දරුවන්ව කිසියම් සීමාවක තබා ගත යුතු වගේම ඔවුනට ඔවුන්ගේ ලමා කාලය විඳීමට අවස්ථාව ලබාදිය යුතුයි.

මේ මාතෘකාව ගැන ජානි මිතුරියට වැඩි වැටහීමක් තියෙන බව හැඟෙනවා. ඔබ ඒ හා සම්බන්ධ රාජකාරියක යෙදෙනවා කියලා දැක්කා වගේ මතකයි........අපි කුඩා අත්දැකීමකින් හෝ අනුමානයෙන් කියන දේවල් නිසැකවම ප්‍රකාශ කිරීමට ජානිට හැකියාව ඇති නිසා ඒ ගැන වැඩිපුර විස්තර බලාපොරොත්තු වෙනවා

මගේ අදහස නම් වැරදි දේ වැරදි ඇයි, එපා කියන්නෙ ඇයි ආදරයෙන් කරුණාවෙන් කුඩා කාලෙම කියල දෙන්න ඕන කියල. ඇයි එපා කියන්නේ කියලත් එහි ආදීනවත් කියා දෙන එකයි සුදුසුම. හැබැයි මම පුද්ගලිකව දරුවන්ට තරවටු කිරීම එච්චර අනුමත කරන්නෙ නැහැ. ආදරෙන් ඕනෑම දෙයක් කියල දෙන්න පුළුවන් විදිහට කුඩා කාලේ ඉඳල පුරුදු පුහුණු කරව ගත්තහම හරි. දරුවන් සමඟ සමීපතම සම්භන්ධතාවයක් ගොඩ නංවා ගැනීමෙන් ඔවුන්ගේ සිතුම් පැතුම් කරන කියන දේ ගැන කලින්ම ඉවෙන් වගේ දැන ගැනීමට හැකියාවක් ලැබෙනව. වැරැද්දෙන් මුදවා ගන්න එය පහසු වෙනවා.

සමහර දෙමාපියන් දරැවා කරන කියන හැමදේම එපා කියා ගත්ත ගමන් ඉන්නේ
සමහරැ දරැවා පුටුවක් උඩ නැගල හිටියත් කෑ ගහනවා වැටෙයි කියල
යම් අවදානමක් දෙන්න ඔනෙ කියල මම හිතනවා.
අත් දැකීමෙන් ඒ දේවල් දරැවා දැනගත්තාම අය ඒ දේවල් කරන්න හොද නැහැ කියල දරැවාම දැන ගන්නවා

ඒක කතාව හරි මල්ලි. අනිත් එක තමයි ඔය ගස් උඩ ඔන්චිලි වල ඇබරෙන කොට සමහර අය ඒවා කරන්න දෙන්නේ නෑ පොඩි එකාට.
ඒක ඇත්තටම වැරදියි....මොකද කුඩා කල කරන සෙල්ලං වලින් වලට වඩා ඒ වගේ දෙවල් වලින් අස්ථි වලට ලැබෙන දෙය අතිමහත්.

සාමාන්‍යයෙන් දරුවන්ගෙ තියෙන තවත් එක විශේෂ ලක්ෂණයක් තමයි,හොද දේවල් කරන්න පෙළඹෙනවට වඩා ඉක්මණින් නරක දේවල් කරන්න පෙළඹෙන එක.දරුවන් යහ මගට යොමු නොවෙන්න ප්‍රධානම හේතුවක් තමයි එ් දරුවන්ගේ දෙමව්පියන්ගේ හා සමාජයේ පවතින දුර්වලතාවයන්.එ් වගේම අැසුරු කරන පුද්ගලයන්.අන්න එ් නිසා තමයි යහමගට ගතහැකි දරුවන් පවා වැරදි මාර්ග තෝරගන්නේ.එ්ක හරිම කණගාටුදායක් තත්ත්වයක්.දරුවෙකුව හොද ඉස්කෝලෙකට දාගත්තා කියලා එ් දරුවා හොදට ඉගෙනගෙන යහපත් පුරවැසියෙක් වෙන්නේ නැහැ.එ් එක්කම දෙමව්පියන් දරුවන් එක්ක ඉතාම ළගින් හොද සම්බන්ධතාවයක් පවත්වාගෙන යා යුතුවෙනවා.එහෙම හොද සමීප සම්බන්ධතාවයක් පවත්වාගෙන යන්නනම් දෙමව්පියන් බුද්ධිමත් විය යුතුයි.තමන්ගෙ දරුවන්ව තේරුම් ගත යුතුයි.එහෙම තේරුම් අරගෙන තමන්ගෙ දරුවන් එක්ක හෙද සම්බන්ධතාවයක් ගොඩනගාගන්න හේතුවන වැදගත්ම කාරණාව වෙන්නේ තමන්ගෙ දරුවාට හොදින් අැහුම්කන් දිම.