දෙතුන් වතාවක් ඔබ ඇමතුවෙමි
සැප දුක් සොයා බලන්න
මගෙ දුරකතනයෙ අංකය මතකද
මොහොතක් කතා කරන්න //

රුව දැක ගැන්මට පින් නැත දැන් මට
මතක් උනත් සන්තෝෂයි
කෙලින්ම සවනට රැගෙන ඔබේ හඩ
අහගන්නට හරි ආසයි //

දෙතුන් වතාවක් ඔබ ඇමතුවෙමි...

ඇසිපිය හෙලනා තරමට වැඩියෙන්
ඔබ ගැන මට සිහිවෙනවා
ඉකිබිඳ හඬනා කිරි දරුවකු මෙන්
මගෙ හදවත වැලපෙනවා //

දෙතුන් වතාවක් ඔබ ඇමතුවෙමි...

අකුරු මැකී නෑ -කොළ ගැලවී නෑ
බොදවී නෑ සිතුවම්
ඉස්සර වාගේ තාමත් මතකයි
හෝඩි පොතේ පාඩම්.........//

මේ ඊරි....බිම සීරී....
කුණ්ඩමනී හිස පීරී
දීසිය පුරවා දෝසි දමා
කුමුදුමතී හිනැහේවී

අකුරු මැකී නෑ..............

අපි දුවමු......අපි පනිමු.......
ගී කියමු....අපි නටමු....
ඇත්පොරයට අපි ඇහැ යවමු...
බාලවියට පා නගමු......

අකුරු මැකී නෑ..............//

හන්තාන කන්දේ මීදුම් වළල්ලේ
පෙරදාක වාගේ තනිවේද ආයේ
ඔබගේ නමින් මා ලියු ඒ වදන්
ගීයක් ලෙසින් මා මුමුණමි මෙසේ.....

මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්
තාම ඉඳ හිට
මතක දළු ලන ප්‍රේමයක්
කාලයේ දුර ගෙවා ආ මුත්
හිතේ ගැඹුරේ නිදා නොනිදන
මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්...
.
කුළුඳුලේ හිත හීන හැඩ කළ
මතකයේ සිවුකොනම දඟ කළ
නිදි නැතිව රැය ගණන් එළි කළ
මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්
කුළුඳුලේ පිපි ප්‍රේමයක්...
.
නෙත් සරින් නෙතු වලට ඉඟි කළ
සුසුම් සරකින් පවා රිදවුණ
වෙන්ව යන බව කිසිත් නොසිතුව
මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්
අදත් නොමැරුණු ප්‍රේමයක්

මීදුමක් වෙලා එතෙන්න මා වටේ
සීතලේට නින්ද නේන රාත්‍රියේ
මා ගමෙන් ඇවිත් හිඳිද්දී මේ නවාතැනේ
ආදරේ ඔබේ පෙරටත් වඩා දැනේ
සේද මීදුමේ ඈත කන්ද පාමුලේ
පෙම්වතුන්ගේ පාළු පාරේ පා නගා ගියේ
සිහිවේද මතකේ අපේ
මට වාගේ ඔබටත් ළඳේ
දෑත ගෙන ඔබේ ආයෙමත් අපෙ ලොවේ
ළංව ඉන්න වාසනා ලැබේවි ජීවිතේ
පණ වාගේ මගේ ආදරේ
සුරකින්නේ මා නම් ළඳේ

අහස උසට නැග ගියාට නැහැනේ අහසේ රැඳෙන්නේ
අහසේ මාලිගා තැනුවට අපි පොළොවේ සිටින්නේ

පාවී පාවී යාවි ආදර ගගුලම සේදී
ප්‍රේමියේ අපට හිමි
යාවී යාවී යවී දෑස කදුලින් සේදී යාවී
කාලයේ මතක් පිරී
ආදරේ වෙනස දැනී පලුවේ තනිව හිදී
ආදරේ වෙනස දැනී පලුවේ තනිව හිදී

දෙනෙත් පුරා පිරි කඳුළැල්
පිටාරයට හසු නොවන්න //
වියැලුනු සිත් සනසවන්න
නදී තරංගා.... //
දෙසවන පිරි රිදී හඬට
හිතේ ගින්න එපා දෙන්න //
ඈත ඉඳන් සිනාසෙන්න
නදී තරංගා.... //
නිසල දෙනෙත සසල වන්න
දෙතොල් සිනහවට නගන්න //
මගේ සිතට දිරිය දෙන්න
නදී තරංගා.... //
දෙනෙත් පුරා පිරි කඳුළැල්.

ඔබ හට ලියනා අවසන් ලිපියේ
අවසන් වදනයි මේ
ඔබට එපානම් මා හට එපාමයි
සමුගන්න වෙයි ආදරෙන්

අනුකම්පාවෙන් ඔබ ඇමතූවත්
ඔබ මට කදුලකි ගෙන ආවේ
පෙම් කරනා බව ලොවට කියූ මුත්
සමුගන්න වෙයි ආදරෙන්

ඔබ හට ලියනා අවසන් ලිපියේ ..................


කියවා මෙය ඔබ කදුලු සැලූවත්
මටනම් පෙර සේ නෑ ඇසෙන්නේ
මා සිතනා ලෙස ඔබ සිතුවේ නැත
සමුගන්න වෙයි ආදරෙන්

ඔබ හට ලියනා අවසන් ලිපියේ .......................

මොකද ෂා මල්ලී අවසන් ලිපිය ලියන්නේ..
ශාන්ත ජයලත් තිසේරා ඉතාමත් සුන්දර ගීතයක්...

මෙයා ඉස්සර අක්කට හොරා ලව් කරපු කෙල්ලොන්ට කියපු ඒවා තමයි

මල්ලි දන්නවා නේද
අනේ ඉන්දික අයියේ අවසන් ලිපිය තියා හරි හමන් විදියට තාම මුල්ම ලිපියවත් ලියා ගන්න බැරි උනා

මේ අවසන් ලිපියේ කථාව නං අහන්න වෙන්නේ ශාන්ත ජයලත් තිසේරාගෙන්ම තමයි.

ආදරයේ පාවෙන හැඟුමක්
ජීවිතයක් සෙව්වා..//
පුරාණේ මගේ වූ ඔබේ ආදරේ
මිරිඟුවක් තනිකමක් විතරමයි...

පෙම් සිහිනේ... සිත සැනසූ සේයාවී..
ඔබ මාගේ.. සිත රැවටූ මායාවී...//

මා ළඟින් ලංවෙලා - ඔබ එදා කී කතා..
මගෙ දිළිඳු ලෝකෙ මාළිඟාවක් කළා..
ඒ තැනූ මාළිඟා - සුන්වෙලා ගිය දිනේ..
අඬන්න කඳුළු ඉතිරි නොකර යන්න ඔබ කියා..

පෙම් සිහිනේ... සිත සැනසූ සේයාවී..
ඔබ මාගේ.. සිත රැවටූ මායාවී...//

වස්සානයේ තනිවෙලා - තුරුළු වී උණුසුමේ..
දෑඟිල්ලේ පැටලී උන් සැඳෑව සුන්දරයි..
නුඹ මගේ හැම භවේ - දිව්රලා සෙනෙහසින්..
කී කතාව මාගෙ ලෝකෙ තනිවෙලා ගියා..

පෙම් සිහිනේ... සිත සැනසූ සේයාවී..
ඔබ මාගේ.. සිත රැවටූ මායාවී.../

ඉසුරු මල්ලි මන් ආස ගීතයක් දාලා .

කවුද දන්නේ නෑ ඉසුරු මල්ලිව රවටලා තියෙන්නේ..

ඔබෙන් අනිසි පල ලබන සිතින් නොව
ඔබ ගැන නිරතුරැ විමසන්නේ
පෙරැම් පුරාගෙන බැදි කුලුදුල් පෙම
මියෙන තුරා නෑ වියැකෙන්නේ..........//

නෙතු ඉගි කරලා මදහස පාලා
තවමත් මතකයි හිනැහෙනවා
පාසැල් සමයෙදි පෙර මග හමුවී
හංස ලතාවට ඇවිදිනවා....................

ඔබෙන් අනිසි පල.................

මල් මත රන්දා කිරැලු පලන්දා
හිමිකර ගන්නට පෙම් බැන්දා
ඔබේම වරදින් අහිමිව ගිය දා
රැය එලි වෙනතුරැ ඉකි බින්දා..............

ඔබෙන් අනිසි පල...........//

ෂා මල්ලි පැරණි සිංදු සෙට් එකක වදන් සොයාගෙන වගේ..
රොහාන් ද සිල්වාගේ සුන්දර ගීතයක්..

මේ ගීතයේ
මුල් පද පේලිය

ඔබෙන් අනිසි පල ලබන සිතින් නොව
ඔබ ගැන නිරතුරැ විමසන්නේ

යනුවෙන් නිවැරදි විය යුතුයි මල්ලී..

ස්තූතියි ඉන්දික අයියේ වැරදි තැන පෙන්වා දුන්නට