Registered Members Only You should register with SL-Stun in order to view posts and open new topics. Please Signup with us now. Register
Forums Search ForumSearchAdvanced SearchTopicsPosts Unanswered Active Topics Prev Go to previous topic Next Go to next topic Last Post 09 Jul 2018 11:02 PM by maduranga001 මම රහස් පොලීසියෙන් 65 Replies Sort: Oldest First Most Recent First You are not authorized to post a reply. Page 1 of 41234 > >> Author Messages samanthaMost Senior MemberPosts:13190 23 May 2015 09:08 PM වැසිකිලියාමට පෙර අත් සෝදමු මාව පාවෙලා පාවෙලා ආවේ දියවන්නාව පැත්තට. පාර්ලිමේන්තුවට හැරෙන්න සිග්නල් දැම්මත් ගිහින් වැටුණේ අනිත් පැත්තෙ තිබුණු ජනාකලා එකට. ජනකලා එකේ එළිමහනේ ඩෙස් බංකු පේළියට තියලා. හරියට ඒලෙවල් පන්තියක් වගේ. හැබැයි ඔක්කොම ඇදගෙන හිටියෙ නිල් කොට කලිසම්, සුදු කමිස, සුදු ගවුම්. ටිකක් ළං වුණාම තමයි දැක්කෙ මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම දැකලා පුරුදු සෙට් එකක් කියලා. මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම අපේ එම්පීස්ලා ඉස්කෝල ඇදුමට සෙට් එකම මාර ලස්සනයි. ‘‘කෑගහන්න එපා... සර් එනකම් අපි ඊයේ දීපූ පාඩම බලාගමු...’’ පන්තියේ මොනිටර් ඩෙක්ස් එකක් උඩට නැගලා කෑගහනවා. මොනිටර්ගේ වොයිස් එක ටිකක් හුරු නිසා ඇස් දෙක නිකම්ම ඒ පැත්තට පාත් වුණා. රනිල්ගේ සුදු මූණ දැක්කේ එතකොට. කොට කලිසමට මිනිහ හරි හැඩයි. හැබැයි එකෙක්වත් රනිල්ට සැලෙන්ඩර් නෑ. ළමයි ටික පාලනය කරගන්න බැරිම තැන රනිල්, එහා පැත්තෙ ඩෙස් පේලියේ ඉස්සරහින්ම වාඩි වෙලා ඉන්න නිමල්ට කතා කරා. නිමල් නැගිටලා හෙමින් හෙමින් රනිල් ළඟට කිට්ටු වුණා. නිමල්ගේ නිල් කලිසම බඩටම යටවෙලා තිබුණු නිසා මිනිහා ඉන්නෙ කලිසමක් ඇදලද නැද්ද කියලා හොයා ගන්නත් අමාරුයි. ‘මේ නිමල් කරුණාකරලා ඔයාගේ පැත්තෙ කට්ටිය ඔයා සැලෙන්ඩර් කරගන්න. මම අපේ අයව සැලෙන්ඩර් කරගන්නම්’ ‘‘වැඩිය හයියෙන් කෑ ගහන්නේ අපේ අය නෙමෙයි ඕගොල්ලොන්ගේ අය’’ නිමල් සෙකන්ඞ් වෙන්නේ නැතුව රනිල් ඉස්සරහා කෙළින් හිටං ටොක් එක දුන්නා. එතකොටම ඈතින් සීනුවක් නාද වෙන සද්දයක් ඇහුණා. ළමයි ටික මීයට පිම්බා වගේ තම තමන්ගේ පුටුවලට වඩා වෙලා හරිම සංවර විදියට වඩාවුණා. මෙච්චර වෙලා දඟල දඟලා ඉදලා සීනු සද්දෙට එකපාර පුටුවේ වාඩි වුණු පවිත්රාගේ සුදුගවුම උඩගිහින් තිබුණේ. ඒත් පවිත්රට ඒකේ වගේ වගක් නෑ. ‘එයි.. පවී... පවී...’ කවුදෝ එකෙක් හෙමින් කොදුරන සද්දෙට පවිත්රා පස්ස හැරිලා බැලූවා. විජිත මුණි හොරෙක් වගේ පවිත්රා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ‘ඇයි මොකද... ’ ‘ඔන්න උඩ ගිහින්.’ ‘මොකක්ද....?’ ‘ගවුම.’ ‘ඉතින්’ ‘පේනවා’ දඩ බඩ ගාලා නැගිට්ට පවිත්රා ගවුමේ රුලි ටික ලස්සනට හිටින විදියට ගවුම හදාගෙන හරිම විනීත විදියට වාඩි වුණා. එතකොටම සර්ලා තුන්දෙනා පන්තියට ළං වෙලා. සුදුපාට කලිසම් ඇදලා කලූ පටියක් බැදගෙන හිටපු මේ සර්ලා තුන්දෙනාගෙම අතේ සීනු 3ක් තියෙනවා. මේ තුන්දෙනාගෙන් ලොකු සර් තමයි අනුර. පොඩි සර් සුනිල්. මද්දුම සර් විජිත. සර්ලා තුන් දෙනා බෙදිලා පැන්තියේ පැති තුනකට ගියේ ළමයි 222ක් බලාගන්න එක ලේසි වැඩක් නෙමෙයි කියලා දන්න නිසා. පන්තියේ ඉස්සරහටම ගියේ අනුර ලොකු සර්. ගුරුමේසෙ උඩට නැගලා ලොකු සර් කතාව පටන් ගත්තා. ‘ළමයි අපි අද ඉගෙන ගන්නෙ හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු ගැන. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරු විදියට අපි යහපත් සෞඛ්ය පුරුදු අනුගමනය කරොත් අපේ ජනතාවත් නිකම්ම ඒ පුරුදුවලට පුරුදු වෙනෙවා. කල්පනා කරලා බලන්න එහෙම නේද...’ ‘එහෙම තමයි සර්’ ළමයි හැමෝම උත්තර දුන්නෙ එක හඬින්. ‘හොඳයි මට කියන්න බලන්න මොනවද හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු.’ ලොකු සර්ගේ ප්රශ්නෙ අන්තිමට අකුර ටික කටින් පනින්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දීම ළමයි එක එකා එක එක උත්තර දෙන්න පටන් ගත්තා. ඔක්කොම එකට කෑගහන නිසා කියන කිසිදෙයක් පැහැදිලිව ඇහෙන්නෙ නෑ. ලොකු ගාලගෝට්ටියක් විතරයි ඇහෙන්නෙ. සර්ලා තුන්දෙනාම සීනුව වනන්න ගත්තේ ළමයින්ව කන්ට්රොල් කරන්නම බැරිතැන. ‘පිස්සෝ වගේ ඔක්කොම කෑ ගහන්නේ නැතුව එක එක්කෙනා උත්තර දෙනවා. උත්තර දෙන්න කැමති අය අත උස්සනවා.’ ළමයි 222ක්ම එක පාර අත ඉස්සුවා. ළමයි දිහා හොඳට බලපු අනුර ලොකු සර් තිස්ස ළඟට කිට්ටුවුණා. ‘අත්තනායක පුතා කියන්න බලන්න ඔයා දන්න යහපත් සෞඛ්ය පුරුද්දක්’ ‘කෑමට පසු අත සේදීම. වැසිකිලි යාමට පෙර අතසේදීම’ අත්තනායකගේ උත්තරෙන් අනුර ලොකු සර්ට මළ පැන්නා. ‘උඹ මෙච්චර කල් ඒ විදියටද පුතේ අත හේදුවේ’ ‘ඔව් සර් ඇයි ඒක අවුල් ද...’ ‘ඒක අවුල්ද නැද්ද කියලා අපි ළමයින්ගෙන්ම අහමු’ අනුර වටපිට බලලා මොනිටර්ට අගිල්ල දික් කරා. ‘රනිල් පුතා කියන්න බලන්න ඒක හොඳ සෞඛ්ය පුරුද්දක්ද...? නැද්ද..? ‘මට ඒ ගැන අදහසක් නෑ...’ ‘එහෙම අදහසක් නැති වෙන්න බෑනේ පුතේ... හොඳයි මං ඒ ප්රශ්නෙ වෙන විදියකට අහන්නම් කෝ.. පුතත් අත හෝදන්නේ ඒ විදියටද...’ ‘මම කන්නේ අතින් නෙමෙයි හැදි ගෑරුප්පුවලින්’ ‘එතකොට රෙන්නෙ...?’ ඒ වොයිස් එක ආවේ පන්තියේ කොණෙන්ම. මුතුහෙට්ටිගම ඒ ප්රශ්නෙ අහලා හයියෙන් හිනාවුණා. ‘මුතුහෙට්ටි පුතේ රෙනවා කියන වචනෙ මන්ත්රී කෙනෙක්ට සුදුසු වචනයක් නෙමෙයි’ ‘එහෙනම් මොකක්ද සර් මන්ත්රී කෙනෙක් ඒකට කියන්න ඕන හොඳම වචනේ’ ටිකක නලවල පද්දලා ඒ ප්රශ්නෙ ඇහුවේ පබා. ‘පබා දූ අපි මන්ත්රීවරු විදියට රෙනවා කියන වචනෙ වෙනුවට පාවිච්චි කරමු කක්කි කරනවා කියලා දැන් මුතුහෙට්ටිගම පුතා ඒ ප්රශ්නෙ නිවැරැුදිකරලා අහන්න බලන්න.’ ‘එතකොට කොහොමද කක්කි කරන්නෙ’ ‘මම කක්කි කරන්නෙත් ඔයා කක්කි කරන තැනින්ම තමයි. හැබැයි මම ඒවා හෝදන්නෙ නෑ. ටොයිලට් පේපර් යූස් කරලා පිහිදනවා. ඒ නිසා ඔය අතහෝදන එක ගැන මට අයිඩියා එකක් නෑ සර්’ රනිල්ගෙන් ප්රශ්න අහන එක තේරුමක් නෑ කියලා තේරුම් ගත්ත ලොකු සර් අනිත් ළමයි දිහා බැලූවා. ‘අත්තනායක පුතා කියපු සෞඛ්ය පුරුද්ද හොඳ එකක්ද නරක එකක්ද කියලා කාටද හරියටම කියන්න පුළුවන්’ ළමයි එකෙක්වත් කතා නෑ. ‘මොකද කතා නැත්තෙ... ප්රශ්නයක් ඇහුවම උත්තරයක් දෙන්න දන්නෙ නැද්ද.’ ‘අපිටත් ඒ ගැන අදහසක් නෑ සර්’ ‘ඇයි උඹලත් කන්නේ ගෑරුප්පු වලින්ද...? කක්කි දාලා පිහිදන්නේ ටොයිලට් පේපර්ස්වලින්ද...? ළමයි නිහඬයි. මේ නිහඬතාව බින්ඳෙ නාමල්. ‘‘සර් මම නම් කන්න ගියාම ඒකට එක එක සිස්ටම් පාවිච්චි කරනවා. ලෙවකාලා කනවා, ලොවලා, කනවා, හපලා කනවා. ඇහිදගෙන කනවා. හොරාකනවා, ඉල්ලන් කනවා, උලා කනවා, හිඟාකනවා,’ නාමල් තවත් කන විදි කීපයක්ම එක හුස්මට කියාගෙන ගියා. ‘හරි එතකොට කක්කි දාන කොට’ ‘මම කක්කි දාන්නෙ නෑ. මට කක්කි යනවා. ඒක වෙන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියලා මට අයිඩියා එකක් නෑ. ඉදලා හිටලා පැම්මපර් මාරු කරනකොට තමයි කක්කි ගිහින් කියලා දැනගන්නෙ’ ‘අපි බලමුද නාමල් ට දැන් කක්කි ගිහින්ද කියලා’ ඒ යෝජනාව පබාගේ වොයිස් එකෙන්. තප්පර දෙකට ක්රියාත්මක වුණු නාමල් නිල්කලිසම ගලවලා පැම්පර් එක එළියට ගත්තා. ‘අනේ මට කක්කි ගිහින්’ නාමල් පැම්පර් එක වටේට වන වන කෑගහුවා. ඒ ගඳට පන්තියෙන් 2/3ක් සිහිය නැතුව ඇදගෙන වැටුණා. ගඳ දරාගන්න බැරුව මමත් ඇදගෙන වැටුණා. කොන්ද ඇනුණු වේදනාවට මට ඇහැඇරුණා. එතකොටයි මම දැක්කෙ මම ඇද පල්ලෙහා බිම වැටිලා ඉන්නවා. සියළුදෙනාටම සෙතක් ශාන්තියක් සැලසේවා!!!! 0 samanthaMost Senior MemberPosts:13190 23 May 2015 09:10 PM සෝමවංශ අමරසිංහගේ රහත්වීම මැයි දින රැළි බලන්න කියලා හිතලා හයිඩ් එකෙන් පටන්ගෙන ක්රමයෙන් මං ගියේ කවුරුත් කතා බහ කරන ජවිපෙ මැයි දිනේ බලන්න. වැළ නොකැඩී ඩං ඩුග ගහගෙන පෙළපාලියෙන් එක එක පළාත් වල ජවිපෙ සාමාජිකයින්ගෙන් බී.ආර්.සී.එකපිරෙන්න ගත්තා. ෂේප් එකේ අයිනකට වෙලා රැළිය ස්ටාර්ට් කරන්න මේ සෙට් එක ග්රවුඩ් එකට සෙට් වෙනකම් බී ආර් සී එකේ අයිනක තිබුනු මැයි ගහක් යටට සෙට් වුනා. ෂේප් එකේ වාඩියක් දාගත්තම සිහියට ආවේ අද උදේ (මැයි 01) නිදහස් චතුරස්ර යේ ජවිපෙ හිටපු නායකසෝමවංශ අමරසිංහ එරමිනියා ගොතාගෙන කරපු උපවාසේ ගැන අනේ මේ මනුස්සයා හිටය නම් මේ පෙළපාලියේ අතවන වනා යනවා නේ කියලා හිතපු හිතුවිල්ලත් එක්ක දවසෙම තිබුණ ටයර්ට් එකට නින්දකට එන්ටර් වුනා. ටිකවෙලාවයි ගියේ අම්මට සිරි මෙන්න සෝමේ අන්කල් අනගාරික ධර්මපාල වගේ සිවුරක් පොරෝගෙන එරමිනියා ගොතාගෙන පළක්බැදගෙන නිදහස් චතුරස්ස්රේ ලග... අප්පට සිරි බම්බු ගහපු කිව්වලු... අර දහම් පාසල් පොතක තියෙන සිදුහත් කුමාරයා සී සාන උත්සවේදී වැඩ පෙන්නපු වගේමයි. අහසට නොගියත් පොර බිමට ඔන්න මෙන්න කියලා තියලා අහසේ පළක් බැදගෙන එරමිනියා ගොතාගෙන බුදු හාමුදුරුවන්ගේ අර ඇගිලිදෙකක් එකට එකතු කරලා ජේසුට මෙච්චරවත් දෙන්නෑ කිව්ව මුද්රාවත් දිග් කරගෙන ඉන්නවා. ෆ්රීඩම් ට්රෑන්ගල් එක අවට පට්ට සෙනග.... එකඑකා ඇවිත් දණ ගහලා වැදලා යනවා. සමහර උපාසක උපාසිකාවෝ දොහොත් මුදුන් දීගෙන උඩ බලාගෙන අලුත් තවුසා සරණ යන්න වැදගෙන ඉන්නවා. වටේ පිටේ ෂූ ගාලා මීඩියා සෙට් බීබිසී අල්ජසීරා සිඑන්එන් වගේ ඉන්ටර්නැෂනල් මීඩියාස් ඇන්ඩ් ලංකාවේ මාධ්ය කණ්ඩායම් බුරුතු පිටින්. මමත් පොඩ්ඩක් ලං වුනා යකෝ මේ ලංකාවේ විප්ලවේ කොරන්න හිටපු නායකයෙක් නේද කොහොම මේ වගේ බුදු චාන්ස් එකක් වැදුනේ කියලා බලන්න. පැය දෙක තුනක් කට්ට කෑවා.. නොහෙල්ලුම් පොල් මැල්ලුම් කිව්වලු. අර වැදගෙන ඉන්න සෙට් එක නෙවෙයි. අහකට ගියේ.. සමහර එවුන්ගේ සාරි කැලේ.. එකා පිට එකා මේ අලුත් තවුසා දැක ගන්න පොරකනවා. ඕන රෙද්දක් සිලින් පහයි කියලා උපාසිකාවන්ගේ රෙද්ද අස්සෙන් රිංගුවා සෝමවංශ තවුස් තුමා ලගට මේ අලුත් විප්ලවේ මොකද්ද කියලා දැනගන්න පොඩ් ටොක්ස් එකක්දාන්න..හිතාගෙන ලගටම ගියා පොර නෑ සද්ද... උඩ බැලුවා අර සිරි අයියාමයි.. කතා කරන්නත් මොකද්ද වගේ ඕනේ පුකක් කියලා හිතාගෙන කතා කළා... බුවත් නිකන්තවුසම තමයි.ඒත් මම දැක්කම පොඩි ලයින් එකට සෙට් වුනා කියලා හිතලා කතා කළා.. සිරි තවුස් තුමනි.. මාව සිහියට නැගුණාද ? ඔව් ඔව්.. පින්වත් සහෝදරය... කිමෙක්ද මාගෙන් විමසිය යුත්තේ... ‘‘ ඔබ වහන්සේ මේ වන විට ලාංකේය විප්ලවයේ ගමන් මග ලෙස දේශනා කර සිටින්නේ මෙවැනි චර්යාපද්ධතියක්ද ?“ ‘‘ එසේය පින්වත් සහෝදරය.. මෙය චිරාත් කාලයක් විප්ලවවාදීන් විසින් අනුදැන වදාල ධර්මස්කන්ධයක් එහි ආනුභාවයෙන් ලාංකේය විප්ලවයේ හැරවුම් ලක්ෂයන් සනිටුන් කිරීමට හැකියාව පවත්නේය. ‘‘ එසේ නම් ඔබ තුමන් මේ වනවිට අනුගමනය කරන්නේ මාක්ස් -එංගල්ස්ගේ ස්ටඩ් පාරවල්නොවේද ? ‘‘ ඔබ විමසන්නේ කුමක්ද මේ දැහැමි මාර්ගයේ පළමුවෙන්ම ගමන් කළෝ ඔවුන්ම මිස අන් කවරෙක්ද ? පොත පතේ පොඩිපොඩි කරුණු තිබුනාටඔබ අසා තිබේද මාක්ස් මිනී මරා විප්ලවකිරීමක් ගැන එංගලස් මිනිමරා අවි ආයුධ දරා විප්ලවකිරීමක් පිළිබද ? නෑ නේද එසේ නම් ඔවුන් පෙන්නූ දැහැමි මග විප්ලවයට නිවැරදි මාවත වන්නේය.. සාධු සාධු සාධූ... අවටින් උපාසක උපාසිකාවන් මහ හඩින් සාධුකාර පවත්වන්නේය. තවත් මට නිරාකරණය කර ගත යුතු කරුණු බොහෝය. දනිපනිගා නිදහස් චතුරෂයේ සිංහයාගේ ශිර්ෂයට නැග්ගෙමි. පින්වත් සහෝදරය ඔය ශිර්ෂයට පය තබන්න එපා මෙය ශ්රී ලාංකීය ධරණී තලයේ අනර්ග සංකේතයය. අපේ දේශහිතෛෂී භාවය රැකගත් මහානුභාස සම්පන්න සංකේතය මෙයයි. සෝමවංශ තවුස් තුමා දිගට පවසන්නේය. මට එසේ බැරිය. සිරි තුමාට සිංහයා ලොකු වූවාට මට සිංහයා ලොකු නැත. මට අවශ්ය වූයේ කෙසේ හෝ සිරිතුමාගේ ධ්යානය බිද දමා ඔහු යළිත් ජවිපෙට සම්බන්ධ කිරීමටය. ඔබ මේ ධානයෙන් මිදුනු පසු ලාංකීය විප්ලවය කුමක්ද කරන්න බලාපොරොත් වෙන්නේ ඔ ජවිපෙ සමග යළි එක් වෙනවාද නැත මා කිසිදින ජවිපෙ සමග එක් වන්නේ නැත. මා වියපත් වන තෙක්ම ජවිපෙ රහතුන් වහන්සේලාගෙන් පිරීගිය ආරමයක බවට පත් කිරීමට උත්සුක වූවෙමි. ඒ සදහා වූ පාරමිතාවන් පිරිය. එහෙත් මේ දැන් සිටින අනුරලා ටිල්වින්ලා සමග එය කෙසේ කරන්නේ ද යන්න ගැටළුවක් පවතී. ඔබ තුමා විමල් වීරවංශ එක්ක ඒ ජාතිියේ වැඩක් ආරම්භ කළාද අන්න නියම උපාසක කොළුවා උගේ විකට් එක ගන්න කියලා දවසක් මම කළුතරදී බෝල් කළා තමයි ඒත් ඌ මරු කොලුව කියනදේ තිතට කරනවා මම කිව්වා ඌට ජාතික හැගීම් උද්වීපනය වෙන දේශහිතෛෂී හදමු කියලා ඌ ඒ වැඩේ තිතට කළා. ඊට පස්සෙ අෟ කඩාගෙන ගියා. හැබැයි තවුස් තුමා එළියේ සෙට් කියන්නේ ඔබ තුමා තමයි ඔහු එළවා දැමීමට කටයුතු කළේ කියලා හරි නේ බං ... සමාවෙන්න පින්වත් සහෝදරය මම ජවිපෙ ඇතුලේ ඉන්න කොට ඒ විදියට ටොක්ස් නොකළා නම් විමලයත් එක්ක මමත් එළියට යන්න වෙනවා. උඹ හිතපං ... සොරි සොරි .. ඔබ සිතන්න ජවිපෙට එකෙක් එපා වුනොත් ඌට චූ යන්න ගැහුවම පස්සේ තමයි එකේ ඉන්න පුළුවන් ඒ නිසා මචං මම තව පොඩි කාලයක් ඉන්න ඕන නිසා තමයි ඌට පලු යන්න නෙලුවේ. දැන් උඹගේ අමාරුව හරිද දැන් බැහැපං බිමට ... මල කෙලියයි මෙන්න තවුස් සෝමේට මළ පැනලා සිංහයාගේ කරේ මම කියනවා කියලා දැහැනින් මදී පඩිපෙල උඩට ගිහින් මට කෝටුවක් කඩා ගසන්න විය. ඒයි තවුස් තුමෝ මාක්ස් ගැහුවේ නෑනේ එංගල්ස් ගැහුවේ නෑනේ ... ඇයි ඔබ මට ගහන්නේ අනේ පලයං ඒ මාක්ස් නේ උන් දේශහිතෛෂී වුනේ නෑ ඒත් මම දේශහිතෛෂීය. බැහැපිය බිමට සෝමේ තවුස් තුමාට මළ පැනලාය. තඩි කෝටුවකින් මගේ උරහිසට කළෙපි . මම කෑගසනවාත් සමග පිටිය මැද මහ සෙනගක් අතරේ මම සිහිනෙන් නැගිටෙමි මළම කෙළියකි. ටිල්වික් සිල්වා ජවිපෙ අමාරුවෙන් දේශපාලන කරන පක්ෂයක් බවත් මෙහි ඉඩ ඇත්තේ තරුණයන්ට පමණ් බව පවසනවාත් සමග මට නැවතත් සෝමෙ තවුස් තුමා සිහිපත් විය. ඔව් ඔබ තුමාට සෙට් වෙන්නෙ නිවන තමායි සෝමේ තවුසානනෙනි මට කියවිනි. සියළුදෙනාටම සෙතක් ශාන්තියක් සැලසේවා!!!! 0 samanthaMost Senior MemberPosts:13190 23 May 2015 09:13 PM ජාතික ජම්පර් ඇන්දවීමේ මහා උළෙල - 2015 දුර ගමනක් යන කොට බස් එකේ ජනේලයක් ළඟ සීට් එකක වාඩිවෙලා පොඩි මනෝ පාරක් ගහගෙන යන එක මාර ආතල් වැඩක්. මේ ආතල් එක විඳපු අය ඒ ගැන සාක්කි කියයි. ඔන්න මේ ආතල් එක ගන්න ගමන් මාත් බස් එකේ වේගේන් මගේ මනෝලෝකෙට එන්ටර් වුණා. එන්ටර් වෙලා තප්පර කීපයකින් මම නින්දත් අඩනින්දත් අතර තත්වෙට ළං වුණා. තවමත් භාගෙට ඇරිලා තිබ්බ ඇස්දෙකට පාර අයිනේ තියෙන එක එක දේවල් පේනවා. නින්ද යන්න ඔන්න මෙන්න කියලා දැක්කෙ මහින්ද රාජපක්ෂගේ පරණ කටවුට් එකක්. මේ නිසා නින්දෙන් හීනෙට මික්ස් වුණෙත් මහින්දගේ තඩි උඩු රැවුල්ලෙ එල්ලීගෙන. මහින්ද හිටියෙ ෆුල් අප්සට් මූඞ් එකෙන්. දවස් ගාණකින් මේකප් එක හිරියට වැටිච්චේ නැති නිසා මූණේ රැලි ටිකත් එළියට පැනලා තිබුණා. ඩයිපාර හේදීගෙන ගිහින් කොණ්ඩෙත් අමුතු කලර් එකකට ඇවිත් තිබුණා. හැබැයි මෑන් පුරුදු ජාතික ඇදුමයි. කුරහන් ෂෝල් එකයි ඇදගෙන හිටියෙ. ජයකුණ්තයට නම් අතේ තිබුණේ නෑ. ඒ වෙනුවට පොඩි ලී කෑල්ලක් අල්ලන් හිටියෙ. මිනිහගේ පිටිපස්සෙන් නාමල්, ශිරන්ති, යෝෂිත, රෝහිත සහ තවත් සෙට් එකක් හිටියා. සෙට් එකේ හිටපු අනිත් උන් දිහා බලන්න මට එච්චර වුවමනාවක් තිබුණේ නෑ. හැබැයි මේ ඔක්කොම හිටියෙ පොඩි ග්රවුන්ඞ් එකක. ග්රවුන්ඞ් එක වටේට ආරක්ෂාව අම්බානක තරකරලා තිබුණේ. මෙතන වෙන්නෙ මොකක්ද කියලා හිතාගන්න බැරිවෙච්ච නිසා මම පොඞ්ඩක් මහින්දට කිට්ටු කරා. ‘ජනාධිපතිතුමා මොකද සීන් එක...’ මහින්ද අහක බලාගත්තේ ඇස් දෙක ලොකු කරලා රවන ගමන්. මිනිහට තරහගිහින් කියලා හිතුණු නිසා මම ටෝන් එක බාල කරලා ආපහු පරණ ප්රශ්නෙම වෙන විදියකට අහුවා. ‘ඇයි ජනාධිපතිතුමා මොකක්හරි අවුලක් ද...’ අන්න ඒ පාර නම් මහින්ද කට ඇරියා. ‘පෙන්නේ නැද්ද හු....තෝ.... අපිව ඇරස් කරලා.’ ‘මේ සෙට් එකම ඇරස් කරාද..’ ‘ඔව් යකෝ... අපේ උන් ඔක්කොම ඇරස් කරා...’ එතකොටම වීරවංස කොහෙදෝ ඉදලා රිංගලා එතැනට ආවා. ‘මචං මේක අධිරාජ්යවාදී කුමන්ත්රණයක්. මේකද යහපාලනය කියන්නෙ. රට බේරගත්තා නායකයට මෙහෙමද සලකන්නේ....මේකද ඉරණම’ වීරවංස ඉකිගගහා අඬන්න පටන් ගත්තා. මිනිහව සනසන ගමන් මම මෑන්ව පැත්තකට අරන් ගිහින් තවත් විස්තර ටිකක් ඇහුවා. ‘මොකක්ද මෙතන වෙන්නෙ.. ඇරස් කරා නම් ඇයි මෙතන තියාගෙන ඉන්නෙ.....’ ‘මුන් අපිව මෙතන තියාගෙන ඉන්නෙ ජම්පර් අන්දවන්න... තව ටිකකින් රටටම පේන්න අපේ ඇදුම් ගලවලා මුන් අපිට ජම්පර් අන්දනවා. ජාතික රූපවාහිනියේ මේ ජම්පර් උළෙල ලයිව් දෙන්න ඔක්කොම ප්ලෑන් කරලා තියෙන්නෙ’ සීන් එකේ බරපතලකම තේරුණේ එතකොට. ‘කවුද එතකොට දැන් ජම්පර් ගලවලා ජම්පර් අන්දවන්නෙ’ ‘වෙන කවුද බං මෛත්රීයයි, රනිලූයි ඇමති සෙට් එකයි, ජෙවීපී කාරයොයි, සාධාරණ සමාජේ උන් ටිකයි, පුරවැසි බලයේ පොරවල් ටිකයි, අලූත් පරපුරේ උනුයි තමයි’ ‘එතකොට මෙතන ඉන්න බවලත් උදවියගෙත් ඇදුම් ගලවනවද...’ එතකොටම ටිකක් ඈතින් ගෑණු කටහඬක් ඇහුණා. ‘නැතුව නැතුව’ ඒ වොයිස් එක ශිරන්තිගෙ. මම ෂේප් එකේ ශිරන්ති ළඟට කිට්ටු කරා. ‘මැඩම් හිතන විදියට මහින්ද මහත්තයගේ ඇදුම් ගලවන්න කවුද හොඳම කෙනා’ ‘හොඳම කෙනා මම’ ‘ඔව්.ඔව් ඒක හරි.. මං කිව්වෙ මැඩම්ට පස්සෙ හොඳම කෙනා’ ‘මට පස්සෙ හොඳම අය ගොඩක් ඉන්නවා.’ ‘නෑ මැඩම් මං අහන්නේ.. මැඩමුත් ඒ ගොඩත් ඇර වෙන කෙනෙක් ඉන්නවද කියලා’ ශිරන්ති ඒ ගැන කල්පනා කරනකොටම බැක්ග්රවුන්ඞ් එකෙන් එනවුස්මන්ට් එකක් ඇහුණා. ‘මහා ජම්පර් ඇන්දවීමේ ජාතික උළෙල ආරම්භ කිරීමට සියලූ කටයුතු දැන් සූදානම් කර අවසන්. මේ මොහොතේ අගමැතිතුමා ප්රමුඛ කැබිනට් මණ්ඩලය ජම්පර් රැගෙන මෙම භූමියට සැපත් වෙනවා... මම ඇස් දෙක ලොකු කරගෙන ඒ පැත්ත බැලූවා. සෙට් එකම මාර තීල් එකේ මේ පැත්තට එන්ටර් වෙනවා. මම ඇස් දෙක ටිකක් පිහිද ගෙන සීන් එක හොඳට පේන තැනකට ගිහින් හිටිගත්තා. දැන් මට කෙළින්ම ෆෝකස් වෙලා තියෙන්නෙ මහින්දව. විධායක ජනාධිපති කෙනෙක්ගෙ හෙළුව ආයි කවදාබලාගන්නද කියලා හිතාගෙන මාත් ඇහිපිල්ලන් ගහන්නේ නැතුව ඒ දිහා බලන් හිටියා. ‘මේ අවස්ථාවේ මහා ජම්පර් ඇන්දවීමේ ජාතික උළෙලට අතිගරු සමාවෙන්න අතිගරු නෙමෙයි නිකන් ගරු ජනාධිපතිතුමා සම්බන්ධවෙනවා.’ එනවුස් එකේ දීපු ගමන් වටේන්ම ආවේ මාර චියර් එකක්. වැඬේ කියන්නේ තව ටිකකින් ජම්පර් අදින්න බලාගෙන ඉන්න පොරවල් ටිකත් අප්පුඩි ගහනවා. ඔන්න ඒ අස්සෙ මෛත්රීපාල සෙනඟ පීරගෙන ඉස්සරහට එනවා. මෑන් එන විදියට කෙළින්ම මහින්ද ළඟ නවතින සයිස් එකක් තිබුණේ. මහින්ද මූණ ඇඹූල් කරගෙන අහකබලාගෙන උඩුරැුවුලෙන් යටට පැනලා තිබුණු රැවුල් කෑල්ලක් හපනවා. මෛත්රී තවත් ඉස්සරහට එනවා. දැන් නම් වැඬේ ෆූල් ආතල්. මගේ ඇස් දෙකත් නිකන් එළියට පනින සයිස් එකට ලොකු වෙලා. මෛත්රී මහින්ද ළඟට එන්න තව අඩියයි. ‘අඩෝ ඉතුරු රුපියල් 2ක දියන්’ බස් එකට නැගපු පොරක් ඉතුරු සල්ලි ඉල්ලලා කොන්දත් එක්ක වලියක්. මගේ හීනේ දෙකට කැඩුණා. මහින්දගේ හෙළුව බලාගන්න තිබ්බ චාන්ස් එක මිස් වෙච්ච කේන්තියෙන් මම පොර දිහා බලලා ආපහු ඇස් දෙක දැම්මා ජනේලෙන් එළියට. එතකොටම බස් එකේ දාල තිබ්බ රේඩියෝ එකෙන් මෛත්රීපාලගේ වොයිස් එක ඇහුණා. ‘නහී වේරේන වේරානි’ මම ඒ වොයිස් එක අහගෙනම හීනේ අන්තිමට හිටිය තැනට ආපහු සෙට් වෙන්න හිතාගෙන ඇස් දෙක පියාගත්තා. සියළුදෙනාටම සෙතක් ශාන්තියක් සැලසේවා!!!! 0 maduranga001Most Senior MemberPosts:14118 23 May 2015 10:08 PM Posted By samantha on 23 May 2015 09:10 PM සෝමවංශ අමරසිංහගේ රහත්වීම මැයි දින රැළි බලන්න කියලා හිතලා හයිඩ් එකෙන් පටන්ගෙන ක්රමයෙන් මං ගියේ කවුරුත් කතා බහ කරන ජවිපෙ මැයි දිනේ බලන්න. වැළ නොකැඩී ඩං ඩුග ගහගෙන පෙළපාලියෙන් එක එක පළාත් වල ජවිපෙ සාමාජිකයින්ගෙන් බී.ආර්.සී.එකපිරෙන්න ගත්තා. ෂේප් එකේ අයිනකට වෙලා රැළිය ස්ටාර්ට් කරන්න මේ සෙට් එක ග්රවුඩ් එකට සෙට් වෙනකම් බී ආර් සී එකේ අයිනක තිබුනු මැයි ගහක් යටට සෙට් වුනා. ෂේප් එකේ වාඩියක් දාගත්තම සිහියට ආවේ අද උදේ (මැයි 01) නිදහස් චතුරස්ර යේ ජවිපෙ හිටපු නායකසෝමවංශ අමරසිංහ එරමිනියා ගොතාගෙන කරපු උපවාසේ ගැන අනේ මේ මනුස්සයා හිටය නම් මේ පෙළපාලියේ අතවන වනා යනවා නේ කියලා හිතපු හිතුවිල්ලත් එක්ක දවසෙම තිබුණ ටයර්ට් එකට නින්දකට එන්ටර් වුනා. සිරි තවුස් තුමාගේ ධ්යානය හිටි හිටි ගමන් චේන්ජ් වෙනවා නේ.. තනිකරම දැන් මේ කෝන්තරයක් පිරි මහනවා වගේ සීන් එකක් යන්නේ.. කාගේ හරි ලනුවක් කාලා. එක්කෝ ලොකු කුට්ටියකට යටවෙලා.. එක එක දවසට එක එක කථා.. අම්මප මේ නරි නාටක බල බල ඉන්න වුන නේ අපටත්.. ~~~~~ මේ නගරය මා ඔබ මුණ ගැසුණු නගරයයි ~~~~~ 0 indika76Most Senior MemberPosts:10449 26 May 2015 09:07 PM Posted By samantha on 23 May 2015 09:08 PM වැසිකිලියාමට පෙර අත් සෝදමු මාව පාවෙලා පාවෙලා ආවේ දියවන්නාව පැත්තට. පාර්ලිමේන්තුවට හැරෙන්න සිග්නල් දැම්මත් ගිහින් වැටුණේ අනිත් පැත්තෙ තිබුණු ජනාකලා එකට. ජනකලා එකේ එළිමහනේ ඩෙස් බංකු පේළියට තියලා. හරියට ඒලෙවල් පන්තියක් වගේ. හැබැයි ඔක්කොම ඇදගෙන හිටියෙ නිල් කොට කලිසම්, සුදු කමිස, සුදු ගවුම්. ටිකක් ළං වුණාම තමයි දැක්කෙ මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම දැකලා පුරුදු සෙට් එකක් කියලා. මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම අපේ එම්පීස්ලා ඉස්කෝල ඇදුමට සෙට් එකම මාර ලස්සනයි. ‘‘කෑගහන්න එපා... සර් එනකම් අපි ඊයේ දීපූ පාඩම බලාගමු...’’ පන්තියේ මොනිටර් ඩෙක්ස් එකක් උඩට නැගලා කෑගහනවා. මොනිටර්ගේ වොයිස් එක ටිකක් හුරු නිසා ඇස් දෙක නිකම්ම ඒ පැත්තට පාත් වුණා. රනිල්ගේ සුදු මූණ දැක්කේ එතකොට. කොට කලිසමට මිනිහ හරි හැඩයි. හැබැයි එකෙක්වත් රනිල්ට සැලෙන්ඩර් නෑ. ළමයි ටික පාලනය කරගන්න බැරිම තැන රනිල්, එහා පැත්තෙ ඩෙස් පේලියේ ඉස්සරහින්ම වාඩි වෙලා ඉන්න නිමල්ට කතා කරා. නිමල් නැගිටලා හෙමින් හෙමින් රනිල් ළඟට කිට්ටු වුණා. නිමල්ගේ නිල් කලිසම බඩටම යටවෙලා තිබුණු නිසා මිනිහා ඉන්නෙ කලිසමක් ඇදලද නැද්ද කියලා හොයා ගන්නත් අමාරුයි. ‘මේ නිමල් කරුණාකරලා ඔයාගේ පැත්තෙ කට්ටිය ඔයා සැලෙන්ඩර් කරගන්න. මම අපේ අයව සැලෙන්ඩර් කරගන්නම්’ ‘‘වැඩිය හයියෙන් කෑ ගහන්නේ අපේ අය නෙමෙයි ඕගොල්ලොන්ගේ අය’’ නිමල් සෙකන්ඞ් වෙන්නේ නැතුව රනිල් ඉස්සරහා කෙළින් හිටං ටොක් එක දුන්නා. එතකොටම ඈතින් සීනුවක් නාද වෙන සද්දයක් ඇහුණා. ළමයි ටික මීයට පිම්බා වගේ තම තමන්ගේ පුටුවලට වඩා වෙලා හරිම සංවර විදියට වඩාවුණා. මෙච්චර වෙලා දඟල දඟලා ඉදලා සීනු සද්දෙට එකපාර පුටුවේ වාඩි වුණු පවිත්රාගේ සුදුගවුම උඩගිහින් තිබුණේ. ඒත් පවිත්රට ඒකේ වගේ වගක් නෑ. ‘එයි.. පවී... පවී...’ කවුදෝ එකෙක් හෙමින් කොදුරන සද්දෙට පවිත්රා පස්ස හැරිලා බැලූවා. විජිත මුණි හොරෙක් වගේ පවිත්රා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ‘ඇයි මොකද... ’ ‘ඔන්න උඩ ගිහින්.’ ‘මොකක්ද....?’ ‘ගවුම.’ ‘ඉතින්’ ‘පේනවා’ දඩ බඩ ගාලා නැගිට්ට පවිත්රා ගවුමේ රුලි ටික ලස්සනට හිටින විදියට ගවුම හදාගෙන හරිම විනීත විදියට වාඩි වුණා. එතකොටම සර්ලා තුන්දෙනා පන්තියට ළං වෙලා. සුදුපාට කලිසම් ඇදලා කලූ පටියක් බැදගෙන හිටපු මේ සර්ලා තුන්දෙනාගෙම අතේ සීනු 3ක් තියෙනවා. මේ තුන්දෙනාගෙන් ලොකු සර් තමයි අනුර. පොඩි සර් සුනිල්. මද්දුම සර් විජිත. සර්ලා තුන් දෙනා බෙදිලා පැන්තියේ පැති තුනකට ගියේ ළමයි 222ක් බලාගන්න එක ලේසි වැඩක් නෙමෙයි කියලා දන්න නිසා. පන්තියේ ඉස්සරහටම ගියේ අනුර ලොකු සර්. ගුරුමේසෙ උඩට නැගලා ලොකු සර් කතාව පටන් ගත්තා. ‘ළමයි අපි අද ඉගෙන ගන්නෙ හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු ගැන. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරු විදියට අපි යහපත් සෞඛ්ය පුරුදු අනුගමනය කරොත් අපේ ජනතාවත් නිකම්ම ඒ පුරුදුවලට පුරුදු වෙනෙවා. කල්පනා කරලා බලන්න එහෙම නේද...’ ‘එහෙම තමයි සර්’ ළමයි හැමෝම උත්තර දුන්නෙ එක හඬින්. ‘හොඳයි මට කියන්න බලන්න මොනවද හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු.’ ලොකු සර්ගේ ප්රශ්නෙ අන්තිමට අකුර ටික කටින් පනින්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දීම ළමයි එක එකා එක එක උත්තර දෙන්න පටන් ගත්තා. ඔක්කොම එකට කෑගහන නිසා කියන කිසිදෙයක් පැහැදිලිව ඇහෙන්නෙ නෑ. ලොකු ගාලගෝට්ටියක් විතරයි ඇහෙන්නෙ. සර්ලා තුන්දෙනාම සීනුව වනන්න ගත්තේ ළමයින්ව කන්ට්රොල් කරන්නම බැරිතැන. ‘පිස්සෝ වගේ ඔක්කොම කෑ ගහන්නේ නැතුව එක එක්කෙනා උත්තර දෙනවා. උත්තර දෙන්න කැමති අය අත උස්සනවා.’ ළමයි 222ක්ම එක පාර අත ඉස්සුවා. ළමයි දිහා හොඳට බලපු අනුර ලොකු සර් තිස්ස ළඟට කිට්ටුවුණා. ‘අත්තනායක පුතා කියන්න බලන්න ඔයා දන්න යහපත් සෞඛ්ය පුරුද්දක්’ ‘කෑමට පසු අත සේදීම. වැසිකිලි යාමට පෙර අතසේදීම’ අත්තනායකගේ උත්තරෙන් අනුර ලොකු සර්ට මළ පැන්නා. ‘උඹ මෙච්චර කල් ඒ විදියටද පුතේ අත හේදුවේ’ ‘ඔව් සර් ඇයි ඒක අවුල් ද...’ ‘ඒක අවුල්ද නැද්ද කියලා අපි ළමයින්ගෙන්ම අහමු’ අනුර වටපිට බලලා මොනිටර්ට අගිල්ල දික් කරා. ‘රනිල් පුතා කියන්න බලන්න ඒක හොඳ සෞඛ්ය පුරුද්දක්ද...? නැද්ද..? ‘මට ඒ ගැන අදහසක් නෑ...’ ‘එහෙම අදහසක් නැති වෙන්න බෑනේ පුතේ... හොඳයි මං ඒ ප්රශ්නෙ වෙන විදියකට අහන්නම් කෝ.. පුතත් අත හෝදන්නේ ඒ විදියටද...’ ‘මම කන්නේ අතින් නෙමෙයි හැදි ගෑරුප්පුවලින්’ ‘එතකොට රෙන්නෙ...?’ ඒ වොයිස් එක ආවේ පන්තියේ කොණෙන්ම. මුතුහෙට්ටිගම ඒ ප්රශ්නෙ අහලා හයියෙන් හිනාවුණා. ‘මුතුහෙට්ටි පුතේ රෙනවා කියන වචනෙ මන්ත්රී කෙනෙක්ට සුදුසු වචනයක් නෙමෙයි’ ‘එහෙනම් මොකක්ද සර් මන්ත්රී කෙනෙක් ඒකට කියන්න ඕන හොඳම වචනේ’ ටිකක නලවල පද්දලා ඒ ප්රශ්නෙ ඇහුවේ පබා. ‘පබා දූ අපි මන්ත්රීවරු විදියට රෙනවා කියන වචනෙ වෙනුවට පාවිච්චි කරමු කක්කි කරනවා කියලා දැන් මුතුහෙට්ටිගම පුතා ඒ ප්රශ්නෙ නිවැරැුදිකරලා අහන්න බලන්න.’ ‘එතකොට කොහොමද කක්කි කරන්නෙ’ ‘මම කක්කි කරන්නෙත් ඔයා කක්කි කරන තැනින්ම තමයි. හැබැයි මම ඒවා හෝදන්නෙ නෑ. ටොයිලට් පේපර් යූස් කරලා පිහිදනවා. ඒ නිසා ඔය අතහෝදන එක ගැන මට අයිඩියා එකක් නෑ සර්’ රනිල්ගෙන් ප්රශ්න අහන එක තේරුමක් නෑ කියලා තේරුම් ගත්ත ලොකු සර් අනිත් ළමයි දිහා බැලූවා. ‘අත්තනායක පුතා කියපු සෞඛ්ය පුරුද්ද හොඳ එකක්ද නරක එකක්ද කියලා කාටද හරියටම කියන්න පුළුවන්’ ළමයි එකෙක්වත් කතා නෑ. ‘මොකද කතා නැත්තෙ... ප්රශ්නයක් ඇහුවම උත්තරයක් දෙන්න දන්නෙ නැද්ද.’ ‘අපිටත් ඒ ගැන අදහසක් නෑ සර්’ ‘ඇයි උඹලත් කන්නේ ගෑරුප්පු වලින්ද...? කක්කි දාලා පිහිදන්නේ ටොයිලට් පේපර්ස්වලින්ද...? ළමයි නිහඬයි. මේ නිහඬතාව බින්ඳෙ නාමල්. ‘‘සර් මම නම් කන්න ගියාම ඒකට එක එක සිස්ටම් පාවිච්චි කරනවා. ලෙවකාලා කනවා, ලොවලා, කනවා, හපලා කනවා. ඇහිදගෙන කනවා. හොරාකනවා, ඉල්ලන් කනවා, උලා කනවා, හිඟාකනවා,’ නාමල් තවත් කන විදි කීපයක්ම එක හුස්මට කියාගෙන ගියා. ‘හරි එතකොට කක්කි දාන කොට’ ‘මම කක්කි දාන්නෙ නෑ. මට කක්කි යනවා. ඒක වෙන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියලා මට අයිඩියා එකක් නෑ. ඉදලා හිටලා පැම්මපර් මාරු කරනකොට තමයි කක්කි ගිහින් කියලා දැනගන්නෙ’ ‘අපි බලමුද නාමල් ට දැන් කක්කි ගිහින්ද කියලා’ ඒ යෝජනාව පබාගේ වොයිස් එකෙන්. තප්පර දෙකට ක්රියාත්මක වුණු නාමල් නිල්කලිසම ගලවලා පැම්පර් එක එළියට ගත්තා. ‘අනේ මට කක්කි ගිහින්’ නාමල් පැම්පර් එක වටේට වන වන කෑගහුවා. ඒ ගඳට පන්තියෙන් 2/3ක් සිහිය නැතුව ඇදගෙන වැටුණා. ගඳ දරාගන්න බැරුව මමත් ඇදගෙන වැටුණා. කොන්ද ඇනුණු වේදනාවට මට ඇහැඇරුණා. එතකොටයි මම දැක්කෙ මම ඇද පල්ලෙහා බිම වැටිලා ඉන්නවා. මේක මරුනේ... 0 Ind007kaMost Senior MemberPosts:12931 26 May 2015 09:14 PM අනෙ කාලේ වනේ වාසේ කිව්වලු First they Ignore You , Then they Laugh at You, Then they Fight with you, Then You Win.... 0 deepikaBasic MemberPosts:121 01 Jun 2015 05:33 PM Posted By samantha on 23 May 2015 09:08 PM වැසිකිලියාමට පෙර අත් සෝදමු මාව පාවෙලා පාවෙලා ආවේ දියවන්නාව පැත්තට. පාර්ලිමේන්තුවට හැරෙන්න සිග්නල් දැම්මත් ගිහින් වැටුණේ අනිත් පැත්තෙ තිබුණු ජනාකලා එකට. ජනකලා එකේ එළිමහනේ ඩෙස් බංකු පේළියට තියලා. හරියට ඒලෙවල් පන්තියක් වගේ. හැබැයි ඔක්කොම ඇදගෙන හිටියෙ නිල් කොට කලිසම්, සුදු කමිස, සුදු ගවුම්. ටිකක් ළං වුණාම තමයි දැක්කෙ මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම දැකලා පුරුදු සෙට් එකක් කියලා. මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම අපේ එම්පීස්ලා ඉස්කෝල ඇදුමට සෙට් එකම මාර ලස්සනයි. ‘‘කෑගහන්න එපා... සර් එනකම් අපි ඊයේ දීපූ පාඩම බලාගමු...’’ පන්තියේ මොනිටර් ඩෙක්ස් එකක් උඩට නැගලා කෑගහනවා. මොනිටර්ගේ වොයිස් එක ටිකක් හුරු නිසා ඇස් දෙක නිකම්ම ඒ පැත්තට පාත් වුණා. රනිල්ගේ සුදු මූණ දැක්කේ එතකොට. කොට කලිසමට මිනිහ හරි හැඩයි. හැබැයි එකෙක්වත් රනිල්ට සැලෙන්ඩර් නෑ. ළමයි ටික පාලනය කරගන්න බැරිම තැන රනිල්, එහා පැත්තෙ ඩෙස් පේලියේ ඉස්සරහින්ම වාඩි වෙලා ඉන්න නිමල්ට කතා කරා. නිමල් නැගිටලා හෙමින් හෙමින් රනිල් ළඟට කිට්ටු වුණා. නිමල්ගේ නිල් කලිසම බඩටම යටවෙලා තිබුණු නිසා මිනිහා ඉන්නෙ කලිසමක් ඇදලද නැද්ද කියලා හොයා ගන්නත් අමාරුයි. ‘මේ නිමල් කරුණාකරලා ඔයාගේ පැත්තෙ කට්ටිය ඔයා සැලෙන්ඩර් කරගන්න. මම අපේ අයව සැලෙන්ඩර් කරගන්නම්’ ‘‘වැඩිය හයියෙන් කෑ ගහන්නේ අපේ අය නෙමෙයි ඕගොල්ලොන්ගේ අය’’ නිමල් සෙකන්ඞ් වෙන්නේ නැතුව රනිල් ඉස්සරහා කෙළින් හිටං ටොක් එක දුන්නා. එතකොටම ඈතින් සීනුවක් නාද වෙන සද්දයක් ඇහුණා. ළමයි ටික මීයට පිම්බා වගේ තම තමන්ගේ පුටුවලට වඩා වෙලා හරිම සංවර විදියට වඩාවුණා. මෙච්චර වෙලා දඟල දඟලා ඉදලා සීනු සද්දෙට එකපාර පුටුවේ වාඩි වුණු පවිත්රාගේ සුදුගවුම උඩගිහින් තිබුණේ. ඒත් පවිත්රට ඒකේ වගේ වගක් නෑ. ‘එයි.. පවී... පවී...’ කවුදෝ එකෙක් හෙමින් කොදුරන සද්දෙට පවිත්රා පස්ස හැරිලා බැලූවා. විජිත මුණි හොරෙක් වගේ පවිත්රා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ‘ඇයි මොකද... ’ ‘ඔන්න උඩ ගිහින්.’ ‘මොකක්ද....?’ ‘ගවුම.’ ‘ඉතින්’ ‘පේනවා’ දඩ බඩ ගාලා නැගිට්ට පවිත්රා ගවුමේ රුලි ටික ලස්සනට හිටින විදියට ගවුම හදාගෙන හරිම විනීත විදියට වාඩි වුණා. එතකොටම සර්ලා තුන්දෙනා පන්තියට ළං වෙලා. සුදුපාට කලිසම් ඇදලා කලූ පටියක් බැදගෙන හිටපු මේ සර්ලා තුන්දෙනාගෙම අතේ සීනු 3ක් තියෙනවා. මේ තුන්දෙනාගෙන් ලොකු සර් තමයි අනුර. පොඩි සර් සුනිල්. මද්දුම සර් විජිත. සර්ලා තුන් දෙනා බෙදිලා පැන්තියේ පැති තුනකට ගියේ ළමයි 222ක් බලාගන්න එක ලේසි වැඩක් නෙමෙයි කියලා දන්න නිසා. පන්තියේ ඉස්සරහටම ගියේ අනුර ලොකු සර්. ගුරුමේසෙ උඩට නැගලා ලොකු සර් කතාව පටන් ගත්තා. ‘ළමයි අපි අද ඉගෙන ගන්නෙ හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු ගැන. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරු විදියට අපි යහපත් සෞඛ්ය පුරුදු අනුගමනය කරොත් අපේ ජනතාවත් නිකම්ම ඒ පුරුදුවලට පුරුදු වෙනෙවා. කල්පනා කරලා බලන්න එහෙම නේද...’ ‘එහෙම තමයි සර්’ ළමයි හැමෝම උත්තර දුන්නෙ එක හඬින්. ‘හොඳයි මට කියන්න බලන්න මොනවද හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු.’ ලොකු සර්ගේ ප්රශ්නෙ අන්තිමට අකුර ටික කටින් පනින්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දීම ළමයි එක එකා එක එක උත්තර දෙන්න පටන් ගත්තා. ඔක්කොම එකට කෑගහන නිසා කියන කිසිදෙයක් පැහැදිලිව ඇහෙන්නෙ නෑ. ලොකු ගාලගෝට්ටියක් විතරයි ඇහෙන්නෙ. සර්ලා තුන්දෙනාම සීනුව වනන්න ගත්තේ ළමයින්ව කන්ට්රොල් කරන්නම බැරිතැන. ‘පිස්සෝ වගේ ඔක්කොම කෑ ගහන්නේ නැතුව එක එක්කෙනා උත්තර දෙනවා. උත්තර දෙන්න කැමති අය අත උස්සනවා.’ ළමයි 222ක්ම එක පාර අත ඉස්සුවා. ළමයි දිහා හොඳට බලපු අනුර ලොකු සර් තිස්ස ළඟට කිට්ටුවුණා. ‘අත්තනායක පුතා කියන්න බලන්න ඔයා දන්න යහපත් සෞඛ්ය පුරුද්දක්’ ‘කෑමට පසු අත සේදීම. වැසිකිලි යාමට පෙර අතසේදීම’ අත්තනායකගේ උත්තරෙන් අනුර ලොකු සර්ට මළ පැන්නා. ‘උඹ මෙච්චර කල් ඒ විදියටද පුතේ අත හේදුවේ’ ‘ඔව් සර් ඇයි ඒක අවුල් ද...’ ‘ඒක අවුල්ද නැද්ද කියලා අපි ළමයින්ගෙන්ම අහමු’ අනුර වටපිට බලලා මොනිටර්ට අගිල්ල දික් කරා. ‘රනිල් පුතා කියන්න බලන්න ඒක හොඳ සෞඛ්ය පුරුද්දක්ද...? නැද්ද..? ‘මට ඒ ගැන අදහසක් නෑ...’ ‘එහෙම අදහසක් නැති වෙන්න බෑනේ පුතේ... හොඳයි මං ඒ ප්රශ්නෙ වෙන විදියකට අහන්නම් කෝ.. පුතත් අත හෝදන්නේ ඒ විදියටද...’ ‘මම කන්නේ අතින් නෙමෙයි හැදි ගෑරුප්පුවලින්’ ‘එතකොට රෙන්නෙ...?’ ඒ වොයිස් එක ආවේ පන්තියේ කොණෙන්ම. මුතුහෙට්ටිගම ඒ ප්රශ්නෙ අහලා හයියෙන් හිනාවුණා. ‘මුතුහෙට්ටි පුතේ රෙනවා කියන වචනෙ මන්ත්රී කෙනෙක්ට සුදුසු වචනයක් නෙමෙයි’ ‘එහෙනම් මොකක්ද සර් මන්ත්රී කෙනෙක් ඒකට කියන්න ඕන හොඳම වචනේ’ ටිකක නලවල පද්දලා ඒ ප්රශ්නෙ ඇහුවේ පබා. ‘පබා දූ අපි මන්ත්රීවරු විදියට රෙනවා කියන වචනෙ වෙනුවට පාවිච්චි කරමු කක්කි කරනවා කියලා දැන් මුතුහෙට්ටිගම පුතා ඒ ප්රශ්නෙ නිවැරැුදිකරලා අහන්න බලන්න.’ ‘එතකොට කොහොමද කක්කි කරන්නෙ’ ‘මම කක්කි කරන්නෙත් ඔයා කක්කි කරන තැනින්ම තමයි. හැබැයි මම ඒවා හෝදන්නෙ නෑ. ටොයිලට් පේපර් යූස් කරලා පිහිදනවා. ඒ නිසා ඔය අතහෝදන එක ගැන මට අයිඩියා එකක් නෑ සර්’ රනිල්ගෙන් ප්රශ්න අහන එක තේරුමක් නෑ කියලා තේරුම් ගත්ත ලොකු සර් අනිත් ළමයි දිහා බැලූවා. ‘අත්තනායක පුතා කියපු සෞඛ්ය පුරුද්ද හොඳ එකක්ද නරක එකක්ද කියලා කාටද හරියටම කියන්න පුළුවන්’ ළමයි එකෙක්වත් කතා නෑ. ‘මොකද කතා නැත්තෙ... ප්රශ්නයක් ඇහුවම උත්තරයක් දෙන්න දන්නෙ නැද්ද.’ ‘අපිටත් ඒ ගැන අදහසක් නෑ සර්’ ‘ඇයි උඹලත් කන්නේ ගෑරුප්පු වලින්ද...? කක්කි දාලා පිහිදන්නේ ටොයිලට් පේපර්ස්වලින්ද...? ළමයි නිහඬයි. මේ නිහඬතාව බින්ඳෙ නාමල්. ‘‘සර් මම නම් කන්න ගියාම ඒකට එක එක සිස්ටම් පාවිච්චි කරනවා. ලෙවකාලා කනවා, ලොවලා, කනවා, හපලා කනවා. ඇහිදගෙන කනවා. හොරාකනවා, ඉල්ලන් කනවා, උලා කනවා, හිඟාකනවා,’ නාමල් තවත් කන විදි කීපයක්ම එක හුස්මට කියාගෙන ගියා. ‘හරි එතකොට කක්කි දාන කොට’ ‘මම කක්කි දාන්නෙ නෑ. මට කක්කි යනවා. ඒක වෙන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියලා මට අයිඩියා එකක් නෑ. ඉදලා හිටලා පැම්මපර් මාරු කරනකොට තමයි කක්කි ගිහින් කියලා දැනගන්නෙ’ ‘අපි බලමුද නාමල් ට දැන් කක්කි ගිහින්ද කියලා’ ඒ යෝජනාව පබාගේ වොයිස් එකෙන්. තප්පර දෙකට ක්රියාත්මක වුණු නාමල් නිල්කලිසම ගලවලා පැම්පර් එක එළියට ගත්තා. ‘අනේ මට කක්කි ගිහින්’ නාමල් පැම්පර් එක වටේට වන වන කෑගහුවා. ඒ ගඳට පන්තියෙන් 2/3ක් සිහිය නැතුව ඇදගෙන වැටුණා. ගඳ දරාගන්න බැරුව මමත් ඇදගෙන වැටුණා. කොන්ද ඇනුණු වේදනාවට මට ඇහැඇරුණා. එතකොටයි මම දැක්කෙ මම ඇද පල්ලෙහා බිම වැටිලා ඉන්නවා. ඉතින් අත සොදන එකෙයි, නාමල්ගෙ diaper එකෙයි සම්බන්දෙ මොකද්ද? 0 samanthaMost Senior MemberPosts:13190 12 Mar 2016 10:48 PM ඉස්කෝලෙ කරපු වැඩ නිසා විඳපු දඬුවම් ඔබට මතකද? ඉස්කෝලේ යද්දී සර්/මැඩම් කෙනෙක්ගෙන් ගුටියක් වත් නොකාපු කෙනෙක් ඉන්නවා නම් ලෝක පුදුමයක්. එහෙම අයත් ඉන්න බැරි නැහැ. එත් එහෙම නොහිටපු අය තමා වැඩි. කියවලා බලන්න මේ පනිෂ්මන්ට්ස් ඔයාලත් අත්විඳලා තියෙනවද කියලා. 1. “පන්තියෙන් එලියට දැමීම” Source – flickr.com මේක ගොඩක් වෙලාවට වෙන්නේ ටීචර් දෙන home work කරගන ආවේ නැති උනාම, සමහර වෙලාවට එහෙම ඉන්න එකෙත් පොඩි ජොලියක් නැතුවම නෙවෙයි, මොකද ඇතුලේ අපේ යාළුවො පන කඩාගෙන ඉගෙනගන්නකොට අපිට එලියට වෙලා ෆ්රී එකේ ඉන්න පුළුවන්නේ. එත් මෙහෙම ඉන්නකොට අංශ භාර ප්රධානි [Sectional Head] සර්ට හරි මැඩම්ට හරි අහු උනා කියන්නේ ගුටි ම තමා. 2. “දනගසාගෙන සිටීම” Source – gettyimages.com පන්තියෙන් එලියට දාන එකේ extended version එක තමා දනගහගෙන ඉන්න එක. සමහර වෙලාවට සර් හරි මැඩම් හරි අපිට පාඩම් කරගෙන එන්න දෙන පාඩමක් කවියක්, එහෙම පාඩම් කරන්න අමතක උනාම, ඒ මදිවට ගෙදර වැඩත් කරගෙන එන්න අමතක උනාම තමා මෙහෙම දඬුවම් හම්බවෙන්නේ, ඒ කාලේ අපි මෙහෙම දනගහන්න වෙන එකට එක එක කෙටි ක්රම පාවිච්චි කළා, අහල පහල පත්තර රෙදි කෑලි එහෙම හංගලා තිබ්බා, බැරිවෙලාවත් පන්තියෙන් එලියට දාලා දන ගහන්න කිව්වොත් අර පත්තරයක් හරි රෙදි කෑල්ලක් හරි අරගෙන ආතල් එකේ දනගහගෙන ඉන්නයි තියෙන්නේ. 3. “දන ගාගෙන ලියන මේසය යටින් රිංගීම” Source – bradford.ultranet.school.nz එක දවසක් මම පරක්කු වෙලා පන්තියට ආවම අපේ ප්රින්සිපල් සර් තමා පන්තියට ඒ වෙලාවේ ඇවිල්ල හිටියේ, එදා අපේ ක්ලාස් ටීචර් අසනීප වෙලා ඉස්කෝලේ ඇවිල්ලා නැහැ. ලොකු සර්ගේ නම දමුණුපොළ ද කොහෙද, ඒ උනාට අපි කිව්වේ “දරුණු පොර” කියලා සර් ඒ තරමට වසයි. ප්රින්සිපල්: මොකෝ පරක්කු උනේ? මම : ට්රැෆික් එක සර්. ප්රින්සිපල්: තමා මේ පන්තියේ කවුද? මම : වයිස් මොනිටර් සර්… ප්රින්සිපල්: මොනවා?? වයිස් මොනිටර් කෙනෙක් උනාම අනික් අයට ආදර්ශයක් වෙන්න ඕනේ, එත් තමා එහෙමද? මම : නෑ සර්. ප්රින්සිපල්: වැරැද්ද කරලා තව එනවා උත්තර දෙන්නත් රින්ගන්නයි කිව්වේ මේ මේසය අස්සෙන් 4 පාරක්… ඉතින් රිංගන්න තමා උනේ මේසය යටින් හතර පාරක්, හතරවෙනි පාර එලියට එනකොට උදේ කිරි සුදා වගේ පිරිසිදුවට ආපු මම දුඹුරුම දුඹුරු පාටයි. 4. “පරක්කු පෝලිම” Source – flickr.com අපි එන ස්කුල් බස් එක පරක්කු උනාම ඉස්කෝලේ පටන් අරගෙන නම් ඒ පරක්කු වෙලා ඉස්කෝලෙට එන අයට පනිෂ්මන්ට් දෙන්න වෙනම ළමයින්ගේ පොලිමක් තියෙනවා එක තමා “පරක්කු පෝලිම” කියන්නේ, ඉතින් මේ පරක්කු පෝලිමට අහු උනා කියන්නේ අපිට පලවෙනි පීරියඩ් එකට පන්තියට යන්න වෙනවා බොරු. එහෙම පරක්කු උන අපිව දානවා ග්රවුන්ඩ් එකට තුත්තිරි ගලවන්න, එහෙම නැත්තම්, වහලා තියෙන පන්තියක මකුළුදැල් කඩලා සුද්ද කරන්න. එහෙම නැත්තම් ග්රවුන්ඩ් එක වටේ රවුම් 5ක් දුවන්න, ඩිප්ස් ගහන්න, මේවා මතක් කරනකොට හරි රසබර කාරනා උනාට ඒ කාලේ මෙව්වා කරන්න ගියාම එපාම වෙනවා. 5. “හුණු කුරක් කටේ දමාගෙන සිටිම” Source – youtube.com පන්තිවල ඉන්නකොට අපිට වෙන තවත් එක සුලභම දෙයක් තමා පන්තියේ ලියන මේසය උඩ නිදිකිරා වැටීම [නින්ද යාම.]. ඔය නින්ද යන වෙලාවට පන්තියේ මෙසේ තරම් ගෙදර ඇඳ වත් සැපපහසු නැහැ. එහෙම වෙලාවක පන්තියක ඉන්නකොට ටීචර්ට අහු උනාම, එයා බ්ලැක් බෝඩ් එකේ ලියමින් ඉන්න හුනුකුරෙන් කෑල්ලක් කඩලා එවනවා, කටේ දාගෙන ඉන්න, කියවනකොට නම් හරි පහසු වැඩක් කියලා දැනුනට මරනින්දේ සර්/ටීචර් පන්තිය මැද්දේ නැගිට්ටලා හුනුකුරු කෑල්ලක් කැටේ දාගෙන ඉන්න කිවම හිතට එන ආතල් එක කියන්න වචන නැහැ. වැඩේ කියන්නේ එහෙම ඉන්නකොට තත්පරෙන් නිදිමත කොහෙන් ගියාද නැති එකයි. 6. “මම ආපහු උගන්වන වෙලාවේ කෑම නොකමි!!!” Source – wghsenglish.wordpress.com පීරියඩ් එකේ උගන්නවන වෙලාවක කෑම හොරෙන් කෑම පෙට්ටියට අත දාලා කනකොට කරුමෙට වගේ අපෙන් ම ටීචර් ප්රශ්න එහෙන වාසනාවන්ත අවස්ථා නම් එමටයි. එහෙම උනාම අහන ප්රශ්නෙට උත්තරේ දීගන්න බැරිවෙන තරමට කටේ කෑම පුරවාගෙන අසරණ වෙලා ඉන්නකොට තමා මෙහෙම පනිෂ්මන්ට් හම්බවෙන්නේ, සමහර වෙලාවට තමන්ගේ ලියන පොතේ මොකක් හරි වාක්යක් ලියන්න කියලා ඒක 500 වතාවක් එහෙම නැතිනම් 1000 වතාවක් ලියන්න කියනවා. හම්මේ ඉතින් තියෙන සැප…! සියළුදෙනාටම සෙතක් ශාන්තියක් සැලසේවා!!!! 0 chamaramindMost Senior MemberPosts:13471 12 Mar 2016 11:01 PM මොනවා උනත් සුපිරි දඩුවම් ආදරෙයි ආදරෙයි අහස වගේ - ආදරෙයි ආදරෙයි අම්මට වගේ....... 0 hasithadSuper Senior MemberPosts:5795 12 Mar 2016 11:03 PM හොදට මතකයි. ඒ වගේ සුන්දර කාලයක් ආයෙ එන්නේ නෑ. 0 maduranga001Most Senior MemberPosts:14118 12 Mar 2016 11:24 PM මම ගුටි කාපු එක මේකේ ලියල නැහැ නේ. මම ගුටි කාල පනිෂ් වෙලා තියෙන්නෙම පංතියේ සින්දු කියල. ඇත්තටම සින්දු කියනවට වඩා ඩෙස්ක් වලට ඩ්රම් ගහලා. ඉන්ටර්වල් එකට මට කෑම බිම අඩුපාඩු නැතිව ලැබෙනවා. එකම දේ තමයි ඩ්රම් ගහන්න ඕන. මම කෑම කන්න කියල ගියාම එන්නේ ඉන්ටර්වල් එක ඉවර වෙලා කියල තමයි ඒ විදියට සිද්ධ වෙන්නේ. අපේ 12-13 පන්ති තියෙන ගොඩනැගිල්ලේ තමයි ප්රින්සිපල් ඔෆිස් එක තියෙන්නෙත්. කිහිප දවසක්ම ප්රින්සිපල් ඔෆිස් එකෙන්ම තමයි එවල තිබුනේ ඩ්රම් ගහන එකාව අල්ලන් වරෙල්ල කියල. ඉන්ටර්වල් එකේ ඩ්රම් ගැහුවට නම් ලොකු අවුලක් නැහැ. වැඩේ කියන්නේ ඉන්ටර්වල් ඉවරවුනා කියලවත් දන්නෙ නැහැ. බෙල් එක කොහේ ඇහෙන්නද. ඩ්රම් එකේ ආම්පන්න තමයි ලෝහ අඩි රූලක්, කවකට්ටු පෙට්ටිය සහ ආම්පන්න සහ ඒකටම ගැලපෙන ඩෙස්ක් එකක්. ස්ටික් දෙකක්. ලෝහ අඩි රූලට ගහන එක තමයි ඈතට ඇහෙනවා කියන්නෙ. ඒක තමයි හයි හැට් එක විදියට පාවිච්චි කළේ. අම්මප එහෙම සින්දු කියද්දී එන ආතල් එක දැන් ගෙදරට බෑන්ඩ්, පැදුරු පාටි බෑන්ඩ් ගෙන්නලා වත් ගන්න බැහැ. ~~~~~ මේ නගරය මා ඔබ මුණ ගැසුණු නගරයයි ~~~~~ 0 sha733Super Senior MemberPosts:7332 13 Mar 2016 04:22 AM අම්මෝ අපේ දෙන විලි ලැජ්ජා නැති පනිෂ් එක තමා පොඩි එවුන්ගෙ පන්ති ඉස්සරහ හරි වෙන පන්තියක් ඉස්සරහට වෙලා තනි තනියෙන් හිටගෙන ඉන්න දෙන එක (කරැමෙකට ටෝක් පාරක් දාගෙන ඉන්න පන්තියක් ඉස්සරහ ඉන්න තිබ්බොත් කොහොමද ආතල් එක) මතක තියෙනකං ආයේ ඒ කරපු වැරැද්ද කරන්නෙ නැහැ 0 hasithadSuper Senior MemberPosts:5795 17 Mar 2016 05:52 PM කියනවා නම් තොගයක් තියෙනවා...... කෘෂිකර්මය කරන සර්ට අපිව දවසක් හොරෙන් මඤ්ඤොක්කා ගලවලා අහු වෙලා ගලවපු ගස් දෙකම කරේ තියාගෙන ඔෆිස් ගෙනිච්චා. පස්සේ අපිට යන්න නොදී තියා ගෙන " ගැලෙව්වෙ කන්න නෙ....කාපියව් පදුරු දෙකම " කිව්වා.අල සේරම ටික අතින් කඩලා පොතු ටිකත් කටින් සුද්ද කර කර කෑවා.අලයයි දෙකයි කෑවෙ....කන්න බෑ.පොඩි ඒවත් නෙමෙයි.තුන් මාස් මඤ්ඤොක්කා ගලවන කාලේ පහුවෙච්ච එව්වා. අර කියනවා වගේ ටොම්බා සයිස් අල. අපි තුන් දෙනෙක් පීරියඩ් දෙකක්ම ඔෆිස් එකේ ඉදන් මඤ්ඤොක්කා කෑවා. 0 Ind007kaMost Senior MemberPosts:12931 17 Mar 2016 06:13 PM අපො කොයි තරම් ගුටි කාලා ඇත්ද ?.... First they Ignore You , Then they Laugh at You, Then they Fight with you, Then You Win.... 0 samanthaMost Senior MemberPosts:13190 17 Mar 2016 10:51 PM ආයේත් ඒ සුන්දර අතීතයට යන්න පුළුවන්න් නම්..... සියළුදෙනාටම සෙතක් ශාන්තියක් සැලසේවා!!!! 0 RosiSuper Senior MemberPosts:5335 19 Mar 2016 10:29 AM කොච්චර සුන්දර අතීතයක් ද ...අසයි අයෙත් ඉස්කෝලේ යන්න ...ස්තුති අයියා අයෙත් අතීතයට එක්ක ගියාට අපිව . 0 indika76Most Senior MemberPosts:10449 19 Mar 2016 09:29 PM අම්මෝ ඒ කාලේ වෙච්ච ඒවා පොත් ගණනක් ලියන්න පුළුවන්.. අපේ විද්යාලය (රිච්මන්ඩ්) අසලින්ම තමයි රිපන් විද්යාලය තියෙන්නේ. ඒ නිසා කාපු කට්ටවල් මතක් වෙනකොට දැන් නම් හිනහ යනවා.. ඉඩ තියෙන වෙලාවක සිදුවීම් ටිකක් ලියන්නම්කෝ.. 0 samanthaMost Senior MemberPosts:13190 19 Mar 2016 10:28 PM Posted By indika76 on 19 Mar 2016 09:29 PM අම්මෝ ඒ කාලේ වෙච්ච ඒවා පොත් ගණනක් ලියන්න පුළුවන්.. අපේ විද්යාලය (රිච්මන්ඩ්) අසලින්ම තමයි රිපන් විද්යාලය තියෙන්නේ. ඒ නිසා කාපු කට්ටවල් මතක් වෙනකොට දැන් නම් හිනහ යනවා.. ඉඩ තියෙන වෙලාවක සිදුවීම් ටිකක් ලියන්නම්කෝ.. අපි බලාගෙන ඉන්නේ ඉන්දික මල්ලීගේ පාසැල් වැඩ කිඩ ටික අහන්න. සියළුදෙනාටම සෙතක් ශාන්තියක් සැලසේවා!!!! 0 sha733Super Senior MemberPosts:7332 19 Mar 2016 11:55 PM ඉස්කොලේ යන කාලේ හිතෙන්නේ මහ කරැම කාලයක් කියල. නමුත් දැන් තමා තේරෙන්නෙ පාසැල් ජීවිතේ අය ජීවිතේට ලං කරගන්න බැරි සුන්දර වකවානුවක් කියල අපි උත්සාහ කලත් අපේ පොඩි අයට ඔය දේ තේරැම් කරල දෙන්න බැහැ තේරැම් ගන්නෙත් නැහැ අපිට වගේ මේ විදියට කේරැම් යනකන් 0 samanthaMost Senior MemberPosts:13190 26 Apr 2016 09:50 PM මොන මගුලක්ද? මංගල යෝජනා තීරයේ හමුවන අමුතුම තාලෙ 9 දෙනෙක් ලංකාවේ ජීවත් වෙන සියලු දුසිරිත් වලින් තොර පිරිමිත්, පෙම්වතුන් නැති අතිශය සුරූපී තරුණියනුත් හම්බුවෙන්න තියන හොඳම තැන මොකක්ද කියල දන්නවද? ඒ තමයි පුවත්පත් වල මංගල යෝජනා තීරය. කසාදයක් හොයන්න හරි, එහෙමත් නැත්නම් කම්මැලි කමට හරි මංගල යෝජනා තීර කියවල තියනවනම් ඔයාලටත් ඒකෙදි විවිධාකර අමුතු දැන්වීම් පලකරපු පුද්ගලයො හමුවෙලා ඇති. හමුවෙලා නැත්නම් අනිවා මේ ලිපිය කියවල ඒ අය ගැන දැනගන්න කියල ඔයාලට අපි ආරාධනා කරනව. තව මේ වගේ කට්ටිය ගැන ඔයාල දන්නවනම් අපිට කමෙන්ටුවකින් ඒ ගැනත් දන්වන්න. 1. හැටපහ එන්ජිම තිහ බොඩිය Source – wallpaperu3.blogspot.com වයසට ගිහින් මහ ලොකු වරදක් කලා වගේ “වයස නොපෙනෙන” කියල දාන උදවිය තමයි මංගල යෝජනා තීරයෙ බහුතරයක් ඉන්නෙ. හතලිහ පණහ පැනලත් ලාබාලපෙනුම රැකගත් මේ අය අතරෙ වයස නොපෙනෙන හාස්කම තවත් එහාට ගෙනිච්ච තවත් කොට්ඨාසයක් ඉන්නව . ඒ තමයි “වයස හැට පහකි එහෙත් තිහක පෙනුමැති” කට්ටිය. මෙන්න මේ වගේ කතාවක් කියන අංකල්ලා ඇන්ටිල සෙට් එකක් හැම සතියෙම මේ තීරයෙදි අපිට හමුවෙනවා. හැටේදි තිහේ පෙනුමනම් තිහේදි ළදරු පෙනුමක් තිබුණ නිසා කසාදෙ පරක්කු උනා කියල තමයි අපිට හිතන්න වෙන්නෙ. 2. කවුද කවුද දැන් ලොක්කෝ? Source – the-villager.co.uk, elcrema.com මේ වර්ගයේ මංගල දැන්වීම් ඇත්තටම මගුලක් හොයන්නද? එහෙමත් නැත්නම් පවුලේ ලොකුකම් ප්රසිද්ධ කරන්න දාන ඒවද කියල හිතාගන්න අමාරුයි. මේ කියන විදිහෙ දැන්වීම් යන්නෙ මේ විදිහට. “පියා සහ මව විශ්රාමික විදුහල්පතිවරුය, වැඩිමල් සොයුරා විදෙස් රටක වෛද්යවරයෙකු වශයෙන් සේවය කරයි, බාල සොයුරා ඉංජිනේරුවරයෙකි, නෑනා විධායක ශ්රේණියේ ඉහලම ධූරයක් හොබවයි, අගනුවර පිහිටි නිවස තට්ටු හතරකි, ගෙදර බල්ලා රොට්වෙයිලර් සුනඛයෙකි.” මේ දැන්වීම් වල මනාලයා හෝ මනාලිය ගැන විස්තර හැරෙන්නට පවුලේ සියලු දෙනාගේ වෘත්තීය ජීවිතය (උපාධි නාමයන්ද සහිතව) සඳහන් කරනු ලබයි. 3. සද්ගුණවත් සාමෙල් Source – thetravelphotographer.blogspot.com අපි හැඳින්වීමෙනුත් කිවුවනෙ ඔයාලට ලංකාවෙ දුසිරිතෙන් තොර පිරිමි වැඩිපුරම ඉන්නෙ මංගල දැන්වීම් පිටු අතරෙ කියල. මෙහෙම කිවුවට මේ අය බහුතරයක් “දුමින් මතින් තොරයි බියර් වලට බරයි” හෝ “ඉඳහිට පාටියකදි සෙට් වෙනව කියල කරටි කැඩෙන්න ගහන” උදවිය බව අපේ සමහර නෝනමහත්තුරු නම් දැනටමත් තේරුම් අරන් ඇති. සද්ගුණවත් සාමෙලුත් මේ වගේ තමයි. හැබැයි මේ වගේ අය මීට අමතරව හතර පෝයට සිල් ගැනීම, දෙමවුපියන්ට සැලකීම වැනි ගුණාංගත් සඳහන් කරල තියනව. නිවන් මගේ ගැට්ටෙ ඉඳන් සසර දිගු කරගන්න සහකාරියො හොයන මේ වගේ උදවිය ඇත්තටම එහෙමද කියල ඉතින් බැඳලම තමයි බලන්න වෙන්නෙ. 4. ඕන එකක් ප්රීති වෙසක් Source – freakingnews.com මේ තාලෙ දැන්වීම් දාන්නෙ හුඟක් වෙලාවට පිරිමි අය තමයි. තමන්ගේ වයස, රැකි රක්ෂා කටයුතු ආදිය සඳහන් කරල ඉවරවෙලා තමන් සොයන විදිහෙ මනාලිය ගැන විස්තර පල කරද්දි තමයි මේ අයගෙ විශේෂතාවය මතු වෙන්නෙ. එහෙම අය හොයන්නේ මේ විදිහෙ මනාලියන්. බලන්න දැන්කාලෙ හැටියට හොයාගන්න කොච්චර අමාරුද කියල? “මාගේ වයසට ගැලපෙන (වසර කිහිපයක් වැඩි මහලු වුවද කම් නැත), අවිවාහක හෝ විවාහක (වැන්දඹු හෝ දරුවන් සිටින අයද කමක් නැත) ස්ත්රියක් භාර්යාව වශයෙන් සොයමි. දෑවැදි අවශ්ය නැත, වරදට සමාව” 5. බිස්නස් පාට්නර් Source – macleans.ca එක ගලෙන් කුරුල්ලො දෙන්නෙක්ම බාගන්න ඕනෙයි කියල හිතන මේ අය “ලයිෆ් පාට්නර්” එක්කම “බිස්නස් පාට්නර්” කෙනෙකුත් හොයාගන්න කියල හිතලා තමයි දැන්වීම් පල කරන්නෙ. “මා සොයන්නේ දැනට කරගෙන යන ව්යාපාරය දියුණු කරගැනීමට සවියක් සැපයිය හැකි යුවතියකි.” මේ කියන්නෙ අතේ පයේ හෝ හිතේ සවිය ගැන නෙමෙයි කියල ඉතින් අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙ නෑනෙ නේද? 6. හදවත මල් යායයි Source – sendyourflower.com මේ උදවියගෙ දැන්වීම් හරිම රොමෑන්ටික් ආකාරයට තමයි පළවෙන්නෙ. හුඟක් වෙලාවට තමන් විසින්ම තමන්ගේ සිහින සහකාරියට/ සහකරුට ආමන්ත්රණය කරන විලාසයකින් තමයි දැන්වීම ලියන්නෙ. මෙන්න මේ වගේ. “ආදරයේ සුන්දරත්වය හඳුනන, විඩාබර සිතට සිහිල් පවන් රොදක් මුසුකරන, ජීවිතයේ වසන්තය අරුත්බර කරන්නට සෙනෙහෙබර යුවතියකට/කුමරෙකුට ලෙංගතුම ආරාධනා.” 7. ධන කුවේරයින් Source – jezebel.com නිතර දකින්න හම්බුවන මේ වර්ගයේ දැන්වීම් ගැනනම් හිතාගන්න අමාරුයි. මේ අය ගාව කෝටි ගණනක දේපල සහ ව්යාපාර තිබෙනවා. ඒ මදිවට විස්තර කරල තිබෙන විදිහට තරුණකමින් සහ රූප සම්පත්තියෙනුත් පිරිපුන් අය. සමහර මනාලියන්ට දෑවැද්දට දෙන මුදල් සහ දේපළ දැක්කහම මනාලයන්ට අමතරව දේශීය ආදායම්බදු දෙපාර්තුමේන්තුවෙත් අවධානය යොමු වෙන්න ඉඩ තිබෙනවා කියල හිතෙනවා. මේ අයගෙ ධනවත්කම් ගැන විස්තර කියවද්දි මෙහෙම දැන්වීම් පළකරල නිකම්ම හොරුන් වංචාකාරයින්ට ගෙදරට පාර කියනව නේද කියල හිතෙනව. අනිත් අතට හිතෙනව මෙච්චර මහා ධනස්කන්ධයක් සහ රූප සම්පත්තියක් තියන කොල්ලෙක්ට කෙල්ලෙක්ට කසාදයක් හොයන්න මෙච්චර අමාරු ඇයි කියලත්. නිකමට එක දවසක මේ තීරයේ ප්රදර්ශනය කරල තිබෙන මිල මුදල්, යාන, වාහන,ගෙවල් දොරවල් කන්දරාව ගණන් හදල බලන්න. පිස්සු වගේ දැනෙන එකනම් අනිවා වලක්වන්න බෑ. 8. රට යන ඇත්තෝ Source – people.com සමහරු ඉන්නව එයාලගෙ දැන්වීමෙ තියනවා “විවාහයෙන් පසු විදෙස්ගතවීමට යන” හෝ “විවාහයෙන් පසු විදෙස් රටක පදිංචියට කැමති” වගේ කොටසක්. හැබැයි ඉතින් මේ කියන විදෙස් රට මොකක්ද කියල සමහරු බඳිනකම් උනත් නොදැන ඉන්න ඉඩ තියනවා. මෙහෙම දැන්වීම් දාන සමහරු සැමියා, බිරිඳව දාල තනිවම රට යනවා. තවත් සමහරු “පැපුවා නිව්ගිනියාව” වගේ රටවලට කැන්දන් යනවා. 9. සුලු වැරදිකරුවන් Source – lindseythorne.com ජීවිතේ වැරදීම් කා අතිනුත් වෙනව. එහෙම කියල තමන් සමාජෙන් කොන්වලා හරි ඈත්වෙලා හරි ජීවත් විය යුතු වෙන්නෙ නෑ. ඒ අයටත් අනාගතයක් තිබෙනවා. හැබැයි ජීවිතේ වැරදුනා යැයි හිතන අය සමහරු ගැන විස්තර දැන්වීම් වලට පෙරළෙද්දි හිනාවක් යන එක වලක්වගන්න බෑ. එතැනදී හිනායන්නෙ ඒ අයගෙ ජීවිතවල අසරණකමට වඩා වචනවලින් ඉස්මතු වන හාස්යයටයි. මේ පහත දැක්වෙන්නේ එවැනි දැන්වීමක්. “පාසැල් වියේ සිදුවූ සුලු වරදකින් දරුවෙක් සිටින…” මේක බොහොම ජනප්රිය වූ මංගල දැන්වීමක කොටසක්. අන්තර්ජාලයේ හුඟක් Memes වලටත් යොදාගෙන තිබුණ මේ දැන්වීම බලපු අය අහල තිබ්බෙ පාසැල් වියේ සුලු වරදක් කිවුවෙ පන්තියෙදි හදපු ගාණක් වැරදිලාද කියලයි. සියළුදෙනාටම සෙතක් ශාන්තියක් සැලසේවා!!!! 0 You are not authorized to post a reply. Page 1 of 41234 > >> Forum Support --Announcements --Stun Support Forum STUN MEMBERS AREA --Welcome to the Stun Community --General Discussions --Wishes --Suggestions for Stun --ස්ටන් සුහද හමු News and Discussions --News Discussions --Srilankan News --World News -- Sports News --Political News Room Fun, Humor and Games --Humor --Games and Quiz Games ----ස්ටන් අවුරුදු උත්සවය --Hobbies SL-Stun Audio --Audio - Sinhala --Audio - English -- Audio - Hindi and Tamil - --Audio - Instrumental SL-Stun Video Beautiful Sri Lanka --Beautiful Nature in Sri Lanka --Wild Life --Srilankan Heritage --Accomodations, Bunglows, Rest ... --Sri Lankan Events and Culture Aviation and Transportation --Aircrafts and Airports --Automobiles Health and Beauty --Health Corner --Your Beauty Creative Zone --Poems --Short stories --Lyrics --Song Chords --Creative Ideas --Story Teller Books and E-Books --Sinhala Novels --English Books --Educational Books --Non-Fiction Books Technical Area and Science --PC, Mac, Linux & Software --Gadgets and Cameras --Science and Education --Mobile Phones,Games and Applic... Art and Culture --Arts and Crafts ----ආදරවන්තයින්ගේ අඩවිය --Photography --Interviews with Stars --World Heritage Religions -- Buddhism ----ස්ටන් වෙසක් කළාපය --Christianity ----ස්ටන් එක්ක නත්තල් --Islam --Hinduism Sri Lankan History --National Heroes Food and Beverages --Recipes Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Forums Fun, Humor and Games Humor
වැසිකිලියාමට පෙර අත් සෝදමු මාව පාවෙලා පාවෙලා ආවේ දියවන්නාව පැත්තට. පාර්ලිමේන්තුවට හැරෙන්න සිග්නල් දැම්මත් ගිහින් වැටුණේ අනිත් පැත්තෙ තිබුණු ජනාකලා එකට. ජනකලා එකේ එළිමහනේ ඩෙස් බංකු පේළියට තියලා. හරියට ඒලෙවල් පන්තියක් වගේ. හැබැයි ඔක්කොම ඇදගෙන හිටියෙ නිල් කොට කලිසම්, සුදු කමිස, සුදු ගවුම්. ටිකක් ළං වුණාම තමයි දැක්කෙ මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම දැකලා පුරුදු සෙට් එකක් කියලා. මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම අපේ එම්පීස්ලා ඉස්කෝල ඇදුමට සෙට් එකම මාර ලස්සනයි. ‘‘කෑගහන්න එපා... සර් එනකම් අපි ඊයේ දීපූ පාඩම බලාගමු...’’ පන්තියේ මොනිටර් ඩෙක්ස් එකක් උඩට නැගලා කෑගහනවා. මොනිටර්ගේ වොයිස් එක ටිකක් හුරු නිසා ඇස් දෙක නිකම්ම ඒ පැත්තට පාත් වුණා. රනිල්ගේ සුදු මූණ දැක්කේ එතකොට. කොට කලිසමට මිනිහ හරි හැඩයි. හැබැයි එකෙක්වත් රනිල්ට සැලෙන්ඩර් නෑ. ළමයි ටික පාලනය කරගන්න බැරිම තැන රනිල්, එහා පැත්තෙ ඩෙස් පේලියේ ඉස්සරහින්ම වාඩි වෙලා ඉන්න නිමල්ට කතා කරා. නිමල් නැගිටලා හෙමින් හෙමින් රනිල් ළඟට කිට්ටු වුණා. නිමල්ගේ නිල් කලිසම බඩටම යටවෙලා තිබුණු නිසා මිනිහා ඉන්නෙ කලිසමක් ඇදලද නැද්ද කියලා හොයා ගන්නත් අමාරුයි. ‘මේ නිමල් කරුණාකරලා ඔයාගේ පැත්තෙ කට්ටිය ඔයා සැලෙන්ඩර් කරගන්න. මම අපේ අයව සැලෙන්ඩර් කරගන්නම්’ ‘‘වැඩිය හයියෙන් කෑ ගහන්නේ අපේ අය නෙමෙයි ඕගොල්ලොන්ගේ අය’’ නිමල් සෙකන්ඞ් වෙන්නේ නැතුව රනිල් ඉස්සරහා කෙළින් හිටං ටොක් එක දුන්නා. එතකොටම ඈතින් සීනුවක් නාද වෙන සද්දයක් ඇහුණා. ළමයි ටික මීයට පිම්බා වගේ තම තමන්ගේ පුටුවලට වඩා වෙලා හරිම සංවර විදියට වඩාවුණා. මෙච්චර වෙලා දඟල දඟලා ඉදලා සීනු සද්දෙට එකපාර පුටුවේ වාඩි වුණු පවිත්රාගේ සුදුගවුම උඩගිහින් තිබුණේ. ඒත් පවිත්රට ඒකේ වගේ වගක් නෑ. ‘එයි.. පවී... පවී...’ කවුදෝ එකෙක් හෙමින් කොදුරන සද්දෙට පවිත්රා පස්ස හැරිලා බැලූවා. විජිත මුණි හොරෙක් වගේ පවිත්රා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ‘ඇයි මොකද... ’ ‘ඔන්න උඩ ගිහින්.’ ‘මොකක්ද....?’ ‘ගවුම.’ ‘ඉතින්’ ‘පේනවා’ දඩ බඩ ගාලා නැගිට්ට පවිත්රා ගවුමේ රුලි ටික ලස්සනට හිටින විදියට ගවුම හදාගෙන හරිම විනීත විදියට වාඩි වුණා. එතකොටම සර්ලා තුන්දෙනා පන්තියට ළං වෙලා. සුදුපාට කලිසම් ඇදලා කලූ පටියක් බැදගෙන හිටපු මේ සර්ලා තුන්දෙනාගෙම අතේ සීනු 3ක් තියෙනවා. මේ තුන්දෙනාගෙන් ලොකු සර් තමයි අනුර. පොඩි සර් සුනිල්. මද්දුම සර් විජිත. සර්ලා තුන් දෙනා බෙදිලා පැන්තියේ පැති තුනකට ගියේ ළමයි 222ක් බලාගන්න එක ලේසි වැඩක් නෙමෙයි කියලා දන්න නිසා. පන්තියේ ඉස්සරහටම ගියේ අනුර ලොකු සර්. ගුරුමේසෙ උඩට නැගලා ලොකු සර් කතාව පටන් ගත්තා. ‘ළමයි අපි අද ඉගෙන ගන්නෙ හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු ගැන. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරු විදියට අපි යහපත් සෞඛ්ය පුරුදු අනුගමනය කරොත් අපේ ජනතාවත් නිකම්ම ඒ පුරුදුවලට පුරුදු වෙනෙවා. කල්පනා කරලා බලන්න එහෙම නේද...’ ‘එහෙම තමයි සර්’ ළමයි හැමෝම උත්තර දුන්නෙ එක හඬින්. ‘හොඳයි මට කියන්න බලන්න මොනවද හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු.’ ලොකු සර්ගේ ප්රශ්නෙ අන්තිමට අකුර ටික කටින් පනින්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දීම ළමයි එක එකා එක එක උත්තර දෙන්න පටන් ගත්තා. ඔක්කොම එකට කෑගහන නිසා කියන කිසිදෙයක් පැහැදිලිව ඇහෙන්නෙ නෑ. ලොකු ගාලගෝට්ටියක් විතරයි ඇහෙන්නෙ. සර්ලා තුන්දෙනාම සීනුව වනන්න ගත්තේ ළමයින්ව කන්ට්රොල් කරන්නම බැරිතැන. ‘පිස්සෝ වගේ ඔක්කොම කෑ ගහන්නේ නැතුව එක එක්කෙනා උත්තර දෙනවා. උත්තර දෙන්න කැමති අය අත උස්සනවා.’ ළමයි 222ක්ම එක පාර අත ඉස්සුවා. ළමයි දිහා හොඳට බලපු අනුර ලොකු සර් තිස්ස ළඟට කිට්ටුවුණා. ‘අත්තනායක පුතා කියන්න බලන්න ඔයා දන්න යහපත් සෞඛ්ය පුරුද්දක්’ ‘කෑමට පසු අත සේදීම. වැසිකිලි යාමට පෙර අතසේදීම’ අත්තනායකගේ උත්තරෙන් අනුර ලොකු සර්ට මළ පැන්නා. ‘උඹ මෙච්චර කල් ඒ විදියටද පුතේ අත හේදුවේ’ ‘ඔව් සර් ඇයි ඒක අවුල් ද...’ ‘ඒක අවුල්ද නැද්ද කියලා අපි ළමයින්ගෙන්ම අහමු’ අනුර වටපිට බලලා මොනිටර්ට අගිල්ල දික් කරා. ‘රනිල් පුතා කියන්න බලන්න ඒක හොඳ සෞඛ්ය පුරුද්දක්ද...? නැද්ද..? ‘මට ඒ ගැන අදහසක් නෑ...’ ‘එහෙම අදහසක් නැති වෙන්න බෑනේ පුතේ... හොඳයි මං ඒ ප්රශ්නෙ වෙන විදියකට අහන්නම් කෝ.. පුතත් අත හෝදන්නේ ඒ විදියටද...’ ‘මම කන්නේ අතින් නෙමෙයි හැදි ගෑරුප්පුවලින්’ ‘එතකොට රෙන්නෙ...?’ ඒ වොයිස් එක ආවේ පන්තියේ කොණෙන්ම. මුතුහෙට්ටිගම ඒ ප්රශ්නෙ අහලා හයියෙන් හිනාවුණා. ‘මුතුහෙට්ටි පුතේ රෙනවා කියන වචනෙ මන්ත්රී කෙනෙක්ට සුදුසු වචනයක් නෙමෙයි’ ‘එහෙනම් මොකක්ද සර් මන්ත්රී කෙනෙක් ඒකට කියන්න ඕන හොඳම වචනේ’ ටිකක නලවල පද්දලා ඒ ප්රශ්නෙ ඇහුවේ පබා. ‘පබා දූ අපි මන්ත්රීවරු විදියට රෙනවා කියන වචනෙ වෙනුවට පාවිච්චි කරමු කක්කි කරනවා කියලා දැන් මුතුහෙට්ටිගම පුතා ඒ ප්රශ්නෙ නිවැරැුදිකරලා අහන්න බලන්න.’ ‘එතකොට කොහොමද කක්කි කරන්නෙ’ ‘මම කක්කි කරන්නෙත් ඔයා කක්කි කරන තැනින්ම තමයි. හැබැයි මම ඒවා හෝදන්නෙ නෑ. ටොයිලට් පේපර් යූස් කරලා පිහිදනවා. ඒ නිසා ඔය අතහෝදන එක ගැන මට අයිඩියා එකක් නෑ සර්’ රනිල්ගෙන් ප්රශ්න අහන එක තේරුමක් නෑ කියලා තේරුම් ගත්ත ලොකු සර් අනිත් ළමයි දිහා බැලූවා. ‘අත්තනායක පුතා කියපු සෞඛ්ය පුරුද්ද හොඳ එකක්ද නරක එකක්ද කියලා කාටද හරියටම කියන්න පුළුවන්’ ළමයි එකෙක්වත් කතා නෑ. ‘මොකද කතා නැත්තෙ... ප්රශ්නයක් ඇහුවම උත්තරයක් දෙන්න දන්නෙ නැද්ද.’ ‘අපිටත් ඒ ගැන අදහසක් නෑ සර්’ ‘ඇයි උඹලත් කන්නේ ගෑරුප්පු වලින්ද...? කක්කි දාලා පිහිදන්නේ ටොයිලට් පේපර්ස්වලින්ද...? ළමයි නිහඬයි. මේ නිහඬතාව බින්ඳෙ නාමල්. ‘‘සර් මම නම් කන්න ගියාම ඒකට එක එක සිස්ටම් පාවිච්චි කරනවා. ලෙවකාලා කනවා, ලොවලා, කනවා, හපලා කනවා. ඇහිදගෙන කනවා. හොරාකනවා, ඉල්ලන් කනවා, උලා කනවා, හිඟාකනවා,’ නාමල් තවත් කන විදි කීපයක්ම එක හුස්මට කියාගෙන ගියා. ‘හරි එතකොට කක්කි දාන කොට’ ‘මම කක්කි දාන්නෙ නෑ. මට කක්කි යනවා. ඒක වෙන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියලා මට අයිඩියා එකක් නෑ. ඉදලා හිටලා පැම්මපර් මාරු කරනකොට තමයි කක්කි ගිහින් කියලා දැනගන්නෙ’ ‘අපි බලමුද නාමල් ට දැන් කක්කි ගිහින්ද කියලා’ ඒ යෝජනාව පබාගේ වොයිස් එකෙන්. තප්පර දෙකට ක්රියාත්මක වුණු නාමල් නිල්කලිසම ගලවලා පැම්පර් එක එළියට ගත්තා. ‘අනේ මට කක්කි ගිහින්’ නාමල් පැම්පර් එක වටේට වන වන කෑගහුවා. ඒ ගඳට පන්තියෙන් 2/3ක් සිහිය නැතුව ඇදගෙන වැටුණා. ගඳ දරාගන්න බැරුව මමත් ඇදගෙන වැටුණා. කොන්ද ඇනුණු වේදනාවට මට ඇහැඇරුණා. එතකොටයි මම දැක්කෙ මම ඇද පල්ලෙහා බිම වැටිලා ඉන්නවා.
වැසිකිලියාමට පෙර අත් සෝදමු මාව පාවෙලා පාවෙලා ආවේ දියවන්නාව පැත්තට. පාර්ලිමේන්තුවට හැරෙන්න සිග්නල් දැම්මත් ගිහින් වැටුණේ අනිත් පැත්තෙ තිබුණු ජනාකලා එකට. ජනකලා එකේ එළිමහනේ ඩෙස් බංකු පේළියට තියලා. හරියට ඒලෙවල් පන්තියක් වගේ. හැබැයි ඔක්කොම ඇදගෙන හිටියෙ නිල් කොට කලිසම්, සුදු කමිස, සුදු ගවුම්. ටිකක් ළං වුණාම තමයි දැක්කෙ මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම දැකලා පුරුදු සෙට් එකක් කියලා. මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම අපේ එම්පීස්ලා ඉස්කෝල ඇදුමට සෙට් එකම මාර ලස්සනයි. ‘‘කෑගහන්න එපා... සර් එනකම් අපි ඊයේ දීපූ පාඩම බලාගමු...’’ පන්තියේ මොනිටර් ඩෙක්ස් එකක් උඩට නැගලා කෑගහනවා. මොනිටර්ගේ වොයිස් එක ටිකක් හුරු නිසා ඇස් දෙක නිකම්ම ඒ පැත්තට පාත් වුණා. රනිල්ගේ සුදු මූණ දැක්කේ එතකොට. කොට කලිසමට මිනිහ හරි හැඩයි. හැබැයි එකෙක්වත් රනිල්ට සැලෙන්ඩර් නෑ. ළමයි ටික පාලනය කරගන්න බැරිම තැන රනිල්, එහා පැත්තෙ ඩෙස් පේලියේ ඉස්සරහින්ම වාඩි වෙලා ඉන්න නිමල්ට කතා කරා. නිමල් නැගිටලා හෙමින් හෙමින් රනිල් ළඟට කිට්ටු වුණා. නිමල්ගේ නිල් කලිසම බඩටම යටවෙලා තිබුණු නිසා මිනිහා ඉන්නෙ කලිසමක් ඇදලද නැද්ද කියලා හොයා ගන්නත් අමාරුයි. ‘මේ නිමල් කරුණාකරලා ඔයාගේ පැත්තෙ කට්ටිය ඔයා සැලෙන්ඩර් කරගන්න. මම අපේ අයව සැලෙන්ඩර් කරගන්නම්’ ‘‘වැඩිය හයියෙන් කෑ ගහන්නේ අපේ අය නෙමෙයි ඕගොල්ලොන්ගේ අය’’ නිමල් සෙකන්ඞ් වෙන්නේ නැතුව රනිල් ඉස්සරහා කෙළින් හිටං ටොක් එක දුන්නා. එතකොටම ඈතින් සීනුවක් නාද වෙන සද්දයක් ඇහුණා. ළමයි ටික මීයට පිම්බා වගේ තම තමන්ගේ පුටුවලට වඩා වෙලා හරිම සංවර විදියට වඩාවුණා. මෙච්චර වෙලා දඟල දඟලා ඉදලා සීනු සද්දෙට එකපාර පුටුවේ වාඩි වුණු පවිත්රාගේ සුදුගවුම උඩගිහින් තිබුණේ. ඒත් පවිත්රට ඒකේ වගේ වගක් නෑ. ‘එයි.. පවී... පවී...’ කවුදෝ එකෙක් හෙමින් කොදුරන සද්දෙට පවිත්රා පස්ස හැරිලා බැලූවා. විජිත මුණි හොරෙක් වගේ පවිත්රා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ‘ඇයි මොකද... ’ ‘ඔන්න උඩ ගිහින්.’ ‘මොකක්ද....?’ ‘ගවුම.’ ‘ඉතින්’ ‘පේනවා’ දඩ බඩ ගාලා නැගිට්ට පවිත්රා ගවුමේ රුලි ටික ලස්සනට හිටින විදියට ගවුම හදාගෙන හරිම විනීත විදියට වාඩි වුණා. එතකොටම සර්ලා තුන්දෙනා පන්තියට ළං වෙලා. සුදුපාට කලිසම් ඇදලා කලූ පටියක් බැදගෙන හිටපු මේ සර්ලා තුන්දෙනාගෙම අතේ සීනු 3ක් තියෙනවා. මේ තුන්දෙනාගෙන් ලොකු සර් තමයි අනුර. පොඩි සර් සුනිල්. මද්දුම සර් විජිත. සර්ලා තුන් දෙනා බෙදිලා පැන්තියේ පැති තුනකට ගියේ ළමයි 222ක් බලාගන්න එක ලේසි වැඩක් නෙමෙයි කියලා දන්න නිසා. පන්තියේ ඉස්සරහටම ගියේ අනුර ලොකු සර්. ගුරුමේසෙ උඩට නැගලා ලොකු සර් කතාව පටන් ගත්තා. ‘ළමයි අපි අද ඉගෙන ගන්නෙ හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු ගැන. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරු විදියට අපි යහපත් සෞඛ්ය පුරුදු අනුගමනය කරොත් අපේ ජනතාවත් නිකම්ම ඒ පුරුදුවලට පුරුදු වෙනෙවා. කල්පනා කරලා බලන්න එහෙම නේද...’ ‘එහෙම තමයි සර්’ ළමයි හැමෝම උත්තර දුන්නෙ එක හඬින්. ‘හොඳයි මට කියන්න බලන්න මොනවද හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු.’ ලොකු සර්ගේ ප්රශ්නෙ අන්තිමට අකුර ටික කටින් පනින්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දීම ළමයි එක එකා එක එක උත්තර දෙන්න පටන් ගත්තා. ඔක්කොම එකට කෑගහන නිසා කියන කිසිදෙයක් පැහැදිලිව ඇහෙන්නෙ නෑ. ලොකු ගාලගෝට්ටියක් විතරයි ඇහෙන්නෙ. සර්ලා තුන්දෙනාම සීනුව වනන්න ගත්තේ ළමයින්ව කන්ට්රොල් කරන්නම බැරිතැන. ‘පිස්සෝ වගේ ඔක්කොම කෑ ගහන්නේ නැතුව එක එක්කෙනා උත්තර දෙනවා. උත්තර දෙන්න කැමති අය අත උස්සනවා.’ ළමයි 222ක්ම එක පාර අත ඉස්සුවා. ළමයි දිහා හොඳට බලපු අනුර ලොකු සර් තිස්ස ළඟට කිට්ටුවුණා. ‘අත්තනායක පුතා කියන්න බලන්න ඔයා දන්න යහපත් සෞඛ්ය පුරුද්දක්’ ‘කෑමට පසු අත සේදීම. වැසිකිලි යාමට පෙර අතසේදීම’ අත්තනායකගේ උත්තරෙන් අනුර ලොකු සර්ට මළ පැන්නා. ‘උඹ මෙච්චර කල් ඒ විදියටද පුතේ අත හේදුවේ’ ‘ඔව් සර් ඇයි ඒක අවුල් ද...’ ‘ඒක අවුල්ද නැද්ද කියලා අපි ළමයින්ගෙන්ම අහමු’ අනුර වටපිට බලලා මොනිටර්ට අගිල්ල දික් කරා. ‘රනිල් පුතා කියන්න බලන්න ඒක හොඳ සෞඛ්ය පුරුද්දක්ද...? නැද්ද..? ‘මට ඒ ගැන අදහසක් නෑ...’ ‘එහෙම අදහසක් නැති වෙන්න බෑනේ පුතේ... හොඳයි මං ඒ ප්රශ්නෙ වෙන විදියකට අහන්නම් කෝ.. පුතත් අත හෝදන්නේ ඒ විදියටද...’ ‘මම කන්නේ අතින් නෙමෙයි හැදි ගෑරුප්පුවලින්’ ‘එතකොට රෙන්නෙ...?’ ඒ වොයිස් එක ආවේ පන්තියේ කොණෙන්ම. මුතුහෙට්ටිගම ඒ ප්රශ්නෙ අහලා හයියෙන් හිනාවුණා. ‘මුතුහෙට්ටි පුතේ රෙනවා කියන වචනෙ මන්ත්රී කෙනෙක්ට සුදුසු වචනයක් නෙමෙයි’ ‘එහෙනම් මොකක්ද සර් මන්ත්රී කෙනෙක් ඒකට කියන්න ඕන හොඳම වචනේ’ ටිකක නලවල පද්දලා ඒ ප්රශ්නෙ ඇහුවේ පබා. ‘පබා දූ අපි මන්ත්රීවරු විදියට රෙනවා කියන වචනෙ වෙනුවට පාවිච්චි කරමු කක්කි කරනවා කියලා දැන් මුතුහෙට්ටිගම පුතා ඒ ප්රශ්නෙ නිවැරැුදිකරලා අහන්න බලන්න.’ ‘එතකොට කොහොමද කක්කි කරන්නෙ’ ‘මම කක්කි කරන්නෙත් ඔයා කක්කි කරන තැනින්ම තමයි. හැබැයි මම ඒවා හෝදන්නෙ නෑ. ටොයිලට් පේපර් යූස් කරලා පිහිදනවා. ඒ නිසා ඔය අතහෝදන එක ගැන මට අයිඩියා එකක් නෑ සර්’ රනිල්ගෙන් ප්රශ්න අහන එක තේරුමක් නෑ කියලා තේරුම් ගත්ත ලොකු සර් අනිත් ළමයි දිහා බැලූවා. ‘අත්තනායක පුතා කියපු සෞඛ්ය පුරුද්ද හොඳ එකක්ද නරක එකක්ද කියලා කාටද හරියටම කියන්න පුළුවන්’ ළමයි එකෙක්වත් කතා නෑ. ‘මොකද කතා නැත්තෙ... ප්රශ්නයක් ඇහුවම උත්තරයක් දෙන්න දන්නෙ නැද්ද.’ ‘අපිටත් ඒ ගැන අදහසක් නෑ සර්’ ‘ඇයි උඹලත් කන්නේ ගෑරුප්පු වලින්ද...? කක්කි දාලා පිහිදන්නේ ටොයිලට් පේපර්ස්වලින්ද...? ළමයි නිහඬයි. මේ නිහඬතාව බින්ඳෙ නාමල්. ‘‘සර් මම නම් කන්න ගියාම ඒකට එක එක සිස්ටම් පාවිච්චි කරනවා. ලෙවකාලා කනවා, ලොවලා, කනවා, හපලා කනවා. ඇහිදගෙන කනවා. හොරාකනවා, ඉල්ලන් කනවා, උලා කනවා, හිඟාකනවා,’ නාමල් තවත් කන විදි කීපයක්ම එක හුස්මට කියාගෙන ගියා. ‘හරි එතකොට කක්කි දාන කොට’ ‘මම කක්කි දාන්නෙ නෑ. මට කක්කි යනවා. ඒක වෙන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියලා මට අයිඩියා එකක් නෑ. ඉදලා හිටලා පැම්මපර් මාරු කරනකොට තමයි කක්කි ගිහින් කියලා දැනගන්නෙ’ ‘අපි බලමුද නාමල් ට දැන් කක්කි ගිහින්ද කියලා’ ඒ යෝජනාව පබාගේ වොයිස් එකෙන්. තප්පර දෙකට ක්රියාත්මක වුණු නාමල් නිල්කලිසම ගලවලා පැම්පර් එක එළියට ගත්තා. ‘අනේ මට කක්කි ගිහින්’ නාමල් පැම්පර් එක වටේට වන වන කෑගහුවා. ඒ ගඳට පන්තියෙන් 2/3ක් සිහිය නැතුව ඇදගෙන වැටුණා. ගඳ දරාගන්න බැරුව මමත් ඇදගෙන වැටුණා. කොන්ද ඇනුණු වේදනාවට මට ඇහැඇරුණා. එතකොටයි මම දැක්කෙ මම ඇද පල්ලෙහා බිම වැටිලා ඉන්නවා.
වැසිකිලියාමට පෙර අත් සෝදමු මාව පාවෙලා පාවෙලා ආවේ දියවන්නාව පැත්තට. පාර්ලිමේන්තුවට හැරෙන්න සිග්නල් දැම්මත් ගිහින් වැටුණේ අනිත් පැත්තෙ තිබුණු ජනාකලා එකට. ජනකලා එකේ එළිමහනේ ඩෙස් බංකු පේළියට තියලා. හරියට ඒලෙවල් පන්තියක් වගේ. හැබැයි ඔක්කොම ඇදගෙන හිටියෙ නිල් කොට කලිසම්, සුදු කමිස, සුදු ගවුම්. ටිකක් ළං වුණාම තමයි දැක්කෙ මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම දැකලා පුරුදු සෙට් එකක් කියලා. මෙතන ඉන්නෙ ඔක්කොම අපේ එම්පීස්ලා ඉස්කෝල ඇදුමට සෙට් එකම මාර ලස්සනයි. ‘‘කෑගහන්න එපා... සර් එනකම් අපි ඊයේ දීපූ පාඩම බලාගමු...’’ පන්තියේ මොනිටර් ඩෙක්ස් එකක් උඩට නැගලා කෑගහනවා. මොනිටර්ගේ වොයිස් එක ටිකක් හුරු නිසා ඇස් දෙක නිකම්ම ඒ පැත්තට පාත් වුණා. රනිල්ගේ සුදු මූණ දැක්කේ එතකොට. කොට කලිසමට මිනිහ හරි හැඩයි. හැබැයි එකෙක්වත් රනිල්ට සැලෙන්ඩර් නෑ. ළමයි ටික පාලනය කරගන්න බැරිම තැන රනිල්, එහා පැත්තෙ ඩෙස් පේලියේ ඉස්සරහින්ම වාඩි වෙලා ඉන්න නිමල්ට කතා කරා. නිමල් නැගිටලා හෙමින් හෙමින් රනිල් ළඟට කිට්ටු වුණා. නිමල්ගේ නිල් කලිසම බඩටම යටවෙලා තිබුණු නිසා මිනිහා ඉන්නෙ කලිසමක් ඇදලද නැද්ද කියලා හොයා ගන්නත් අමාරුයි. ‘මේ නිමල් කරුණාකරලා ඔයාගේ පැත්තෙ කට්ටිය ඔයා සැලෙන්ඩර් කරගන්න. මම අපේ අයව සැලෙන්ඩර් කරගන්නම්’ ‘‘වැඩිය හයියෙන් කෑ ගහන්නේ අපේ අය නෙමෙයි ඕගොල්ලොන්ගේ අය’’ නිමල් සෙකන්ඞ් වෙන්නේ නැතුව රනිල් ඉස්සරහා කෙළින් හිටං ටොක් එක දුන්නා. එතකොටම ඈතින් සීනුවක් නාද වෙන සද්දයක් ඇහුණා. ළමයි ටික මීයට පිම්බා වගේ තම තමන්ගේ පුටුවලට වඩා වෙලා හරිම සංවර විදියට වඩාවුණා. මෙච්චර වෙලා දඟල දඟලා ඉදලා සීනු සද්දෙට එකපාර පුටුවේ වාඩි වුණු පවිත්රාගේ සුදුගවුම උඩගිහින් තිබුණේ. ඒත් පවිත්රට ඒකේ වගේ වගක් නෑ. ‘එයි.. පවී... පවී...’ කවුදෝ එකෙක් හෙමින් කොදුරන සද්දෙට පවිත්රා පස්ස හැරිලා බැලූවා. විජිත මුණි හොරෙක් වගේ පවිත්රා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ‘ඇයි මොකද... ’ ‘ඔන්න උඩ ගිහින්.’ ‘මොකක්ද....?’ ‘ගවුම.’ ‘ඉතින්’ ‘පේනවා’ දඩ බඩ ගාලා නැගිට්ට පවිත්රා ගවුමේ රුලි ටික ලස්සනට හිටින විදියට ගවුම හදාගෙන හරිම විනීත විදියට වාඩි වුණා. එතකොටම සර්ලා තුන්දෙනා පන්තියට ළං වෙලා. සුදුපාට කලිසම් ඇදලා කලූ පටියක් බැදගෙන හිටපු මේ සර්ලා තුන්දෙනාගෙම අතේ සීනු 3ක් තියෙනවා. මේ තුන්දෙනාගෙන් ලොකු සර් තමයි අනුර. පොඩි සර් සුනිල්. මද්දුම සර් විජිත. සර්ලා තුන් දෙනා බෙදිලා පැන්තියේ පැති තුනකට ගියේ ළමයි 222ක් බලාගන්න එක ලේසි වැඩක් නෙමෙයි කියලා දන්න නිසා. පන්තියේ ඉස්සරහටම ගියේ අනුර ලොකු සර්. ගුරුමේසෙ උඩට නැගලා ලොකු සර් කතාව පටන් ගත්තා. ‘ළමයි අපි අද ඉගෙන ගන්නෙ හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු ගැන. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරු විදියට අපි යහපත් සෞඛ්ය පුරුදු අනුගමනය කරොත් අපේ ජනතාවත් නිකම්ම ඒ පුරුදුවලට පුරුදු වෙනෙවා. කල්පනා කරලා බලන්න එහෙම නේද...’ ‘එහෙම තමයි සර්’ ළමයි හැමෝම උත්තර දුන්නෙ එක හඬින්. ‘හොඳයි මට කියන්න බලන්න මොනවද හොඳ සෞඛ්ය පුරුදු.’ ලොකු සර්ගේ ප්රශ්නෙ අන්තිමට අකුර ටික කටින් පනින්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දීම ළමයි එක එකා එක එක උත්තර දෙන්න පටන් ගත්තා. ඔක්කොම එකට කෑගහන නිසා කියන කිසිදෙයක් පැහැදිලිව ඇහෙන්නෙ නෑ. ලොකු ගාලගෝට්ටියක් විතරයි ඇහෙන්නෙ. සර්ලා තුන්දෙනාම සීනුව වනන්න ගත්තේ ළමයින්ව කන්ට්රොල් කරන්නම බැරිතැන. ‘පිස්සෝ වගේ ඔක්කොම කෑ ගහන්නේ නැතුව එක එක්කෙනා උත්තර දෙනවා. උත්තර දෙන්න කැමති අය අත උස්සනවා.’ ළමයි 222ක්ම එක පාර අත ඉස්සුවා. ළමයි දිහා හොඳට බලපු අනුර ලොකු සර් තිස්ස ළඟට කිට්ටුවුණා. ‘අත්තනායක පුතා කියන්න බලන්න ඔයා දන්න යහපත් සෞඛ්ය පුරුද්දක්’ ‘කෑමට පසු අත සේදීම. වැසිකිලි යාමට පෙර අතසේදීම’ අත්තනායකගේ උත්තරෙන් අනුර ලොකු සර්ට මළ පැන්නා. ‘උඹ මෙච්චර කල් ඒ විදියටද පුතේ අත හේදුවේ’ ‘ඔව් සර් ඇයි ඒක අවුල් ද...’ ‘ඒක අවුල්ද නැද්ද කියලා අපි ළමයින්ගෙන්ම අහමු’ අනුර වටපිට බලලා මොනිටර්ට අගිල්ල දික් කරා. ‘රනිල් පුතා කියන්න බලන්න ඒක හොඳ සෞඛ්ය පුරුද්දක්ද...? නැද්ද..? ‘මට ඒ ගැන අදහසක් නෑ...’ ‘එහෙම අදහසක් නැති වෙන්න බෑනේ පුතේ... හොඳයි මං ඒ ප්රශ්නෙ වෙන විදියකට අහන්නම් කෝ.. පුතත් අත හෝදන්නේ ඒ විදියටද...’ ‘මම කන්නේ අතින් නෙමෙයි හැදි ගෑරුප්පුවලින්’ ‘එතකොට රෙන්නෙ...?’ ඒ වොයිස් එක ආවේ පන්තියේ කොණෙන්ම. මුතුහෙට්ටිගම ඒ ප්රශ්නෙ අහලා හයියෙන් හිනාවුණා. ‘මුතුහෙට්ටි පුතේ රෙනවා කියන වචනෙ මන්ත්රී කෙනෙක්ට සුදුසු වචනයක් නෙමෙයි’ ‘එහෙනම් මොකක්ද සර් මන්ත්රී කෙනෙක් ඒකට කියන්න ඕන හොඳම වචනේ’ ටිකක නලවල පද්දලා ඒ ප්රශ්නෙ ඇහුවේ පබා. ‘පබා දූ අපි මන්ත්රීවරු විදියට රෙනවා කියන වචනෙ වෙනුවට පාවිච්චි කරමු කක්කි කරනවා කියලා දැන් මුතුහෙට්ටිගම පුතා ඒ ප්රශ්නෙ නිවැරැුදිකරලා අහන්න බලන්න.’ ‘එතකොට කොහොමද කක්කි කරන්නෙ’ ‘මම කක්කි කරන්නෙත් ඔයා කක්කි කරන තැනින්ම තමයි. හැබැයි මම ඒවා හෝදන්නෙ නෑ. ටොයිලට් පේපර් යූස් කරලා පිහිදනවා. ඒ නිසා ඔය අතහෝදන එක ගැන මට අයිඩියා එකක් නෑ සර්’ රනිල්ගෙන් ප්රශ්න අහන එක තේරුමක් නෑ කියලා තේරුම් ගත්ත ලොකු සර් අනිත් ළමයි දිහා බැලූවා. ‘අත්තනායක පුතා කියපු සෞඛ්ය පුරුද්ද හොඳ එකක්ද නරක එකක්ද කියලා කාටද හරියටම කියන්න පුළුවන්’ ළමයි එකෙක්වත් කතා නෑ. ‘මොකද කතා නැත්තෙ... ප්රශ්නයක් ඇහුවම උත්තරයක් දෙන්න දන්නෙ නැද්ද.’ ‘අපිටත් ඒ ගැන අදහසක් නෑ සර්’ ‘ඇයි උඹලත් කන්නේ ගෑරුප්පු වලින්ද...? කක්කි දාලා පිහිදන්නේ ටොයිලට් පේපර්ස්වලින්ද...? ළමයි නිහඬයි. මේ නිහඬතාව බින්ඳෙ නාමල්. ‘‘සර් මම නම් කන්න ගියාම ඒකට එක එක සිස්ටම් පාවිච්චි කරනවා. ලෙවකාලා කනවා, ලොවලා, කනවා, හපලා කනවා. ඇහිදගෙන කනවා. හොරාකනවා, ඉල්ලන් කනවා, උලා කනවා, හිඟාකනවා,’ නාමල් තවත් කන විදි කීපයක්ම එක හුස්මට කියාගෙන ගියා. ‘හරි එතකොට කක්කි දාන කොට’ ‘මම කක්කි දාන්නෙ නෑ. මට කක්කි යනවා. ඒක වෙන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියලා මට අයිඩියා එකක් නෑ. ඉදලා හිටලා පැම්මපර් මාරු කරනකොට තමයි කක්කි ගිහින් කියලා දැනගන්නෙ’ ‘අපි බලමුද නාමල් ට දැන් කක්කි ගිහින්ද කියලා’ ඒ යෝජනාව පබාගේ වොයිස් එකෙන්. තප්පර දෙකට ක්රියාත්මක වුණු නාමල් නිල්කලිසම ගලවලා පැම්පර් එක එළියට ගත්තා. ‘අනේ මට කක්කි ගිහින්’ නාමල් පැම්පර් එක වටේට වන වන කෑගහුවා. ඒ ගඳට පන්තියෙන් 2/3ක් සිහිය නැතුව ඇදගෙන වැටුණා. ගඳ දරාගන්න බැරුව මමත් ඇදගෙන වැටුණා. කොන්ද ඇනුණු වේදනාවට මට ඇහැඇරුණා. එතකොටයි මම දැක්කෙ මම ඇද පල්ලෙහා බිම වැටිලා ඉන්නවා.