දියවැඩියාව, අධිරුධිර පීඩනය සහ හෘදයාබාධ නිසා ශ‍්‍රී ලංකාව තුළ දිනකට 500 ආසන්න පමණ රෝගීන් ප‍්‍රමාණයක් මියයයන බව මේ වන විට හෙළිවී ඇත. මෙම ප‍්‍රකාශනයට අනුව ඉහත සඳහන් රෝගවලින් වසරකට 130000කට ආසන්න ප‍්‍රමාණයක් මියයති. මෙතෙක් කලක් අප වැඩි අවධානයට ලක් කළේත්, වැඩි වශයෙන් කතාබහ කළේත් අප බියට පත් වූයේත් බෝවන වසංගත රෝග සම්බන්ධවය. එහෙත් සියල්ල උඩු යටිකුරු වී ඇත. දියවැඩියාව, අධිරැධිර පීඩනය සහ හෘදයාබාධ  වැනි බොනොවන රෝග වසංගතයන් මෙන් අප අතර පැතිර යමින් පවතියි. සොයා බලන්න, මේ ලිපිය කියවන ඹබ හෝ ඔබේ පවුලේ කවර හෝ සාමාජිකයෙකු අනිවාර්යයෙන්ම ඉහත රෝගවලින් පෙළෙනවා ඇති.

සංවර්ධිත රටවල මෙන්ම සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවලද සෞඛ්‍ය අංශ දැන් වැඩි පිරිවැයක් දරන්නේද  ශ‍්‍රම දායකත්වයක් ලබා දෙන්නේද මෙම බෝ නොවන රෝග වෙනුවෙන්ය. එය එතරමටම වසංගතයක් වි ඇත. නිදන්ගත රෝගයක හෙවත් බෝ නොවන රෝගයක ප‍්‍රධාන ලක්ෂණ කිහිපයක් හඳුනාගත හැක. එහිදී ඇති වන රෝග ලක්ෂණ සදාකාලික විය හැක. රෝගය අවසානයේදී දිගු කල් පවතින අතුරැ ආබාධ ඇති වෙයි. තවද නිදන්ගත රෝගවලදී ශරීර අභ්‍යයන්තර වෙනස් වීම් නැවත වෙනස් කළ නොහැකි ලෙස විපර්යාස වලට භාජනය වෙයි.

මෙහිදී ජනිත වන රෝග ලක්ෂණ සමඟ රෝගියාට දිගු කලක් පොර බැදීමට වන හෙයින් ඒ සඳහා ඔහු හුරු කිරීමටත් පුනරුත්ථාපනයටත් උනන්දු විය යුතුය. මෙවැනි රෝගීන්ට වරක් දෙවරක් ප‍්‍රතිකාර කොට අතහැර දැමීම කළ නොහැකි නිසා දිගූ කලක් සායනවලට ගෙන්වා ගැනීමට පෙළඹවීමක්  සිදු කළ යුතුය. එහෙත් අපේ රටේ මෙවැනි නිදන්ගත රෝග වලින් පෙළෙන බොහෝ දෙනෙකු රෝගයට ප‍්‍රතිකාර ගැනීම අතරමඟදි නතර කර දමයි. ආර්ථික සහ සමාජීය හේතු බොහොමයක් මෙසේ දිගු කලක් රෝගවලට ප‍්‍රතිකාර ලබා නොගැනීමට මග පාදන අතර මෙහි ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස බරපතල අතුරු ආබාධවලට මුහූණ දී දුක් විඳ මියයාමට සිදු වෙයි.

අප අවට සිඝ‍්‍රයෙන් පැතිර යන බෝ නොවන රෝග මොනවාදැයි මීළඟට මදක් විමසා බලමු. මේ අතරින් හෘදය ආශ්‍රිත රෝග වලට ප‍්‍රමුඛස්ථානය හිමි වෙයි. මීට අමතරව වකුගඩු රෝග, ස්නායු ආශ්‍රිත රෝග, සන්ධි ආබාධ, දිගු කල් පවතින ශ්වසන රෝග (ඇඳුම වැනි), හදිසි අනතුරු වලින් අත්වන සදාකාලික ආබාධ, වියපත් වීම ආශ්‍රිත රෝග මේ අතර පෙරමුණේ සිටියි. මිට අමතරව අන්ධභාවය, පිළිකා රෝග, දියවැඩියාව, තරබාරැ බව හා වෙනත් පරිවෘත්තීය රෝග පෙරමුණට පැමිණ තිබේ.

‍

ශ්‍රී ලංකාවේ රෝහල් තුළ සිදුවන මරණවලින් පෙරමුණේ සිටින්නේ හෘදයාබාධයන්ය. දෙවන ස්ථානය පිළිකා රෝග වලටත් තෙවන තැන පෙනහළු ආශ්‍රිත රැධිර සංසරණ ගැටලුවලටත් හිමි වී ඇත. මොළය ආශ්‍රිත රැධිර සංසරණ ගැටලු (අංශභාගය) පත්ව ඇත්තේ සිව්වන ස්ථානයටය. ඉන් අනතුරැව පිළි‍ෙවලින් ශ්වසන රෝග, සත්ත්වයින් හා බැක්ටීරියා මගින් බෝවන රෝග, හඳුනා නොගත් රෝග, මුත‍්‍රා පද්ධතිය ආශ්‍රිත රෝග හා හදිසි අනතුරු නිසා වන මරණවලට ප‍්‍රමුඛතාව ලැබෙයි.

අපේ රටේ රෝහල් ගතවීම් වැඩිම සංඛ්‍යාවකට හේතූව හදිසි අනතුරැ වන අතර දෙවන ස්ථානය ශ්වසන පද්ධතිය ආශ්‍රිත වලට හිමි වෙයි. හඳුනා නොගත් රෝග, වෛරස රෝග, ආහාර මාර්ග පද්ධතිය ආශ්‍රිත රෝග සහ ගර්භනී භාවය ආශ්‍රිත රෝග තත්ත්ව අනෙක් හේතු සාධකයෝය.

වර්තමානය වන විට නිදන් ගත රෝග ඇතිවීමට බලපාන ප‍්‍රධාන හේතු සාධක හයක් පමණ හඳුනාගෙන ඇත. අඩු වයසින් රෝගී වීමටත් මරණය පත් වීමටත් මෙම කරැණු බලපාන බව පෙනී යයි.

1. සිගරට් සහ විවිධ වර්ගයේ දුම් පානය.

2. මත්පැන් සහ මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතය.

3. රෝග වළක්වා ගැනීම කෙරෙහි උනන්දුවක් නොදැක්වීම. (නිදසුනක් වශයෙන් අධි රුධිර පීඩනය පාලනය, පිළිකා කල්තියා හඳුනා ගැනීම, දියවැඩියාව පාලනයට උනන්දු වීම ආදිය නොකර සිටීම දැක්විය හැක).

4. ජීවන චර්යාව අහිතකර ලෙස වෙනස් කර ගැනීම. (ආහාර රටාව, කායික ව්‍යායාම ආදිය උනන්දුවක් නොදැක්වීම).

5. අහිතකර පාරිසරික සාධක ගොඩනැගීම. (පරිසර දූෂණය, විනාශකාරී යූද අවි භාවිතය ආදිය තවත් නිදසුනකි).

6. මානසික පීඩනය ඉහළ යාම. 

මෙම ප‍්‍රධාන අවදානම් සාධකයෝය.

බෝනොවන රෝග වළක්වා ගැනීම කෙරෙහි අහිතකර ලෙස බලපාන කරුණුද කිහිපයක් පවතියි. මින් එක් සාධකයක් වන්නේ රෝග පිළිබඳව අප කෙරෙහි පවතින අඩු දැනුමයි. විශේෂයෙන් රෝග ඇති වීමට බලපාන හේතු සාධක සම්බන්ධව සමහර විට නිසි දැනුමක් අපට නොවන අවස්ථාද ඇත. ඇතැම් රෝග ඇති වීමට එක් සාධකයක් නොව සාධක කිහිපයක්ම බලපාන අවස්ථාද ඇත. පාරිසරික මෙන්ම චර්යාමය හේතූ මේ අතර ප‍්‍රධානය.

නිදන්ගත රෝග වලින් බොහොමයක් පූර්ව හඳුනාගැනීම් හරහා (screening test) අවබෝධ කර ගත හැක. 

වෛද්‍ය ජී.ජී. චමල් සංජීව
දිස්ත‍්‍රික් සෞඛ්‍ය සේවා අධ්‍යක්ෂ
හම්බන්තොට

ආයුර්වේදයේ දී තෙලට ඇත්තේ සුවිශේෂී තැනකි. සෑම තෙලකටම ප්‍රමිතියක් තිබිය යුතුයි. ඒ සඳහා කරුණු තුනක් තිබිය යුතුවේ. එනම් එම තෙලෙහි ගුණාත්මක භාවයන් තිබිය යුතුය. එය ශරීරයේ ගැල්වීමෙන් රෝගය සුවපත් වීමේ හැකියාවක් තිබිය යුතුයි. අවසාන කරුණ වනුයේ එය ගැල්වීමෙන් රෝගියාට අතුරු ආබාධ ඇති නොවිය යුතුයි.

ආයුර්වේදයේ ද තෙල නිෂ්පාදනය කරද්දී ඉතා පිරිසුදුව එය නිෂ්පාදනය කළ යුතු බව සඳහන් වේ. විශේෂයෙන් කෙළ, සොටු, දුවිලි, දාඩිය ආදී මේදේවල් මිශ්‍ර නොවන ලෙස තෙල නිෂ්පාදනය කළයුතුවේ. එමෙන්ම තෙල නිෂ්පාදනය කරද්දී ගින්දර පිළිබඳව සැලකිලිමත් විය යුතුය. තෙල ළිපේ තියෙද්දී හිඳීගෙන යද්දී එය ළිපෙන් ඉවතට ගත යුතුවේ.

තෙලක් පාවිච්චි කරන්නේ කොහොමද?

තෙලක් පාවිච්චි කරන ක්‍රම කීපයකි.

1. නෂ්ණ කිරීම - නාසය මඟින් තෙල ශරීරයට ඇතුල් කිරීම නෂ්ණ කිරීම වේ.
2. වස්ති කිරීම - ගුද මාර්ගයෙන් තෙල ශරීරය තුළට ඇතුළු කිරීම මේ නමින් හැඳින්වේ.
3. අභ්‍යංග කිරීම - තෙල ශරීරයේ ගැල්වීම අභ්‍යංග ක්‍රමය නමින් හැඳින්වේ.
4. පාන කිරීම - ඇතැම් රෝග සඳහා තෙල් පානය කිරීමට සැලැස්සීම පාන ක්‍රමය ලෙසින් හැඳින්වේ.

• නාරායන තෛලය

නාරායන යනු විෂ්ණු දෙවියන්ට කියන නමකි. මෙය ඉතා ප්‍රසිද්ධ තෛලයක් වූ අතර එහි වැඩිපුරම ඇත්තේ අමුක්කරාය. එමෙන්ම එළබටු, මුරුංග පොතු, බැබිල, කටුවැල්බටු, සුදු හඳුන්, බැබිල, කොට්ටං, සුදු හඳුන් වැනි දේ කල්කයක් ලෙස දමාය. එමෙන්ම මෙම නාරායන තෛලයට තල තෙලද එයට සමාන ප්‍රමාණයෙන්ම හාතවාරිය අල යුෂද එළකිරිද එක්කිරීම කරයි.

මෙම නාරායන තෛලය අංශභාග රෝගීන්ට, පක්ෂ රෝගවලට ඉතා ගුණදායක වේ. එමෙන්ම කොන්ද අමාරුවට, බෙල්ලේ අමාරුවට, අතපය වේදනාවට රුධිර ආශ්‍රිත රෝගවලට ද ඉතා ගුණදායක වේ.

• පිණ්ඩ තෛලය

පිණ්ඩ තෛලයහි අඩංගු වන්නේ ඉරමුසු, වැල්මදටිය, මී ඉටි වර්ගයයි. මෙම කල්කයට තල තෙල් එකතු කරයි. මෙය උකු ඝනකමින් වැඩි තෙලකි. ලේ පිරිසුදු කිරීම, හිස්සොරි සඳහාත්, සමේ ඇතිවන ලෙඩ රෝග සඳහා ද ඉතා ගුණදායක තෙලක් ලෙසින් පිණ්ඩ තෙල හැඳින්විය හැක.

• නීල්‍යාදී තෛලය

හිසකෙස් සඳහා යෙදිය හැකි ඉතා ගුණදායක තෙලක් ලෙසින් නීල්‍යාදී තෛලය හැඳින්විය හැක. මෙය සීතල ගුණ ඇති තෙලකි. නීල්‍යාදී තෛලය සෑදීමේදී නිල අවරිය, කුඹුක් මල්, වැටකේ, නෙළුම් දඩු, කළු තල, යහළු වැනි දේ යොදා ගැනිනි. උදුගොව්වන් කෑම වැළක්වීමට හිසට යොදන නීල්‍යාදී තෛලයෙහි ඇති සීතල පිළිබඳව සැලකිලිමත් වෙන්න.

• සිද්ධාර්ථ තෛලය

හාතවාරිය සිද්ධාර්ථ තෙලෙහි ඇති ප්‍රධානම ද්‍රව්‍ය වන අතර බෙලි, මිදි, තල, බැබිල මුල්, එළබටු, පොල්පලා, කටුවැල් බටු, එරං මුල් ද කල්කය සඳහා යොදා ගැනේ. කසාය ලෙසින් තලතෙල් සහ එළකිරි යෙදේ.

සිද්ධාර්ථ තෙල නෂ්ණ කිරීම, පාන කිරීම, අභ්‍යංග කිරීම ආදියෙන් ද රෝගියාට ලබාගත හැක. නමුත් සිද්ධාර්ථ තෙල දණහිස්වලින් පහළ කොටසේ ආලේප නොකරයි. සිද්ධාර්ථ තෙල් ස්වල්පයක් රත්කර පපුවේ අලේප කිරීමෙන් හෘද රෝගීන්ට ඉතා ගුණදායක වන අතර හිසේ කැක්කුම්වලටද සිද්ධාර්ථ තෙල ඉතා ගුණදායක තෙලකි.

• ඉරිමේදාදිය තෛලය

දත් රෝග සඳහා ඉතා ගුණදායක තෙලක් ලෙසින් ඉරිමේදාදිය තෙල හැඳින්විය හැක. ශූරන්ද පොත්ත, කරාබු නැටි, වැල්මී, කලාඳුරු, කැප්පෙට්ටියා වැනි දේ මේ සඳහා යොදා ගැනේ. කසාය සඳහා තල තෙල් යොදා ගැනේ. දත් අවපැහැ ගැන්වීම, දත්මුල් දියවීම, දත් රිදීම, වැනි බොහෝ දත් රෝග සඳහා ඉරිමේදාදිය තෛලය ඉතා ගුණදායක වේ.

ගබ්සාව, මේ දිනවල සමාජයේ වැඩිම කතාබහකට ලක්වූ මාතෘකාවකි. එය ලොව සෑම රටකම පාහේ පවතින සමාජ ගැටලුවක් ලෙස පෙන්වාදීමෙහි වරදක් නැත. මන්ද ගබ්සාව නීතිගත වුවත් නැතත් එය ලොව පුරා පුළුල් වශයෙන් දැකිය හැකි තත්ත්වයක් වන හෙයිනි. 

ගබ්සාව පිළිබඳ මෙරට කතාබහ අලුත් වූයේ ගබ්සා නීතිය ලිහිල් කිරීම සම්බන්ධව කැබිනට් මණ්ඩලයේ අවධානය යොමුවීමත් සමඟ ය. එනම් ලිංගික අතවරයක් නිසා සිදුවන ගැබ් ගැනීමකදී හෝ උපදින්නට සිටින දරුවා බරපතළ ආබාධ තත්ත්වයක් ඇතුව උපදින බව තහවුරු වීමකදී ගබ්සා කිරීමට නීතිමය ඉඩහසර ලබාදීමට අමාත්‍ය මණ්ඩලය තීරණය කර තිබේ. ඒ පිළිගත් වෛද්‍යරු දෙදෙනකුගේ නිර්දේශය යටතේ රජයේ රෝහලකදී පමණක් යනුවෙන් යැයි යම් සංවරණ තත්ත්වයක් ද සමඟිනි. එහෙත් එම තීරණය හමුවේ මේ වනවිට ශ්‍රී ලාංකික සමාජය තුළ සැලකිය යුතු ආන්දෝලනයක් හටගෙන ඇත.  

ශ්‍රී ලංකාව තුළ ගබ්සාව යනු නීති විරෝධී ක්‍රියාවකි. යම් හෙයකින් දරු උපතක් අතරතුර දරු ගැබ නිසා මවගේ ජීවිතය අනතුරට ලක්වන්නේ නම් පමණක් ගබ්සාවට අවසර දී තිබුණද ප්‍රතිපත්තියක් ලෙස ගබ්සාවට මෙරට නීතියෙන් අවසරයක් නැත. එවන් පසුබිමක වුව ශ්‍රී ලංකාව තුළ වාර්ෂිකව ගබ්සා කිරීම් හයසියයකට වැඩි ප්‍රමාණයක් සිදුවන බව පර් යේෂණවලදී තහවුරු වී තිබේ.

මේ අතර දැඩි සාම්ප්‍රදායික සමාජ පරිසරයක් පවතින අසල්වැසි ඉන්දියාවේ පවා ගබ්සා නීතිය ඇත්තේ අපට වඩා ලිහිල් තැනක ය. එනම් දරු ගැබට සති 20ක් ඉකුත් වීමට පෙර එරටදී ගබ්සාවක් සිදුකළ හැක. බංග්ලාදේශයේ දරු ගැබට සති 10ක් ඉකුත් වීමට පෙර ගබ්සාවක් සිදුකරවා ගැනීමට නීතියෙන් බාධාවක් නැත. නමුත් අපේ රට තුළ ගබ්සාවක් කළ හැක්කේ මවගේ ජීවිතය එයින් අවදානමට ලක්වේ නම් පමණි. මෙහිදී සැලකිලිමත් විය යුතු කාරණයක් වන්නේ එසේ කියවෙන්නේ වසර  එකසිය තිස් හතරක් පැරැණි නීතියක් වන 1883 දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 303 වන අනු වගන්තිය යටතේ වීමය. 

ගබ්සා නීතිය ලිහිල් කිරීම ගැන නිර්දය විවේචනයක් එල්ල වන්නේ අගරදගුරුහිමිපාණන් ප්‍රමුඛ කතෝලික සභාවෙනි. කැබිනට් තීරණය පිළිබඳ සිය අප්‍රසාදය පළකරමින් ශ්‍රී ලංකා කතෝලික සභාව නිකුත් කළ මාධ්‍ය නිවේදනයේ මෙසේ දැක්වෙයි. 

කතෝලික සභාව විශ්වාස කරන්නේ, කළලය පිළිසිඳගත් මොහොතේදීම මිනිස් ජීවිතය ඇරඹෙන බවත්, එය ශුද්ධවත් වන අතර කිසිවකුට ජීවිතය කෙලසීමට පිළිසිඳගත් මොහොතේදී පවා අයිතියක් නොමැති බවත් ය. 

මේ අතර පසුගියදා තේවත්ත බැසිලිකාවේ පැවැති දේව මෙහෙයක් අතරතුරදී අගරදගුරු මැල්කම් කාදිනල් රංජිත් හිමියන් ප්‍රකාශ කර සිටියේ සෑම මිනිස් ජීවිතයක්ම දේව කැමැත්ත අනුව සිදුවන්නක් වන බවත් දෙවියන් වහන්සේගේ ඇතැම් සැලසුම් මිනිස් අපට තේරුම් ගැනීමට අපහසු වන බවත් ය. උන්වහන්සේ එහිදී මෙසේ පවසා සිටියහ. 

ගබ්සා නීතිය ලිහිල් කරන්න, ඉස්සෙල්ලා හිටපු රජයත් උත්සාහ කෙරැවා. මේ ළඟදි ඉඳලා ඇහෙනවා මේ දැන් ඉන්න රජයත් ගබ්සා නීතිය ලිහිල් කරන්න හදනවා කියලා. ඊයෙ පෙරේදාත් පුවත්පත්වල තිබුණා ඒක. ශ්‍රී ලංකා කතෝලික රදගුරු මණ්ඩලයට විරුද්ධව ප්‍රකාශ පවා ඉදිරිපත් වෙනවා. කතෝලික අපිට ජීවිතය වැදගත්. ජීවිතය උතුම්. ඒ නිසා දරුවෙක් අංග විකලව ඉපදුණා කියලා, බලාපොරොත්තු වුණු ප්‍රමාණයට වඩා දරුවො ලැබුණා කියලා ඒ දරුවා නැති කරදැමීම වරදක්!

කතෝලික සභාව එවැනි මතයක් ප්‍රකාශ කරන්නේ බයිබලයේ දස පනත අනුව යමිනි. එනම් දරු ගැබක් වුවද මිනිස් ජීවිතයක් ලෙස සැලකිය හැකි නිසා ගබ්සාව යනු මිනිස් ජීවිතයක් උදුරා ගැනීම බව කතෝලික සභාවේ ස්ථාවරය වී තිබේ. එම අර්ථයෙන් ගත් කළ කතෝලික සභාවේ අදහසෙහි කිසිදු වැරුද්දක් නැත. 

නමුත් කතෝලික පල්ලියේ ප්‍රධානියා වන ශුද්ධෝත්තම පාප් වහන්සේ ඉකුත් වසරේදී වතිකානුව තුළ ගබ්සාව සම්බන්ධයෙන් යම් ලිහිල් ප්‍රතිපත්තියකට ගමන්කොට තිබීම ද අමතක කළ නොහැක. එනම් ගබ්සා සිදුකළ කාන්තාවන්ට සමාව ලබාදෙන ලෙස සියලු කතෝලික පූජකයන්ගෙන් උන්වහන්සේ ඉල්ලීමක් කර සිටියහ. 

ගබ්සාව දෙයාකාරය. එනම් ස්වභාවික ගබ්සාව සහ සාපරාධී ගබ්සාව යනුවෙන් කොටස් දෙකකි. මින් ස්වභාවික ගබ්සාව ලෙස හැඳින්වෙන්නේ දරු ගැබ නිසා මවගේ ජීවිතයට යම් හානියක් සිදුවේය යන පදනමින් නිත්‍යනුකූල වෛද්‍යවරු විසින් සිදුකරන ගබ්සාවකි. එමෙන්ම එහි තවත් පැත්තක් තිබේ. මවගේ ශරීරය තුළ හටගන්නා යම් රෝගී තත්ත්වයක් නිසා හෝ දරු ගැබේ ශක්තිමත් භාවය නොමැතිවීම ආදී ස්වභාවික හේතුවක් මත දරු ගැබක් කුස තුළදී ඉබේටම විනාශ වී යාම ද ස්වභාවික ගබ්සා තත්ත්වයක් ලෙස හඳුනා ගැනේ. 

සාපරාධී ගබ්සාව ලෙස සලකනු ලබන්නේ හිතාමතාම දරු ගැබ විනාශ කිරීමේ පරමාර්ථයෙන්ම සිදුකරන ගබ්සාවකි. එය සාපරාධී ලෙස හඳුන්වන්නේ ද එනිසා ම ය. නීති විරෝධී ගබ්සා කිරීම් ලෙස හඳුන්වන්නේත් එම තත්ත්වය ය. 

එහෙත් වර්තමාන සමාජ වටපිටාව විසින් නීතිවිරෝධී ගබ්සාවන්ට යොමුවීම සඳහා කාන්තාවන්ට බල කෙරෙමින් තිබේ. ස්ත්‍රී දූෂණ හේතුවෙන් සිදුවන ගැබ්ගැනීම් සඳහා පිළියමක් ලෙස ගබ්සාව ජනප්‍රිය වී තිබෙන්නේ සෑහෙන කලක පටන් ය. ලිංගිකත්වය යන විෂයේදී කාන්තාව බොහෝවිට තැලෙන පොඩිවන මෙරට සමාජ පරිසරයේදී නීති විරෝධී ගබ්සාව දිනෙන් දින වර්ධනය වන්නේ එනිසා ය. ගබ්සාව නීතිගත කළ යුතු නැතැයි පුරුෂ පක්ෂයේ ඇතැමුන් පවසන්නේ එවැනි අනවශ්‍ය දරු පිළිසිඳ ගැනීමක් වුවහොත් එම බර දැනෙන්නේ ස්ත්‍රියට පමණක් නිසා විය හැක. ස්ත්‍රිය පමණක් බඩදරු වීම නිසා මේ ඊනියා සුචරිතවාදීහු ගබ්සාවට විරෝධය පළකරති. 

නමුත් මේ කාරණය අප සැලකිය යුත්තේ වඩා විවෘත සංවේදී මනසකිනි. ස්ත්‍රී දූෂණයකට බඳුන් වූ කාන්තාවකට අපේ සමාජය තුළ උරුම වන්නේ යුක්තිය නොව සමාජ හුදෙකලාකරණය බව කීමට පැකිළිය යුතු නැත. අධිකරණය ඉදිරියේ පිරිමියා වරදකරු වුවද සමාජ අධිකරණය හමුවේ දඬුවමට බඳුන් වන්නේ පීඩාවට පත් කාන්තාවම ය. අවසානයේ දරු ගැබක් නිසා එකී පීඩාව තම ජීවිත කාලය පුරාවම ලැබුණු දඬුවමක් සේ සලකා ජීවත් වීමට ඇයට සිදුවීම ඇගේ අවාසනාවක් සේ සලකා ඉවත බැලීමට නොහැකිය. මන්ද ඈට එසේ සිදුවන්නේ අප ජීවත්වන අපුල සහගත සමාජ වටපිටාව නිසාවෙන් වීමය. 

මෙනිසා ගබ්සා නීතිය ගැන ඝෝෂා කිරීමට පෙර කාන්තාවන්ට අදාළව ගබ්සා නීතියේ ඇති සංවේදී පැතිකඩ විවර කරගත යුතුය. ගබ්සාව නීතිගත කළ යුතුද යන්න ගැන සමාජයේ විසංවාද පවතින විට ඒ පිළිබඳ ප්‍රසිද්ධියේ සාකච්ඡා කළ යුතුය. නමුත් අපේ රටේ විවෘත හා සාධාරණ ප්‍රවේශයක් තුළ නොකෙරෙන්නේත් ඒ සංවාදයමය. අපේ සමහරුන්ට අනුව ලිංගිකත්වය ගැන ප්‍රසිද්ධියේ කතාකිරීම පවා සදාචාරයට පටහැනි ය.

එහෙත් අද තරුණ පරම්පරාව ලාංකික සමාජය ඒ විවෘත භාවය දෙසට කැඳවාගෙන යමින් තිබේ. මෙහිදී තරුණ පරම්පරාව ලෙස හඳුන්වන්නේ වයස අවුරුදු විස්සේ තිහේ පසුවන සියලුදෙනා නොව නූතන ලෝකය හා බද්ධ වෙමින් අන්තර්ජාලය ඔස්සේ ලෝකය පුරා සිදුවන දෑ පිළිබඳ විමසිලිමත් පරම්පරාවයි. ඔවුන් ගබ්සාව ගැන කතාකරන්නේ තම ආගමික වාර්ගික විශ්වාසයන් පසෙක ලා විවෘත මනසකිනි. එය සුභවාදී ලක්ෂණයක් බව නොකියා බැරිය. 

කෙසේ වෙතත් ගබ්සාව නීතිගත කිරීමට පෙර හෝ අඩුම තරමේ එවැන්නකට සමගාමීව කළ යුතු කාර්යයන් රැසක් තිබේ. ගබ්සාවක් කිරීමට කාන්තාවන් යොමුවන සමාජ හේතු සාධක අවම කිරීම ඒ අතර ප්‍රධාන තැනක් ගනී.  ස්ත්‍රී දූෂණ අවම කිරීම සඳහා අපේ රට තුළ ලිංගික නිදහස මීට වඩා පුළුල් කළ යුතුව ඇතැයි යන්න එක් අදහසකි. ඉන් අදහස් කරන්නේ, මහපාරේ එකිනෙකා සිප වැළඳ ගැනීම නොවුණත් නිදන කාමරයේ අඩ අඳුරට පමණක් අපේ රටේ ලිංගිකත්වය සීමා කළ යුතු නැති බවය. ලිංගිකත්වය හා බැඳුණු කාරණා තවදුරටත් ගූඪ ධර්මතා ලෙස දොර මුල්ලේ නොතියා විවෘතව ඒ ගැන කතාබහ කළ යුතුය. 

එමෙන්ම උපත් පාලන ක්‍රමවේද සහ පවුල් සැලසුම් ක්‍රමවේද පිළිබඳ නිසි දැනුමක් ජනතාවට ලබාදීම තවත් පියවරකි. විශේෂයෙන්ම ග්‍රාමීය ප්‍රදේශවල තවමත් පවුල් සැලසුම් ක්‍රමවේද ප්‍රශස්ත මට්ටමින් ක්‍රියාත්මක වන්නේ නැති බව තමන්ගේ පවුල් ආර්ථිකයට දැරිය නොහැකි තරමින් දරුවන් හදනා ගැමි පවුල් දෙස බැලූ විට පෙනී යයි. ග්‍රාමීය ආර්ථිකයේ දුබලතාවට ද එය එක් හේතුවකි. 

අනෙක් අතට නීති විරෝධී ගබ්සාව නිසා කාන්තාවන්ට මුහුණ දීමට සිදුවන සෞඛ්‍ය ගැටලු ද සලකා බැලීම වටී. නීතිවිරෝධී ගබ්සා කිරීම් වෙනුවෙන් බොහෝවිට පෙනී සිටින්නේ හොර වෙද්දු ය. කම්බි කූරු ගර්භාෂයට රිංගවීම වැනි අතිශය අනතුරුදායක හා ප්‍රතික්ෂේපිත ක්‍රමවේද භාවිතාව හේතුවෙන් අදාළ කාන්තාවට ජීවිතයෙන් පවා වන්දි ගෙවීමට සිදුවිය හැක. විශේෂයෙන්ම ගර්භාෂයේ තුවාල, ප්‍රජනන පද්ධතියට සිදුවන හානි මෙන්ම නීතිවිරෝධී ගබ්සාව නිසා ඇතිවන මානසික පීඩාව ආදිය එම කාන්තාවන්ගේ අනාගතයට ඍජුව බලපෑම් එල්ල කරන බව තහවුරු වී තිබේ. 

එනිසා අප කළ යුත්තේ සමාජ සංවේදී බව මත පිහිටා ගබ්සාවට යම් ලිහිල් බවක් ලබාදෙන අතරේදීම ගබ්සාවට තුඩු දෙන සමාජ හේතු එකිනෙක සමාජයෙන් පලවා හැරීම ය. එවන් දියුණු සමාජයක් තුළදී ගබ්සාව තවදුරටත් සමාජ මාතෘකාවක් ද නොවනු ඇත. 

 රජිත ජාගොඩ ආරච්චි

හරියට තිත් මුවෙක් වාගෙයි...

සමහරුන්ගේ මුණූ දැක්කාම නම් එහෙම සිතෙනවාත් ඇත. ඒ තරමටම මූණ පුරා කළු පාට ලප කැළල් දකින්නට ලැබේවි. බොහෝ දුරට වේවා පැපොල රෝගයේ අවසාන ප්‍රතිඵලයයි. මේ දිනවල රට පුරාත් පැපොල ව්‍යාප්ත වෙමින් පවතී. සමහරු මෙය දෙවියන්ගේ ලෙඩක් ලෙසද හැඳුන්වති. සැබැවින්ම පැපොල දෙවියන් විසින් බෝ කරන රෝගයක් නොවුණත් ඈත අතීතයේ සිට පැපොල රෝගියකු වෙනුවෙන් දෙවියන් උදෙසා පඬුරු ගැට ගසා බාර වීම සිදුවූ අතර ගැමියන් විසින් පවත්වාගෙන ආ එම චාරිත්‍රය අද ද සමාජය තුළ පවතී.

ආයුර්වේදයේ පැපොල රෝගය බෝවන රෝග ඝනයට අදාළ වන අතර ආයුර්වේදය වසර හාරපන්දහකට පෙර සිටම බෝවන රෝග සම්බන්ධයෙන් දැනුවත් වී සිට ඇත. මෙය ආයුර්වේදයේ සඳහන් වන ශ්ලෝකයෙන් ද මනාව ඔප්පු වේ. මෙය සංක්‍රාමික රෝගයක් ලෙස ආයුර්වේදයේ සඳහන් වේ.

කුෂ්ඨං ස්වරංච ශෝෂ්ව

නේත්‍රාභිපැපත්ද ඒවච

ඖපසර්ගික රෝගශ්ච

සංක්‍රාමන්ති නරාන් නරඃ

මෙය නොපෙනෙන අත්භූත බලවේගයක්වලින් බෝවන බව ඇතැම් ගැමියන්ගේ මතය වී තිබුණත් අවසානයේදී පැපොල රෝගය වෛරසයකින් ඇතිවන රෝගයක් ලෙසින් සොයාගෙන ඇත.

පැපොල රෝගයේ රෝග ලක්ෂණ

• පැපොල රෝගයේ ප්‍රධාන රෝග ලක්ෂණය වන්නේ ශරීරය පුරා දිය බිබිලක් වන් බිබිලි හටගනී. එම දිය බිබිලිවල යම් ශ්‍රාවයක් ඇත.

• අධික ලෙස ඇඟපත වේදනාව

• උණ

• හිසරදය

• පළමුව දවස් දෙක තුනක උණ ඇතිවී මේ බිබිලි ශරීරය පුරා තැනින් තැන පැතිරෙයි.

• රෝගියාගෙන් රෝගියාට ඇති ශරීර ශක්තිය අනුව ශරීරය පුරා ඇතිවීමේ ප්‍රවණතාවය වෙනස් වේ.

• ඇතැම් රෝගීන්ට මුඛය අභ්‍යන්තරයේදී ද මෙම පැපොල බිබිලි ඇතිවන බැවින් එවිට කෑම ගැනීමේ අපහසුතා, අප්‍රිය ගතිය ඇතිවීම සිදුවේ.

පැපොල රෝගියකු පරිස්සම් විය යුතු අන්දම

• පැපොල රෝගියකු මුල් දින කීපය තුළ සිරුර ජලයෙන් සිසිල් කිරීම නොකළ යුතුය. එවිට බිබිලි කැඩී යාමට ඇති අවස්ථා වැඩිවන අතර නිව්මෝනියා වැනි රෝග තත්ත්වයට පත්වීමටද බොහෝ දුරට ඉඩ ඇත.

• මේ සඳහා කොත්තමල්ලි පත්පාඩගම් ආදී ආයුර්වේදයේ ඖෂධ පාන බීම ඉතා වැදගත් වේ.

• ශරීරය පිරිසිදුව පවත්වා ගැනීම ඉතා වැදගත් වේ.

• පැපොල රෝගියකු ඇඟ සිසිල් කිරීම ඉතා වැදගත් වේ. අමු කහ කොහොඹ කොළවලින්ද රෝගියාට සිසිලස ලබාගත හැකිය.

• එමෙන්ම කොහොඹ කොළ සහ අමු කහ විෂ බීජ නාශකයකි. ඒ නිසා රෝගියා තුළ තිබෙන විෂ බීජවලින් බෝවීම වළක්වාලීමට මෙය උපයෝගී වේ.

• රෝගියා සිටින අහළ පහළ ඒ අවට කහ දියර ඉසීමද ඉතා වැදගත් වේ.

• කුඩා දරුවකු ඉපදුණු අලුත පෙරුම්කායම් කැබැල්ලක් දරුවාගේ අතේ ගැටගසයි. එයින් දරුවාට විෂබීජ ආසාදනය වැළකේ. පැපොල රෝගියකු ඉන්නා නිවසක අනිකුත් සාමාජිකයන් ද පෙරුම්කායම් කැබැල්ලක් පැළදීම කළ හැක. එයින් විෂබීජ බෝවීම බොහෝ දුරට වළකාලයි.

• පැපොල සැදීමේදී ප්‍රධාන රෝග ලක්ෂණ වන්නේ දිය බිබිලිය. මේ දිය බිබිලි පුපුරා කාලයක් යද්දී එහි කැළලක් ඇතිවේ. මේ කැළල සුවකර ගැනීමට අමුකහ සහ කොහොඹ දලු අඹරා කැළල මත ආලේප කරන්න. කැළල් මකා දැමීමට හොඳ අත් බෙහෙතකි.

• අද වෙද්දී මෙම රෝගය මර්දනයට ඖෂධ සොයාගෙන ඇත. පෙති, එන්නත් ක්‍රම මඟින් පැපොල රෝගය වළක්වාගැනීමට හැකි වුවත් පැපොල රෝගය වැළඳුණු රෝගියකු එම දිය බුබුළු හට නොගැනීමට එන්නත් හෝ පෙති ගැනීම එතරම් ගුණදායක නොවේ.

• පැපොල රෝගය වැළඳුණු රෝගියකු දින හතකින් පසුව නෑමට හැකි වුවත් රෝගියාට සෙම් ගතිය උණ ගතිය ඇත්නම් දින 14 කින් නෑමට වගබලාගත යුතුය. එවැනි රෝගියකු ඉතා ඉක්මණින් දිය නෑමෙන් නිව්මෝනියා වැනි රෝග තත්ත්වයන්ට ද මුහුණ පෑමට සිදුවිය හැකිය.

පැපොල රෝගියකුගෙන් වෙනත් කෙනකුට බෝවන ක්‍රම

පැපොල රෝගියකුගෙන් වෙනත් කෙනෙකුට බෝවන ක්‍රම කිහිපයක් ආයුර්වේදයේදී ශ්ලෝකයක් සඳහන් වේ.

ප්‍රසංගාන් ගාත්‍ර සංක්පර්ශාන්
නිඃශ්වාසාන් සහ භෝජනාත්
සහශෛයාගනාත් චෛව
වන්දා මල් පාත්‍රලේපානාත්

• රෝගියාගේ කෙනකුට බෝවීමට බොහෝ ඉඩකඩ ඇත.

• පැපොල රෝගියකු හා සංසර්ගයෙන් රෝගය බෝවිය හැක.

• එකට එක අතපය ඇතිල්ලීම මගින්ද රෝගය බෝවේ.

• ශ්වසනය මඟින්ද රෝගය බෝවේ.

• එකට හිඳ කෑම ගැනීමෙන්ද රෝගය බෝවේ.

• එක ආසනවල හිඳ සිටීම, නිදාගැනීම මගින්ද රෝගය තවත් කෙනෙකුට බෝවිය හැක.

• රෝගියකු ඇඳි ඇඳුම්ඇඳීම මඟින් ද මෙම රෝගය බෝවිය හැක.

• රෝගියෙකු පරිහරණයකරන ආලේපිත අලේපනයෙන් ද මෙම තවත් කෙනකුට බෝවිය හැක.

රෝගියාට දිය යුතු ආහාරපාන

• රෝගියාට සිසිල් රෙදි ලබාදීම ඉතා වැදගත් වේ. විශේෂයෙන් යෝගට්, ජෙලි වැනි ආහාර නිතරම දෙන්න. පුළුවන්තරම් බාර්ලි, සව්, ලුණු කැඳ පානය කරන්න දෙන්න. තැඹිලිද රෝගියාට ඉතා ගුණදායක පානයකී. රෝගියාගේ මුඛය තුළ ද බිබිලි තත්ත්වයන් ඇතිවන බැවින් සැර ආහාර පාන ලබාදීමෙන් වළකින්න. විශේෂයෙන් මිරිස්, සෝස් යෙදූ ආහාර, ඉස්සෝ, දැල්ලෝ, අන්නාසි, බලමාළු වැනි උෂ්ණාධික ආහාර ගැනීමෙන් වළකින්න. මස් මාළු වැනි දේවලට වඩා ගුණදායක ආහාර පාන රෝගියාට ලබාදීමට වගබලා ගන්න.

අංශ පැපොල යනු කුමද්ද?

• පැපොල රෝගය වැළඳුණු රෝගියෙකුට වසර ගණනාවකට පසුව නැවත පැපොල රෝගයක් වැළඳේ. ආයුර්වේදයේදී මෙය අංශ පැපොල ලෙසින් හැඳින්වේ. පැපොල විෂබීජ වැළඳුණු රෝගියකුගේ ශරීරය අභ්‍යන්තර ස්නායුව තුළ එම විෂබීජය තැම්පත් වී තිබී රෝගියාගේ ඇඟ දුර්වල වූ විට මෙය එකවරම පිට දමයි. දිය බිබිලක් වැනි දේ ශරීරයේ එක් පැත්තකට පමණක් සීමා වේ. ස්නායුවක් දිගේ පිටදමන මෙම පැපොල විශේෂ අංශ පැපොල ලෙසින් ආයුර්වේදයේ දී සඳහන් වේ.

මට තාමත් මතකයි මේ වත්සලා කියන තරුණිය. ඇය ගැටවර වියේ සිටි යුවතියක්. ඇය ප‍්‍රතිකාර ලබා ගැනීමට පැමිණයේ තනියම. ඇය හිස පීරලා සිටියේ නැහැ. මුහුණත් විඩාබරයි. බැලූ බැල්මටම ඇය මනස අවුල් වූ යුවතියක් ලෙස පෙනී ගියා. ඇය මා ඉදිරියේ වාඩිවෙලා ඇගේ අතේ තිබුණ ලිපිය මට දුන්නා. එය මීගමුව රෝහලේ ලිංගික රෝග සම්බන්ධ වෛද්‍යතුමා මට යොමු කළ ලිපියක්. ඒ ලිපියේ මෙසේ සඳහන් වෙලා තිබුණා. මේ ලිපිය රැගෙන එන වත්සලාට අවුරුදු 18 යි. ඇය අවිවාහකයි. ඇය වෛද්‍ය වාට්ටුවේ සතියක් ප‍්‍රතිකාර ලැබුවා. ඇය වෛද්‍ය ප‍්‍රතිකාර ලැබුවේ වස වර්ගයක් පානය කර ජීවිතය නැති කරගන්න උත්සාහ කළ පසුවයි. ඇය අපට යොමු කළේ ඇයගේ ලිංගික ප‍්‍රදේශයේ යම් බිබිලි වර්ගයක් දක්නට ලැබුණ නිසයි. අපි ඇය පරීක්ෂා කළා. ඇය හර්පීස් කියන ලිංගික රෝගයට ගොදුරු වෙලා තිබුණා. හර්පීස් රෝගය නිට්ටාවට සුව කරන්න බැහැ. මේ හේතුව නිසා ඇති වූ කම්පනයට ඇය ජීවිතය නැති කර ගන්න උත්සහ කරනවා. ඇය දැඩි මානසික පීඩයනයකින් පෙළෙන බව පෙනෙනවා. ඔබතුමාගේ අවධානය යොමු කරන්න.

මේ ලිපිය මා හොඳින් කියෙව්වා. පසුව මා ඇගේ ඇස් දෙක දිහා බැලුවා. ඒ ඇස් දෙකේ කඳුළු පිරිලා තිබුණා. ඇය දුකින් බලාගෙන මගෙන් මෙහෙම ඇහුවා. ඩොක්ටර් මගේ මේ රෝගය සුව කරන්න බැරිද? මම හරිම පව්කාරයි. මට ජීවිතය එපාවෙලා තියෙන්නේ. ඇයි මට මැරෙන්න නොදුන්නේ. මම ගෙදර ගියත් කොහොමත් මැරෙනවා. මම ඇගේ කතාව කියන්න කියලා කිව්වා. මෙන්න ඒ කතාව.

මේක සිදුවුණේ මම උසස් පෙළ පන්තියේ ඉගෙනුම ලබන කාලයේ. මම නිවාඩු දවස්වල බාහිර පංතියකට යනවා. පන්ති ඉවරවෙලා එද්දි හවස් වෙනවා. එදත් පන්ති ඉවරවෙලා අපේ ගමට යන බස් එක එනකම් බස් හෝල්ට් එකේ හිටියා. මා ඉන්නකොට මට එහායින් රත‍්‍රන් පොරවා ගත්තු ලස්සන තරුණයෙක් මා දිහා බල බලා ඉන්නවා දැක්කා. ඒත් මම ඔහුව නොදැක්කා වගේ අහක බලාගෙන හිටියා. මම යන බස් එක ආවා. මම ඉක්මනට බස් එකට නැගලා වාඩිවුණා. අර තරැණයත් බස් එකට නැගලා මගේ ළඟින්ම වාඩිවුණා. ඔහු මා දිහා නිතරම බලනවා. ඔහු ලස්සනයි. ඔහු මට කතා කළා. මම ලස්සනයි කිව්වා. ඔහුගේ විස්තරත් කියන්න පටන් ගත්තා. ඔහු ඉතාලියේ ඉන්න බවත්, ඔහුට ගොඩක් මුදල් ඇති බවත් පැවසුවා. ඒ වගේම මගෙන් යාළුවෙන්නත් ඇහුවා. මට ගොඩක් බය හිතුණා. අදම මුණ ගැහුණ ඔහු ඇයි අදම මගෙන් යාළුවෙන්න ඇහුවේ කියලා හිතද්දි පුදුම හිතුණා. අම්මත් නැති පාළුවේ තනිකමේ ජීවිතය ගෙවන මට ඒ හමුවීම පුංචි සතුටකුත් ගෙනාවා. ඒත් ඒ සතුට මම සඟවා ගත්තා ඔහුට කිසිවක්ම කිව්වේ නෑ. 

අවාසනාවකට මේ පුද්ගලයා දෙවැනි දවසෙත් බස් හෝල්ට් එකේ හිටියා. ඔහු මට කතා කළා. මොනවා හරි බොන්න යන්න යෝජනා කළා. යෝජනාව මට ප‍්‍රතික්ෂේප කරන්න බැරිවුණා. මම ඔහුත් සමඟ ගියා. ඔහු මාව හෝටලයකට එක්කන් ගියා. මම අහිංසකයි, අසරණයි කියලා ඔහුට දැනෙන්න ඇති. ඔහු මාව කාමරයකට එක්කන් ගියා. මට මගේ ගෞරවය නැති වුණා. මම ගැහැණියක් වුණා. ඒ විදිහට ඔහු මාව කීප වතාවක්ම හොටෙල්වලට එක්කන් ගියා. මාස දෙකක් විතර ඒ විදිහට ගෙවිලා ගියා. ඒත් මුලින් මාව විවාහ කර ගන්නවා කියූ ඔහු විවාහය ගැන කතා කරන්න අකමැති වුණා. හිටි හැටියේම ඔහු අතුරැදහන් වුණා. ඔහුව හොයා ගන්න බැරිවුණා. ඔහුගේ දුරකථනය විසන්ධි වෙලා. ඔහුට කතා කරන්න අනේක වාරයක් උත්සාහ ගත්තා ඇත්තටම මේ මොකද වුණේ කියලා මට හිතා ගන්න බැරිවුණා. ඔය ඉන්න අතරේ මට උණ හැදුනා. හිසේ කැක්කුම ආවා. යෝනි ප‍්‍රදේශයේ බිබිලි වගයක් හැදිලා. ලොකු වේදනාවක් දැනුණා. මේවා පැහැවලා සැරව ආවා. ඒත් එක්ක ලේත් ආවා. මම හොඳටම බය වුණා. කාට කියන්නද? මං ගොඩක් අසරණ වුණා. ඒ නිසා කාටවත්ම නොකියා වෛද්‍යවරයකු හමුවුණා. තාත්තාට බොරැ කියලා සල්ලි ඉල්ලා ගත්තා. වෛද්‍යවරයා කිව්වේ මෙය ලොකු අසනීපයක් බව. ඒ වගේම මෙය සුව කළ නොහැකි බවත් කිව්වා. මට ලිංගික රෝග සම්බන්ධ වෛද්‍යවරයෙක් මුණ ගැසීමට උපදෙස් දුන්නා.

මම එකපාරටම වෛද්‍යවරයෙක් මුණ ගැහීමට ගියේ නෑ. මං ගොඩක් කල්පනා කළා. මට මෙහෙම වෙන්න හේතුව කුමක්ද? ඇයි මම දවසක් දෙකක් දැකපු තරුණයෙකුට රැවටුණේ. ඇයි මම ඔහුව ප‍්‍රතික්ෂේප නොකළේ. මගේ හිත මගෙන්ම ප‍්‍රශ්න ඇහුවා. මට අම්මත් එක්කත් තාත්තා එක්කත් තරහක් ඇති වුණා. මගේ ප‍්‍රශ්න කියන්න මට ආදරේ කරන්න කවුරුවත් හිටියේ නෑ. තාත්තා හිටියේ වැඩ කරලා සල්ලි හම්බ කරන ලෝකයක. අම්මා අවුරුදු හයක වගේ කාලයක සිටම අප ළඟ හිටියේ නැහැ. මගේ අසරණකම නිසාම මං මීට ගොදුරු වුණා කියලා මට හිතුණා.

මේ දේවල් හිතලම මට ජීවිතේ එපා වුණා. නින්ද ගියේ නෑ. කෑම කන්න බැරිවුණා. ඇඟට පණ නැති වුණා. කිසිම වැඩක් කරන්න ආශාවක් නැතිවුණා. වෙනදා හොඳට පාඩම් කරපු මට පාඩම් කරන්න බැරිවුණා. මට මැරුණොත් හොඳයි කියලා හිතුනා. ඒ නිසා දවසක් මා මැරෙන්න තීරණය කරලා වස බිව්වා. ඊටපස්සේ තමයි රෝහලට ගෙන ආවේ. වෛද්‍යවරු ගොඩක් මහන්සිවෙලා මාව සනීප කළා. එහිදී ඔවුන් දැනගත්තා මට හර්පීස් කියන රෝගය වැළඳී ඇති බව. මගේ හිතේ පීඩනය තවත් වැඩිවුණා. මේ රෝගය කවදාවත් සුවපත් කළ නොහැකි බවත්, එය යටපත් කර පමණක් තබාගත හැකි බවත් දැනගත්තා. ඒ වගේම කවදාක හරි දරැවෙක් ලැබෙන විට ඒ දරුවටත් රෝගය යා හැකි බව දැන ගත්තා. මං තවත් අසරණ වුණා. මට ආයෙමත් මැරෙන්න හිතුණා. එය දැනගෙන තමයි වෛද්‍යවරැ මාව මෙතනට යොමු කළේ.

ඇගේ කතාව අසා සිටි අපි ඇයව හොඳින් පරීක්ෂා කළා. ඇය දැඩි මානසික අවපීඩන තත්ත්වයට පත්වෙලා හිටියා. මානසික අවපීඩනයේ ලක්ෂණය තමයි ජීවිතය නැති කර ගැනීමට සිතිවිලි ඇතිකර ගැනීම ඒ කියන්නේ එවැනි අය විශාදිය කියන තත්ත්වයට ගොදුරු වෙනවා. විශාදිය හැදෙන අයකුගේ මොළයේ රසායනික වෙනසක් සිදුවෙනවා. මේ අයට මානසික ප‍්‍රතිකාර කර ජීවිතය නැති කර ගැනීමේ අවශ්‍යතාව ඉවත් කළ යුතුයි. ඊට පසුව ජීවත්වීමේ ආශාව ඇති කළ යුතුයි.
දෙවනි අවස්ථාවේදී ඔළුව නිරාකරණය කර ගැනීමේ හැකියාව වර්ධනය කර දිය යුතුයි. එහිදී මනස විවෘත කර ගැටලුව අවබෝධ කර ගැනීමටත් එවැනි රෝගයක් සමඟ ජීවිතය දෙස ධනාත්මකව බලන්නේ කෙසේද යන්නත් පැහැදිලි කර දිය යුතුයි. මෙහිදී අප මැයට හර්පීස් රෝගය ප‍්‍රතිකාර මගින් පාලනය කරන්නේ කෙසේද? හොඳ විවාහ ජීවිතයක් ගතකිරීම හා දරුවාට ආරක්ෂාකාරී ලෙස උපතක් ලබාදීම පිළිබඳ දැනුම්වත් කිරීම් කළා. මෙවැනි රෝග තියෙන අයෙක් අනිවාර්යයෙන්ම සිසේරියන් සැත්කමකට යා යුතු වෙනවා. හේතුව යෝනි මාර්ගයේ ඇති මේ විෂබීජ දරැවාට හානියක් විය හැකි නිසා. මේ කරැණු පිළිබඳ අප ඇයට අවබෝධයක් ලබා දුන්නා. ජීවත්වීමේ වටිනාකම, ජීවිතයේ ඉදිරියට යා හැකි බව, ඇගේ හැකියාවත් අප පෙන්වා දුන්නා. ඇය වෙනස්වෙලා ආයෙත් උසස් පෙළ කළා. ඇය දැන් උසස් රැකියාවක් කරනවා. ඇයට මේ සියලු දේ දත් පෙම්වතෙකුත් ඉන්නවා. ජීවිතය දෙස ධනාත්මකව බැලීමට ඇයට අප කියලා දුන්නා. උපදේශනයේදී සිදු වන්නේ එයයි. මෙවැනි අයට අප ප‍්‍රතිකාර කරනවා වගේම වැඩිහිටි අයට සිතීමටත් දෙයක් තියනවා.

අද තියෙන්නේ විෂය මූලික වෙච්ච ඒකාකාරී අධ්‍යාපන රටාවක්. ඒකෙන් දරුවන්ගේ ප‍්‍රශ්න දරා ගැනීමේ හැකියාව අඩුවෙලා තියෙනවා. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය කියනවා දරුවන්ට පුංචි කාලයේ සිටම ගැටලු විසඳාගෙන ප‍්‍රශ්න නිරාකරණය කර ගැනීමට පුරුදු කළ යුතු බව. එය ඉතාමත්ම වැදගත්. කොච්චර ඉගෙන ගත්තත් ජීවිතේ සාර්ථක කර ගන්න බෑ ජීවන කුසලතා ජීවිතයට ඇතුළත් කර ගත්තේ නැත්නම්. මේ කුසලතා වර්ධනය වෙන්න මව්පියෝ දරුවෝ ළඟ ඉන්න  ඕන. සල්ලිවලින් ගන්න බැරි ගොඩක් දේ ආදරය, අගය කිරීම මඟින් දරැවන්ට දෙන්න පුළුවන්. මේ පිළිබඳව මනෝ විද්‍යාඥයෝ පරීක්ෂා කරලා තියෙනවා. දරැවා පුංචි කාලයේදී හැඟීම් බෙදා ගැනීම, ප‍්‍රශ්න සාකච්ඡා කිරීම, ඔහුගේ අදහස් ප‍්‍රකාශනයට ඉඩ ප‍්‍රස්ථා ලබාදීම, ඔවුන් අගය කිරීම හා ආරක්ෂාව ලබාදීම මඟින් ඔවුන්ට හොඳ පෞරැෂයක් ගොඩනැගෙනවා. ඒ මඟින් ඔවුන්ගේ ජීවිත ලස්සන වෙනවා යන්න ඔවුන් සොයාගත් පැහැදිලි සත්‍යයක්.

කිරිබත්ගොඩ මූලික රෝහලේ 
මනෝ වෛද්‍ය නයනානන්ද කුමාරනායක