"මද්‍යසාර භාවිතය පියයුරු පිළිකා
අවදානම වැඩිකරයි"

දිනකට වයින් වීදුරු භාගයක්‌ හෝ කුඩා බියර් කෑන් එකක්‌ පානය කිරීම පියයුරු පිළිකාව වැළඳීමේ අවදානම වැඩි කරන බව ලෝක පිළිකා පර්යේෂණ පදනම විසින් පළකරන ලද අලුත්ම පර්යේෂණ වාර්තාවක දැක්‌වේ.

කාන්තාවන් මිලියන 12 කගේ වෛද්‍ය ඉතිහාසය සම්බන්ධව පළකර ඇති අධ්‍යයනයන් 100 කට අධික සංඛ්‍යාවක්‌ අධ්‍යයනය කිරීමෙන් පසු මෙම පර්යේෂණ වාර්තාව සකස්‌ කර තිබේ.

මේ අනුව දිනකට වයින් වීදුරු භාගයක්‌ හෝ කුඩා බියර් කෑන් එකක්‌ පානය කරන ආර්තවහරණයට (මෙනපෝස්&zwnj ලක්‌වූ කාන්තාවන්ට පියයුරු පිළිකා වැළඳීමේ අවදානම සියයට 9 කින් වැඩිවන බව හෙළිවී තිබේ.

එනම් එවැනි කාන්තාවන් 100 දෙනෙකු ගත් විට 13 දෙනෙකුට පියයුරු පිළිකා වැළඳීමේ අවදානමක්‌ පවතී.

පියයුරු පිළිකා පමණක්‌ නොව වෙනත් පිළිකාවන් වැළඳීමටද මත්පැන් භාවිතය හේතුවන බව පර්යේෂකයෝ පෙන්වා දී තිබේ.

ඉහත කී පර්යේෂණ වාර්තාවට අනුව පාපැදි පැදීම, දිවීම වැනි දුෂ්කර ව්‍යායාමයන්හි නිරත වීමෙන් ආර්තවහරණයට ලක්‌වූ කාන්තාවන්ට පියයුරු පිළිකා වැළඳීමේ අවදානම ක්‍රියාශීලී නොවන කාන්තාවන්ට වඩා සියයට 10 කින් අඩුවන බව දක්‌වා තිබේ.

නිරතුරුව කායික ව්‍යායාමයන්හි නිරත වීම, සමබල ආහාර වේලක්‌ ලබාගැනීම හා සෞඛ්‍ය සම්පන්න ශරීර බරක්‌ පවත්වා ගැනීම හරහා පියයුරු පිළිකා ඇතුළු වෙනත් පිළිකාවන් වැළඳීමේ අවදානම මෙන්ම අනිකුත් රෝග වැළඳීමේ අවදානමද අඩුවන බව පර්යේෂකයෝ පෙන්වා දෙති.

මෙම පර්යේෂණ වාර්තාවට පදනම් වී ඇති එක්‌සත් රාජධානියේ ප්‍රධාන වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ නිර්දේශයන්ට අනුව ඕනෑම ප්‍රමාණයකින් මත්පැන් පානය කිරීම පිළිකා අවදානම වැඩි කිරීමට සමත්ය. ගර්භණී මවුවරුන් කිසිදු ආකාරයකින් මත්පැන් පානය සිදුනොකළ යුතු බව පර්යේෂකයෝ අවධාරණය කර සිටිති.

මත්පැන් පානය කිරීම පියයුරු පිළිකාවන් වැළඳීමේ අවදානමට අමතරව මුඛ, අක්‌මා, බඩවැල් පිළිකාවන් වැළඳීමේ අවදානමද වැඩි කිරීම නිසා මත්පැන් පානයෙන් වැළකී සිටීම වැදගත් බව පර්යේෂකයින්ගේ මතය වී තිබේ.

මෙම පර්යේෂණය මෙහෙයවූ පිළිකා විශේෂඥවරියක වන ඇමරිකා එක්‌සත් ජනපදයේ සියෑටල් නගරයේ පිහිටි ෙµ්‍රඩ් හචින්සන් පිළිකා පර්යේෂණ මධ්‍යස්‌ථානයේ වෛද්‍ය ඈන් මැක්‌ටියර්නන්ට අනුව කාන්තාවන් ක්‍රියාශීලී දිවි පෙවෙතක්‌ ගත කිරීම, දිවිය පුරා සෞඛ්‍ය සම්පන්න ශරීර බරක්‌ පවත්වා ගැනීම හා මත්පැන් පානය සිදුනොකිරීම පියයුරු පිළිකා අවදානම අඩුකර ගැනීමට මහෝපකාරී වේ.

පියයුරු පිළිකාවන් ඇතිවීමේ අවදානම වැඩිවශයෙන් පවතිනුයේ ආර්තවහරණයට ලක්‌වූ කාන්තාවන් හා පියයුරු පිළිකාවක්‌ පවුලේ වෙනත් අයෙකුට පවතී නම් එවැනි කාන්තාවන්ටය.

වයස අවුරුදු 12 ට අඩු වයසකදී වැඩිවියට පත්වී මාසික ශුද්ධිය පටන් ගැනීම මෙන්ම උසින් යුතුවීමද පියයුරු පිළිකා වැළඳීමේ අවදානම වැඩිකරන සාධකයන් ලෙස හඳුනාගෙන තිබේ.

මවුකිරි දීම හරහාද පියයුරු පිළිකා වැළඳීමේ අවදානම අඩුවන බව හෙළිවී තිබේ.

කෙසේ වුවද ගෝවා, නිවිති වැනි කොල පැහැති එළවළු වර්ග අනුභව කිරීමෙන් පියයුරු පිළිකාවන් වැළඳීමේ අවදානම අඩුකරන බවට පවතින මතය තහවුරු කිරීමට තරම් සාක්‍ෂි මඳ බව පර්යේෂණ වාර්තාවෙහි දැක්‌වේ.

එක්‌සත් රාජධානියේ පමණක්‌ කාන්තාවන් අට දෙනෙකුගෙන් එක්‌ අයෙකු තම ජීවිත කාලය තුළදී පියයුරු පිළිකාවට ගොදුරුවන බව අනාවරණය වී තිබේ.

ගොටුකොළ දිවඔසුව

ලංකාවේ අපට ගොටුකොළ අමුතු දෙයක් නොවේ. ගොටුකොළ මැල්ලුම, ගොටුකොළ කැඳ අපේ ආහාර අතර ඉස්සර නම් මුල්තැන ගෙන තිබූ දෙයක්. දැන් දැන් නැවතත් අපේ ආහාර සංස්කෘතියේ, ජීවන රටාවේ ඇති වෙමින් පවතින වෙනසත් එක්ක ගොටුකොළවලට හොඳ ඉල්ලුමක් උදාවෙලා තියෙනවා. මේ නිසා ගොටුකොළ වල ඇති ගුණය ගැන අපි පොඩ්ඩක් කතා කළොත් හොඳයි කියලා හිතුණා.

අපේ රටේ පැරැන්නන් ගොටුකොළ හැඳින්වූයේ දීර්ඝායුෂ ලබාදෙන මොළය මතකය, නුවණ වඩවන සොබාවික දිව්‍ය ඖෂධයක් හැටියටයි. නමුත් ගොටුකොළවල ඇති විස්මිත ගුණ සමුදාය එපමණක්ම නොවේ. දීර්ඝායුෂ ලබාදීම ගැන ගොටුකොළවලට ඇත්තේ ඉතා පැරැණි වාර්තාවක්. දිනපතා ආහාරයට තමන් ගොටුකොළ අනිවාර්යයෙන්ම එක්කර ගත් නිසා අවුරුදු 256ක් ජීවත්වීමට හැකිවූ බවට චීනයේ ශාඛ විද්‍යාඥයකු හා ආගමික ගුරුවරයකු වන ලී සින්ග් යූඒන් සටහන් කර තිබෙනවා.

මතක ශක්තිය වැඩි කිරීමටත්, මොළයේ සෛල නැවත වර්ධනයටත්, ස්නායුක හා රැධිර සංසරණ ක්‍රියාවලිය යහපත්ව පවත්වා ගැනීමටත්, ආහාර ජීර්ණ ක්‍රියාවලිය ක්‍රමානුකූලව පවත්වාගෙන යාමටත්, ශරීරයේ තුවාල සුවවීමේ වේගය ඉහළ දැමීමටත් ගොටුකොළ සමත් බව සොයාගෙන තිබෙනවා.

නුවණ වර්ධනය කරගන්නත්, මතකය වැඩිකර ගන්නත් කියාපු බේත ගොටුකොළ  බව නවීන පර්ෙය්ෂණ මගිනුත් සනාථවෙලා තියෙනවා. කිසිම අතුරු ආබාධයක් රහිතව මොළේ වැඩෙන්න කියාපු බේත ගොටුකොළ බව සනාථ කළ එක පර්ෙය්ෂණයකදී දිනපතා පිටිකළ ගොටුකොළ ග්‍රෑම් භාගයක් භාවිතයට ගත් දරුවන්ගේ මතක ශක්තිය දැනුම අවධානය ඒකාග්‍රතාව මාස 06න් ඉහළ ගිය බව සනාථ වෙලා තියෙනවා. ගොටුකොළ තුළ අඩංගු රසායන මගින් මොළයේ අර්ධ දෙක අතර කටයුතු සක්‍රීය කරන බවයි වාර්තා වී ඇත්තේ.

ගොටුකොළ භාවිතාව මගින් ස්නායු අග්‍ර හොඳින් වර්ධනය වන බවත් ඒ නිසාම ශරීරයේ පූර්ණ ක්‍රියාකාරීත්වය ඉහළ යන බවත් සනාථ වී හමාරයි. ඒ වාගේම අවපීඩනය හෙවත් විශාදය, කාංසාව, නින්ද නොයාම වගේ අද සමාජයේ බහුල රෝග රැසකට හොඳම බේත ගොටුකොළයි.

හොඳ රුධිර සැපයුමක් සිරැර පුරා පවත්වා ගන්නටත්, රුධිරයට පෝෂණය සැපයීමටත් ගොටුකොළ සමත්. මේ නිසා හොඳ අඛණ්ඩ ඔක්සිජන් සාන්ද්‍රනයක් සහ අත්‍යවශ්‍ය පෝෂණ සැපැයුමක් ශරීරයට ලැබෙන නිසාම ශරීරයේ තරුණ බව රැකදීමට එයට හැකියි.

ගොටුකොළ ගැන සඳහන් වෙන තවත් වාර්තාවකට අනුව එහි ඇති සුවකිරීමේ ගුණය දැන් තහවුරු වී තියෙනවා. ඒ අනුව ගොටුකොළ හෙපටයිටිස්, උදරයේ තුවාල, පාචනය, උණ. ඇදුම, අපස්මාරය, මානසික වෙහෙස නසන අතරම සිපිලිස් කියන සමාජ රෝගයටත්, සොරයිසිස් හෙවත් පොතු කබර සමේ රෝගය සුවකරන ආලේපයක් ලෙසත් ක්‍රියාකරනවා. ඒ හැර අමෙරිකාව හා යුරෝපය තුළ ගොටුකොළ වෙරිකෝස් හෙවත් නහර ගැට ගැසීමේ රෝගයට සාර්ථක ඖෂධයක් ලෙස භාවිත කෙරෙනවා. ගොටුකොළ තුවාල සුව කිරීමේ හැකියාවෙන්ද යුක්තයි. හන්දිපත් රුදාව නැති කිරීමටත් සමේ රෝග නැසීමටත් එයට හැකියි. අපිට පුරුදු මැල්ලුම්, කැඳ වුණාට වෙනත් රටවල ගොටුකළ පිටි, පෙති, තේ, සිරප් වගේම ක්‍රීම් බඳු ආලේපන හැටියටත් රෝග සුවකාරකයක් හැටියට භාවිත වෙන බව ඔබ දැන සිටියාද?

ගොටුකොළ ග්‍රෑම් 100ක් තුළ අඩංගු පෝෂණ ගුණය මෙන්න.

ශක්තිය කිලෝ කැලරි  3.7
ප්‍රෝටීන් ග්‍රෑම් 2.1
මේදය ග්‍රෑම් 0.5
පිෂ්ඨය ග්‍රෑම් 6.0
කැල්සියම් මිලිග්‍රෑම් 224
පොස්පරස් මිලිග්‍රෑම් 32
යකඩ මිලිග්‍රෑම් 68.8
විටමින් C මිලිග්‍රෑම් 6.8

ඕනෑම දෙයක් ඕනෑවට වඩා හොඳ නෑ කියන්නා වාගේ ගොටුකොළ වුණත් දිගට භාවිතාව හොඳ නෑ. සාමාන්‍යයෙන් සති හයකට වරක් සති දෙකක පරතයක් ඇතිව භාවිතා කළයුතු බවයි බටහිර වෛද්‍ය පර්ෙය්ෂකයන්ගේ මතය. විශේෂයෙන්ම අක්මාවේ අමාරු ඇති අයට සමහර ඖෂධ ගන්නා අයට, පිළිකා රෝග ඉතිහාසයක් ඇති අයටත් ගොටුකොළ භාවිත කරන විට වෛද්‍ය උපදෙස් ලබාගත යුතු බවයි මේරිලන්ඩ් විශ්වවිද්‍යාලයේ පර්යේෂකයන් පෙන්වා දෙන්නේ.

සුගත්

තනි අතෙන් අත්පුඩි ගහන්න පුළුවන්!

සාමාන්‍ය පුරුෂයෙක්ට වෘෂණ කෝෂ 2ක්ම තියෙන්න ඕනෑනේ. නමුත් කලාතුරකින් කෙනෙකුට එක් වෘෂණයක් පමණක් පිහිටා තිබෙන්න පුළුවනි. මේ තත්ත්වය අස්වාභාවික තත්ත්වයක් හැටියට අරගෙන තැවීමට පත්වන අය දක්නට පුළුවනි. මේ අය දැවෙන ප්‍රධාන ගැටලුව තමන් වඳ පුද්ගලයෙක්ය යන හැඟීමයි. ඒ වගේම සමාජය තුළින් මේ අයට එන අපහාස උපහාස කොන් කිරීම නිසා ලොකු මානසික පීඩාවකට ලක්වෙන්නත් පුළුවනි. නමුත්, තනි වෘෂණය වෛද්‍ය විද්‍යාත්මකව නම් ගැටලුවක් නොවෙයි.

ලිංගික ගැටලු ගැන කතා කරනවිට අපට අහන්නට ලැබෙන තවත් පොදු ප්‍රශ්නයක් වූ මේ ගැනයි අද කතාබහ කරන්නේ. යම් කෙනෙකුට තනි වෘෂණ කෝෂයක් ඇත්නම් දරුවන් හදන්න බැරිද? මේ වැඩේට කෝෂ දෙකම ඕනෑද? විශේෂඥ වෛද්‍ය ආරියසේන යූ ගමගේට අනුව නම් එහෙම අවශ්‍යතාවක් ඒ කියන්නේ කෝෂ දෙකම අවශ්‍යතාවක් දරුවන් ලැබීම සමග සම්බන්ධ නෑ. තනි වෘෂණයක් ඇතත් එය හොඳින් ක්‍රියාත්මක නම් එය හොඳටම ඇති. වෘෂණයකින් දරුඵල සරු කරන ශුක්‍රානු පමණක් නොව ටෙස්ටොස්ටෙරොන් වැනි හෝර්මෝන වර්ගත් නිපදවනවා. ඒ සඳහාත් එක් වෘෂණයක් හොඳටම ඇති. ඒ කියන්නේ වෛද්‍ය මතය අනුව නම් තනි අතින් අත්පුඩි ගහන්නත් පුළුවනි.

තනි වෘෂණයක් හිමිවීමට හේතුව ගැනත් පොඩ්ඩක් සොයාබැලිය යුතුයි. 

මවගේ කුස තුළ සිටින විට දරුවාගේ වෘෂණ පිහිටා ඇත්තේ යටිබඩ තුළය. ඉපදී පළමු වසර කිහිපය තුළ ඒවා වෘෂණකෝෂ තුළට ඇතුළු වෙයි. සමහර දරුවන්ගේ මේ වෘෂණ දෙකෙන් එකක් වෘෂණ කෝෂ තුළට නොපැමිණ යටිබඩ තුළම රැඳී තිබෙන්නට හැකියි. Undeicendent testis හෙවත් පහත් නොවූ වෘෂණය ලෙස හඳුන්වන්නේ මෙයයි. මේ විදියට කලක් වෘෂණ උදරය තුළ තිබීමෙන් එහි ක්‍රියාකාරීත්වය නැතිවී යාමට හැකියි. 

සාමාන්‍යයෙන් වෘෂණ හොඳින් වර්ධනය වීමටත් හොඳින් ක්‍රියාත්මක වීමටත් අපේ සිරුරේ උෂ්ණත්වයට වඩා අඩු උෂ්ණත්වයක් අවශ්‍යයි. අපේ සිරුරේ සාමාන්‍ය උෂ්ණත්වය ෆැරුන්හයිට් අංශක 98.4 නැත්නම් සෙන්ටිග්‍රේඩ් අංශක 37යි. ඒ කියන්නේ සාමාන්‍ය වාතයේ පවතින උෂ්ණත්වයට වඩා ටිකක් ඉහළයි. නමුත් වෘෂණ වර්ධනයට මීට වඩා අඩු උෂ්ණත්වයක් තමා ගැලපෙන්නේ. ඉතින් ඒ සඳහා සුදුසුම තැන වෘෂණ කෝෂයයි. ඒවා සාමාන්‍ය වාතයේ ගැටෙමින් එල්ලෙමින් ඇති නිසා ඒ තුළ උෂ්ණත්වය සිරැරේ අනෙක් තැන්වලට වඩා අඩුයි. මෙය හොඳින් ක්‍රියාකරන හොඳින් වැඩුණු වෘෂණයක් වර්ධනය වීම සඳහා වැදගත්.

ඉතින් වෘෂණයක් සිරුර තුළම වැඩි කලක් තිබුණොත් එය නිසි ලෙස නොවැඩී විනාශ විය හැකියි. එවිට ශුක්‍රාණු සහ හෝර්මෝන හදන්නට හැකියාවක් නෑ. සමහරවිට මෙය පසුකාලීනව පිළිකා බවට වර්ධනය වන්නටත් හැකියි. අන්න ඒ නිසා තනි වෘෂණ කෝෂයක් ඇතිවිට ඒ ගැන වෛද්‍යවරයකු හමුව පරීක්ෂාවක් කර ගැනීම හොඳයි. නමුත් දරුවන් ලැබීමේ කටයුත්ත සඳහා නම් කිසිම ගැටලුවක් නෑ. ඒ සඳහා නිරෝගී එක වෘෂණයක් හොඳටම ඇති.

උපදෙස් විශේෂඥ වෛද්‍ය ආරියසේන යූ. ගමගේ

බර අඩුවීම ලෙඩක්ද? බර අඩුවෙන්න බලපාන සාධක මොනවාද?

නරක්‌ වූ වකුගඩුව සතියෙන් සුව වූ අරුමය...

වකුගඩු බද්ධ කරපු මිනිස්‌සු දුක්‌විඳින හැටි දැක්‌කම
මට ජීවිතේ එපා වුණා...
'දිවයින' පත්තරේ යන ලිපිය දැකලා තමයි පන්සලට ආවේ...
අපේ පරම්පරාවේ කාටවත් වකුගඩු රෝගය නෑ.
ඒත් දුවට ජාන වකුගඩු රෝගය...

ඉසිවර පින් බිමක අනුහස්‌ පිරි හාස්‌කම්-11

කැබිතිගොල්ලෑව, වාහල්කඩ මංගලාරාමය රෝගී ජනතාවගේ ලෙඩ සුව කරන ඉසිවර අරණකි. සෑම තරාතිරමකම රෝගී ජනතාව ඒ පුණ්‍ය භූමියේ කූඩාරම්ගතව රැඳී සිටින්නේ ලෙඩ දුක්‌වලට ප්‍රතිකාර ලබාගැනීමටය. පිළිකා, වකගුඩු වැනි මාරාන්තික රෝග ඇතුළුව සෑම රෝගයකටම එම ස්‌ථානයේදී ප්‍රතිකාර ලබාදෙනු ලැබේ. වාහල්කඩ මංගලාරාමාධිපති හිමියන් පවසන පරිදි ප්‍රතිකාර කරනු ලබන්නේ සත්පත්තිනිs මැණියන්ගේ දේව වරමකිනි. ආගම් බේද, ජාති බේද එහි නැත. අසරණ වී මංගලාරාමයට පැමිණෙන ඕනෑම රෝගියකුට පත්තිනි මෑණියන්ගේ අභිමතය පරිදි ප්‍රතිකාර කරනු ඇත. සත්පත්තිනි මෑණියන්ගේ ප්‍රාතිහාර්ය බලයෙන් හෝ රටේ රෝගී ජනතාවට සහනයක්‌ ලැබේ නම් එය වාසනාවකි. එවැනි පහන් සිතිවිලිවලින් සිත පුරවාගෙන විහාරාධිපති වහන්සේ සමඟ ඒ පින්බිමේ ඇති කූඩාරමක්‌ ගානේ ඇවිද ගොස්‌ රෝගීන් සමඟ අපි කතා බහ කළෙමු. රෝගීන් අපට කියූ කතා ගැන මෙන්ම මේ පින්බිමේ හාස්‌කම් ගැන දැන් අපි ඔබට කියන්නෙමු. මේ පෙළගැසෙන්නේ එම කතා මාලාවේ එකොළොස්‌ වැනි කොටසයි.

අපි බෝ ගස යට සිට පූජා භූමිය වටා දෑස්‌ පා කළෙමු. ඇස ගැටෙන සෑම තැනම කූඩාරම්ය. ඒ අසල විවිධ ආබාධ සහිත රෝගීන්ය. දැන් වාහල්කඩ මංගලාරාම පූජා භූමිය සුවසහන ගම්මානයකි. එගම්වාසීන්ට අඩුම, කුඩුම ගැනීමට තැන, තැන වෙළෙඳසල්ය. බෙහෙත් ඖෂධ ගැනීමට බෙහෙත් බඩු කඩයකි. ඒ ගම්මානය තුළ උස්‌, මිටි බේද නැත. තරාතිරම කෙබඳු වුවද සියලු දෙනාම එක හා සමානය. අතිශය සරල සහ අල්පේච්ඡ ජීවිත ගත කරන ඒ ගම්වාසීන්ට කප්පරක්‌ බලාපොරොත්තු නැත. සියලු දෙනාට ඇත්තේ එකම බලාපොරොත්තුවකි. ඒ ලෙඩ සුවපත් වීම පමණි.

''අන්න අර කූඩාරමේ ඉන්න රෝගියා එක්‌ක ටිකක්‌ කතා කරන්න...'' නායක ස්‌වාමීන් වහන්සේගේ හඬත් සමඟ මගේ දැහැන බිඳිණි.

මොහොතකින් අපි උන්වහන්සේ පෙන්නූ කූඩාරම අසලට ගියෙමු. ඒ තුළ සිට අප ඉදිරියේ පෙනී සිටියේ තරුණ කාන්තාවකි. වයස අවුරුදු 25 කි. ඇයගේ නම සිලානි කෞශල්‍යා නවරත්නයි. කාලයක සිට වකුගඩු රෝගයකින් පීඩා විඳි ඇය මංගලාරාමයට පැමිණ සිටියේ මහනුවර හේවාහැට ප්‍රදේශයේ සිටය.

''අපි මේ පන්සලට ආවේ මාර්තු මාසෙ 23 වැනිදා. මගේ තනියට ඉන්නේ අම්මා...'' සිලානිගේ අසරණ දෙනෙත් මව දෙසට ඉඟිලිණි. අප අතර නිහඬතාවකි.

වකුගඩු රෝගයක්‌ කියලා දැන ගත්තේ කොහොමද...? අපි ඇයගේ ගොළුවතට කතා කළෙමු.

''මුලින්ම මගේ හන්දිපත් රිදෙන්න ගත්තා. ඒත් එක්‌කම වගේ කෙස්‌ ගැලවෙන්න පටන් ගත්තා. අතපයවල ලප දැම්මා. මහනුවර ඉස්‌පිරිතාලෙට ගිහින් නතර වෙලා ප්‍රතිකාර ගත්තා. ලෙඩ ගතිය ටිකක්‌ අඩු වුණා. ටිකට්‌ කපලා ගෙදරත් ආවා. ටික දවසක්‌ ඉන්නකොට ආයෙමත් ඒ රෝග ලක්‍ෂණම පෙන්නුම් කළා. ආයෙමත් මම ඉස්‌පිරිතාලෙට ඇතුළත් වුණා. ඒ වතාවේ පරීක්‍ෂණ කිහිපයක්‌ම කරලා වෛද්‍යවරු මට කිව්වා 'වකුගඩු නරක්‌ වීගෙන එනවා, තව පරීක්‍ෂණ කිහිපයක්‌ කරලා බලමු' කියලා. 2016 අවුරුද්දේ තමයි ලෙඩේ හඳුනා ගත්තේ. 2017 පෙබරවාරි වෙනකොට මගේ මුළු ඇඟම ඉදිමෙන්න පටන් ගත්තා. ඇවිද ගන්න බැරිව ගියා. ඒ වතාවේ ඉස්‌පිරිතාලෙට ඇතුළු වුණහම මාව පරීක්‍ෂා කරපු වෛද්‍යවරු කිව්වා වකුගඩු දෙකම නරක්‌ වෙලා. දෙකම බද්ධ කරන්න වෙනවා කියලා...''

''වකුගඩු බද්ධ කරලා මිනිස්‌සු දුක්‌විඳින හැටි ඕන තරම් ඉස්‌පිරිතාලේදී මම දැක්‌කා. ඒ විදිහට දුක්‌විඳිනවට වඩා මැරෙනවා හොඳයි කියලා හිතහදාගෙන වකුගඩු බද්ධ කරන එකට අකැමැති වුණා. පස්‌සේ ටිකට්‌ කපාගෙන ගෙදර ආවා. හිතේ තිබුණු සියලු බලාපොරොත්තු අතහැරලා මරණයට සූදානම් වෙලා වේදනාව සඟවාගෙන සතුටින් ජීවත් වුණා. ඒ හැරෙන්න වෙන කරන්න දෙයක්‌ තිබුණේ නෑ. එහෙම ඉන්නකොට තමයි 'දිවයින' පත්තරේ මේ පන්සල ගැන පළ කරන ලිපිය දැක්‌කේ. සති දෙක, තුනක්‌ එකදිගට ඒ ලිපිය කියෙව්වා. ඒ කියලා තිබුණු දේවල් දැකලා මේ පන්සල ගැන මට ලොකු විශ්වාසයක්‌ ඇති වුණා. පහුගිය මාර්තු 25 වැනිදා පන්සලට ආවා. මෙතැන ඉන්න රෝගීන් දැකලා මම පුදුම වුණා. අනිවාර්යයෙන්ම මටත් සහනයක්‌ ලැබේවි කියලා මගේ හිත කියන්න පටන් ගත්තා. බුලත් තියලා ලෙඩේ ගැන ඇහුවට පස්‌සෙ 'සනීප කරන්න පුළුවන් පන්සලේ නතර වෙන්න' කියලා ස්‌වාමීන් වහන්සේ උපදෙස්‌ දුන්නා. උන්වහන්සේගේ ඒ වචන ටික අහලා මගේ හිතට ලොකු සහනයක්‌ දැනුණා. බෙහෙත් කරන්න පටන් අරගෙන දවස්‌ අටක්‌ විතර යනකොට කකුල්වල ඉදිමුම බැහැලා ඇවිදින්න පුළුවන් වුණා. ඇඟට දැනුණු අපහසුතා ටිකෙන් ටික අඩු වෙලා ගියා. දැන් ඇඟට කිසිම අපහසුවක්‌ දැනෙන්නේ නෑ. තව ටික දවසකින් රෝහලකට ගිහින් වකුගඩු චෙක්‌ කරලා බලනවා. මට හිතෙන්නෙ දැන් මගේ වකුගඩුවල අසනීපයක්‌ නෑ කියලා තමයි...'' සිලානි දිගු හුස්‌මක්‌ ගෙන හද සැහැල්ලු කර ගත්තාය. ගතට දැනෙන සනීපෙට දැන් ඇයගේ සිත ද සැහැල්ලුය. නැවුම් ජීවිත බලාපොරොත්තුවලින් තිරිහන් වන බව ඇයගේ කතාවෙන් අපට පසක්‌ වේ. එහෙත් ඇය කියන සියලු විස්‌තර අසා සිටීමට කාලයක්‌ නැත. තවත් කූඩාරමක්‌ අසල පුංචි දරුවෙක්‌ වඩාගෙන මවක්‌ අප එන තෙක්‌ දැස්‌ දල්වා බලා සිටින්නීය.

ඉර මුදුන් සමයමේ අවට ඇවිලෙන්නේය. පෑගෙන වැලි කැට ගිනි පුපුරු වැනිය. ගිනියමින් දැවෙන එවැනි මොහොතක හුළං කවුළුවක්‌ හෝ නැති කූඩාරමක වාසය කිරීම ගතට පමණක්‌ නොව, ඉහ මොළ ද රත් වෙන ගානය. එහෙයින් බොහෝ රෝගීන්, භාරකරුවන් කූඩාරම් ඉදිරිපිටට පැමිණ සිටින අයුරු පෙනේ. කූඩාරම් අතරින් පියවර මනිමින් පුංචි දරුවකු ඇකයේ හොවාගෙන පෙර මඟ බලා සිටි කාන්තාව අසල අපි නතර වීමු.

ඇය ශ්‍රියා කුමාරිය. ගම් පළාත කලාවැව විජිතපුරය. තිස්‌හය හැවිරිදි ඇය තිදරු මවකි. මංගලාරාම පින්බිමට පැමිණ සිටින්නේ ඇයගේ තෙවැනි දරුවා වන එසිනි සත්සරණි පුංචි දියණිය සුවපත් කරගැනීමටය. දැන් අපි ශ්‍රියාගේ කතාව ද අසා සිටිමු.

''මේ මගේ තුන්වැනි දරුවා. අපේ පරම්පරාවටම ඉන්න එකම ගැහැනු දරුවා. දුව ඉපදිච්ච දවසේ අපේ මුළු පවුලම පුදුම විදිහට සතුටු වුණා. ඒත් ඒ සතුට මාස හයක්‌ තිබුණේ නෑ. හිටි ගමන් දුවගේ ඇහි බැමි ඉදිමෙන්න පටන් ගත්තා. කලාවැව ඉස්‌පිරිතාලේ වෛද්‍යවරයාට පෙන්නුවම දුවව පරීක්‍ෂා කරලා අසනීපයක්‌ නෑ. ඒත් පුංචි පරීක්‍ෂණයක්‌ කරලා බලමු කියලා මුත්‍රා පරීක්‍ෂණයක්‌ කළා. ඒ පරීක්‍ෂණයෙන් පස්‌සේ වෛද්‍යවරයා කිව්වා 'මුත්‍රා එක්‌ක ප්‍රොaටීන් පිට වෙනවා... දරුවගේ වකුගඩුවල ආබාධයක්‌ තියෙනවා' කියලා. 'මේ වගේ පුංචි දරුවකුට වකුගඩු අමාරු හැදිලා කියලා දැන ගත්ත පළමු අවස්‌ථාව කියලා වෛද්‍යවරුත් පුදුම වුණා...''

''පස්‌සෙ අනුරාධපුර රෝහලට ඇතුළත් වුණා. වෛද්‍යවරු පරීක්‍ෂණ කිහිපයක්‌ම කරලා බලලා 'අවුරුදු එකහමාරට අඩු දරුවන්ට බෙහෙත් නෑ. වකුගඩු රෝගීන්ට දෙන ඖෂධවලින් අටෙන් එකක්‌ දීලා බලමු කියලා වෛද්‍යවරු අපිට කිව්වා. සතියක්‌ විතර බෙහෙත් දුන්නා. ඒත් කිසිම අඩුවක්‌ වුණේ නෑ. දවසින්, දවස දරුවා ඉදිමෙන්න ගත්තා. පස්‌සේ අපි දරුව වෙනත් රෝහලකට අරගෙන ගිහින් නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ගත්තා. ඒ ඉස්‌පිරිතාලේ වෛද්‍යවරු පරීක්‍ෂණ කරලා දරුවට වැළඳිලා තියෙන්නේ ජාන වකුගඩු රෝගයක්‌ කියලා අපිට දැනුම් දුන්නා. ඒත් ඒ වෙනකොට අපේ පවුලේ කිසිම කෙනකුට වකුගඩු රෝගය හැදිලා තිබුණේ නෑ...''

''දුව සනීප කරන්න වෛද්‍යවරුත් උපරිම උත්සාහ කළා. පුංචි අත් දෙකෙන් ලේ අරගෙන පරීක්‍ෂණ කරනවා ඉවරයක්‌ නෑ. පුංචි අතපයවලින් ලේ ගන්නවා මට බලාගෙන ඉන්න බැරි වුණා. පස්‌සේ මම මහත්තයා එක්‌ක කතා කරලා දුවට සිංහල බෙහෙත් කරමු කියලා ටිකට්‌ කපාගෙන ගෙදර එක්‌කරගෙන ආවා. ඒ එනකොට මහත්තයාගේ යාළුවෙක්‌ කතා කරලා මේ පන්සල ගැන අපිට කිව්වා...''

ඊට පහුවෙනිදාම අපි මේ පන්සලට ආවා. ඒ එනකොට දරුව හොඳටම ඉදිමිලා. දකින අය බය වුණා. නායක හාමුදුරුවෝ දුව බලලා පිරිත් පැන් බොන්න දුන්නා. අපි චෛත්‍ය වහන්සේ ළඟට ගිහින් භාරයක්‌ වුණා. දවස ගානේ බෝධි පූජා පැවැත්තුවා. පන්සලට ඇවිත් අදට දින හතරයි. තවම දරුවට ඖෂධ ප්‍රතිකාර පටන් ගත්තේ නෑ. අදටත් පිරිත් පැන් දෙනවා. බෝධි පූජා පවත්වනවා විතරයි. අඬන්නේ නැතුව හිටිය මගේ පැටියා දැන් හොඳට අඬනවා. බඩගිනි වුණහම කිරි ඉල්ලලා කෑගහනවා. ඇඟේ ඉදිමුමත් බැහැලා ගිහින්. දුව ටිකෙන් ටික සනීප වෙනවා කියලා දැන් මට හිතෙනවා. පත්තිනිs මෑණියන්ට බුදු බව අත් වෙන්න මගේ චූටි දුව හිනා වෙලා ඉන්නවා. මේ කරන සත්කාරයට නායක ස්‌වාමීන් වහන්සේ නිවන් දකින්න ඕනෑ. පින් දෙනවා හැරෙන්න හමුදුරුවන්ට වෙන දෙන්න දෙයක්‌ නෑ. මේ පන්සලේ පින්කැටයක්‌වත් නෑ...' පුංචි සිඟිත්තියව තුරුලු කර ගත් ශ්‍රියා බෝ ගස දෙසට හැරී පින් දෙන්න පටන් ගත්තාය. දෑස්‌ ලොකු කරගෙන පුංචි සත්සරණි මවගේ මුව දෙස බලා සිටින්නීය. කිරිකැටි මුහුණේ දැන් ඉදිමුම් ගති නැත. පුංචි සිඟිත්තිය සාමාන්‍ය දරුවකු සේ කතාබහ කරති. පිපෙන්නට පෙර පර වෙන්නට ගිය සත්සරණි මංගලාරාමයේ සරණින් තව බොහෝ කාලයක්‌ පීපී සුවඳ හමන බව නම් සිකුරුය. දැනුදු පුංචි සත්සරණිගෙන් ඒ සුවඳ විහිදේ. ඒ සුවඳ විඳිමින් අපි ඔවුන්ට සමුදුන්නෙමු.

වාහල්කඩ ඉසිවර අරණේදී පිළිපැදිය යුතු කරුණු කිහිපයක්‌ තිබේ. ඒවා මෙසේය. රෝගීන් භාරගනු ලබන්නේ බදාදා සහ සෙනසුරාදා දිනයන්හි පමණි. එමෙන්ම ස්‌වාමීන් වහන්සේ පරීක්‍ෂා කරනු ලබන්නේ නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ගැනීමට සූදානම් වී පැමිණි රෝගීන් පමණි. එසේ පැමිණෙන රෝගීන් අනිවාර්යයෙන් බුලත් කොළ නවයක්‌ රැගෙන ආ යුතුය. උපන් දිනය සහ ලග්නය දැන සිටිය යුතුය. ප්‍රතිකාර ලබාගැනීමට අවම වශයෙන් දින 21 ක්‌ හෝ ඊට වැඩි කාලයක්‌ පින්බිමේ නේවාසිකව රැඳී සිටීමට හැකි විය යුතුය. එසේ නතර වීමට නොහැකි අය ප්‍රතිකාර ඇසීමෙන් වැළකී සිටීම තවත් රෝගියකුට කරන උපකාරයකි. එක්‌ වතාවකට බෙහෙත් ඇසීමට අවස්‌ථාව ඇත්තේ පවුලක එක්‌ පුද්ගලයකුට පමණි. එමෙන්ම රෝගීන්ගේ සුවදුක්‌ බැලීමට පැමිණීමේදී නිකරුණේ බෙහෙත් ඇසීමෙන් වැළකිය යුතුය. බෙහෙත් ඇසිමේදී පැහැදිළි වචනයෙන් පිළිතුරු ලබාදීම අනිවාර්යයි. පින්බිම තුළදී කායික හා වාචික සංවරය රැකගෙන විනීතව හැසිරිම මනුෂ්‍ය ගුණාංගයක්‌ බව ද මතක තබාගැනීම වඩාත් යහපත්ය. එමෙන්ම මේ පින්බිම ගැන අපට ලබාදිය හැකි තොරතුරු සීමිතය. විහාරස්‌ථානයේ හෝ ප්‍රතිකාර කරනු ලබන මංගලාරාමාධිපති වහන්සේ ද දුරකථන පාවිච්චි කිරීමෙන් වැළකී සිටින බැවින් අපට ලබාදිය හැක්‌කේ වාහල්කඩ මංගලාරාමයට පැමිණෙන ගමන් මාර්ගයේ විස්‌තර පමණි. එහෙයින් අපි ඔබගේ පහසුව සඳහා වාහල්කඩ මංගලාරාමයට යන ගමන් මාර්ගය මෙසේ සටහන් කර තබමු.

අනුරාධපුරය, මැදවච්චිය, පදවි ශ්‍රීපුර හරහා කැබිතිගොල්ලෑව, වාහල්කඩ. පැමිණෙන රෝගීන්ට සරණක්‌ ලෙස කැබිතිගොල්ලෑවේ සිට පැමිණෙන වාහල්කඩ බස්‌ රථ මංගලාරාමය ඉදිරිපිට නතර කරනු ලැබේ.

තරංග රත්නවීර
කැබිතිගොල්ලෑව - සේනානායක