ඔබටයි මේ ආරාධනා
ඔබටයි මේ ආයාචනා...........//
හිරැ සදු ඇති තුරා
සසර සරනා තුරා
ඉන්නට බෑ තරහා වෙලා..........
ඔබටයි මේ ආරාධනා
ඔබටයි මේ ආයාචනා...

පෑව සෙනේ අමනාපෙ නිසා
මෝදු වෙලා තිබුණාට වඩා............//
සිත සැසුම් සාදනා
ඔබෙි හසරැල් මට වාසනා..........//

ඔබටයි මේ ආරාධනා.......

තරහ උනත් දෙදෙනා ඊයේ
තරහ නොවෙමු කිසිදා ආයේ......//
යලි නොමවේ වේදනා
ඔබෙි හසරැල් මට වාසනා..........//

ඔබටයි මේ ආරාධනා.......

ආදරෙයි මං ඔය හිතට තාමත්
සිහිනයකවත් ඔයා දැන් නාවත්
වෙන්වෙලා අපි දුරින් ඉමු කීවත්
මතක් වෙන්නේ ඔයාවයි තාමත්
ආදරෙයි මං ඔය හිතට තාමත්
සිහිනයකවත් ඔයා දැන් නාවත්

කල්පනා ලොව මල් වනේ
සිහින රජ දහනේ
ආදරේ............ ආදරේ............

නීල අහසේ තාරකා සේ
ඈ නුවන් දල්වා බලන්නී
ප්‍රේමයේ මායා දැලින් මා
සිත් නුවන් බදවා තබන්නී

මා වටා සහසක් යූගත් පා
ඈ රුවින් පිලි රූ මැවීලා
පාව යයි මුලු ජීවිතේ සුදු
මීදුමෙන් දැවටී එතිලා

තුගු ගිරි කුළු සිප ඇදෙන වලාකුළු
කොහි යනවද නුබලා
එකලා මගේ හදවත වෙත එනු මැන
කවියක් වී සැනේනා

මල් ගොමු සිප එන සිහිල් පවන් රෝද
තුරුලිය සනසවනා
මිතුරේ ඇවිදින් මා හද සනසන්
ගී පද වැල් දවටා

ගලින් ගලට පැන කෙළිනා දිය කද
හෝ හෝ හෝ නදිනා
මා හද ගීයට තනුවක් වනු මැන
රිදී සිනා නගලා ..

සෝක සැනසුම් වේදනාවන්
ආදරේ පුරවා ගෙනා
ඈගෙ නිලුපුල් දෑසේ කඳුලැල්
ජීවිතේ මතු වාසනා

සිතුල් පව්වෙ වෙහෙර ළඟට සඳක් පායලා
කුසල් වලින් හුඟක් අරන් යන්න පේ වෙලා
විසල් පුරේ විශාඛාව ලෙසින් නෙතු සලා
අවසර නෑ ඇස්දෙක ළඟ ඉන්න නැවතිලා

අසල් වැසි ළඳක් වාගෙයි තෝරන බහනම්
සුදු මුහුණයි හුරතලයයි හරි අවදානම්
හිත ඇතුළෙන් දුරක් ගිහින් මගෙම වෙලා දැන්
මම අමතක කරන්නෙ නෑ කොළඹ එනව නම්

සිදාදියේ කිරිල්ලියන් තරඟ කරාවී
මොණර පැටික්කියගෙ රුවට තරහ ගනීවි
තව මොහොතින් විහාරයෙන් බස් එක යාවී
දුරස් වෙන්න එපා මගෙන් රුහුණු කුමාරි

කරදර පොදි බැඳ ගැළ පිට පටවා
කරුමයෙ කළු ගොනු පෙරටුවෙ බැඳගෙන
මේ ජීවන මග අප යනවා
ඒ ගමනේ දුක් දාහෙ නිවාළන
සීපද මුවගින් පිට වෙනවා...

අහස පොළොව වටපිටාව හරිම හිස්තැනක්
ගහක් කොළක් දියක් නොමැති කාන්තාරයක්
ඇදී එන්න ඒ මොහොතේ හඬා වැටෙන හද මඬලට
ඔබයි මමයි ඉන්නා තැන කොහිද තනිකමක්
නැහැනෙ තනිකමක්

අසන්න දේවල් අනන්ත ඇතිමුත් අසාගන්න බැරිවා
ඇසින් කතාකර හිතින් එකතුවෙමු
හමුවන හැම මොහොතේ
හමුවන හැම මොහොතේ

හිම වලා පෙලින් වැසිලා ගියා සේ
හිරැ සැගවී අදුරේ
ඔබ නැති මගෙ ලොව වේදනාව දුක
අද මා ලග වැතිරේ...........

බොද උන කදුලින් පෙර අප සිතුවම්
මැවී මැවී හද පාරන්නේ
සිත දිරියක් නැත ගත සවියක් නැත
කෙලෙසද මේ දුක වාවන්නේ.......

නොයදිමි ඔබගෙන් සෙනෙහස පෙර මෙන්
දහස් වරෙක මට එලෙස සිතේ
එහෙත් ඔබෙන් තොර වෙනත් ලොවක මට
සැනසී ඉන්නට වරම් නැතී............

මේ ගීතය අහලා නෑ වගේ ගතියක් දැනෙනවා...

ප්‍රියාන් පතිරණගේ සින්දුවක් මේක අයියේ.

විජය බණ්ඩාරගේ රණ හංසියේ කැසට් පටයේ මම ආසම ගීතයක්...

දෙවොලේ නොකැළැල් පිදු ආදර මල්
සුවඳින් මනකල් පිබිදෙමි හැමකල්

මලකින් මලකට ඇදෙමින් නොඉඳුල්
නිගා දෙවයි පෙම් ලොවටම මිහිලොල්
එක මලෙකින් පමණක් රොන් ගන්නම්
අන් මල්මත නොතබා උණු කඳුළැල්

පවසට පල නැත සයුරේ රළවැල්
දිය දෝතක් ගමි දොළකින් සිහිලැල්
පීඩිත වී සිටිනා සඳ අඳුරේ
ඔබ පමණයි ගෙන ආවේ හසරැල්

පවසට පල නැත සයුරේ රළවැල්
දිය දෝතක් ගමි දොළකින් සිහිලැල්
පීඩිත වී සිටිනා සඳ අඳුරේ
ඔබ පමණයි ගෙන ආවේ හසරැල්

දැන්කාලේ ගීත වගේ නෙමයෙි මේ ගීත වල අර්ථයන්...

දැන්කාලේ ගීත වගේ නෙමයෙි මේ ගීත වල අර්ථයන්...

අපොයි ඔව්. ඒ විතරක් නෙවෙයි ඒ කාලේ සංගීතයත් මීට වඩා ලස්සනයි. පැරණි උනත් තවම අහන්න හිතෙන්නෙ ඒකනේ. ගීතයක පදවල කොච්චර ලස්සන උනත් අපි කවුරු උනත් මුලින්ම අහන්නේ සංගීතය සහ ගායනයේ තියෙන රසවත් බව නිසා. පස්සේ පදවැල් වල තේරුම හොයනවා. මම හිතන්නෙ මේක හැමෝටම වගේ පොදු දෙයක්.

අපොයි ඔව් මේවා අහද්දී හිතට කා වදිනවා ආයේ අමතක නොවෙන්නම ..

පතන්නට පවා මා වරම් අහිමි වූ
හැඟීමක් රිදුම් දේ හෙටට උරුම වූ
දිනන්නට කිසිත් නෑ ලොවේ මින් මතු
මගෙන් ඔබ ඈත් වී ගියායින් පසූ

යමින් බැද විලංගු ලා ...
මගේ පුතා රැගෙන යයි ඉදිකටු ඇන ඇගිලි තුඩේ ..
දෙතිස් වදය පමුණුවා.. අළුත් ලොවක් ගැන සිතීම ...
දඩුවම් දෙන වරද නම්.. කුමට මෙරට අධිකරණය ..
නිතිය සහ විනිසුරන්