Posted By isurusam on 24 Apr 2016 03:22 AM
තැන්ක්ස් පොඩ්ඩි මේ දේවල් අපිත් එක්ක බෙදා හදා ගන්නවට.ගොඩක් ලස්සන නිර්මාණයක් .

Posted By sha733 on 25 Apr 2016 01:23 AM
මේක සම්පූර්ණයෙන් ෆේස්බුක් එකේ තියෙනවද

• තත්සර ප්‍රේමය
  
  
  
  13 - 15 කොටස
  
  
  
  
  තත්සර අයියගෙන් සමු අරන් අනුරාධපුරේ ගමන නැවතත් ඇරඹීමට වේලාව පැමිණි නිසා මාත් අක්කාත් තත්සර අයියාට සමු දෙන්නට සැදූ නමුත්,
  
  ''ඉන්න අක්කේ. මම වතුර කෑන් එක වාහනේ ළගට ගිහින් දෙන්නම් ''
  
  ''මල්ලිට අපි කරදර කරනවා නේද ?'' අක්කා එසේ කී හෙයින්
  
  ''අයියෝ මොන කරදයක්ද මේක ...ලොකු පිනක්නේ අක්කේ . අක්කලා අනුරාධපුරේ උඩමළුවට ගියාම මාවත් මතක් කරලම මල් පුජා කරලා පින් අනුමෝදන් කරන්නකෝ ..''
  
  '' අනිවාර්යයෙන්ම මල්ලියෝ .. ඇත්තටම ඔයාව මතක් වෙයි .ගොඩක් ස්තුතියි මල්ලි අපිට කරපු උදවුවට ''
  
  ඉඳුවර පුතා බඩඉරිගු කරලක්ද කමින් දිවවිත් ඉසුරි අක්කාගේ ඇගේ එල්ලෙන්නට විය.
  
  තත්සර අයියා ඉදුවර පුතාගේ ඔලුව අතගාමින් '' හරි චන්ඩියෙක් වගේ නේද අක්කේ පුතා ..''
  
  '' අපොයි ඔවු මල්ලි ..එක නම් කියලා වැඩක් නෑ ...'' අක්කා ඉදුවරත් සමග වෑන් රියට නගින ගමන්ම පැවසුවේය .
  
  ආකාශ් අයියත් , ලොක්කෙ අයියත් තම්බපු බඩඉරිගු මල්ලක්ද අතැතිව පැමිණි නිසාවෙන් ඔවුන් වෑන් රියට නගිනා තුරු මම පහලට වී සිටියෙමි ...
  
  තත්සර අයියා මා දෙස බලා සිටි නමුත් කිසිවක් මා සමග කථා කර ගැනීමට නොහැකිව අසරණව සිටියේය .
  
  ''සුද්දී යන්න කල්පනාවක් නැද්ද ?'' ලොක්කෙ අයියාගේ හඩ ඇසී මම තිගස්සුණි.
  
  තත්සර අයියගේ මුහුණේ සිහින් සිනා රැල්ලක් නැගුණේ ලොක්කෙ අයියා පැවසු දේ නිසාම විය හැක.
  
  '' අපි ගිහින් එන්නම් අයියේ ..'' හිමිට මම දෙතොල් මැතුරුවද ආකාශ් අයියාටත් එය ඇසුණේ ආකාශ් අයියා මගේ දෙසම බලාගෙන සිටි නිසාවෙනි .
  
  '' හොදයි නංගි පරිස්සමින් ගිහින් එන්න ඔයාලා ...
  '' ආහ් ඒක නෙවෙයි අමතක නොකර මාවත් මතක් කරලා මල් පුජා කරන්න හොදද නංගි ..'' ආපසු යන්නට සැරසී තත්සර අයියා මට කිවේය ..
  
  මම සිනහවක් පා තත්සර අයියාට සමු දුන්නෙමි ...
  
  ''කවුද බන් ඒ dial එක ...''
  
  ආකාශ් අයියා එසේ ඇසුවේ ඔහුට මාත් ,තත්සර අයියාත් පිළිබදව යම්කිසි සැකයක් මතු වූ නිසාමදෝ මන්දා ..
  
  ''කෑන් එකට වතුර එකක් පුරවලාම ගෙනත් දුන්නා ඒ ළමයා අපිට ''
  
  ඉසුරි අක්කා එවිට කටහඩ අවදි කරමින් කියා සිටියා ය.
  
  ''අහ් එක මිසක් .. මම හිතුවේ ඉසුරිගේ යාළුවෙක්වත්ද කියලා ..''
  ආකාශ් අයියගෙන් ම වෙත වූ සරදමේ සීමාවක් නම් නොවුණී.
  
  ''එහෙනම් අපි යමු නේද ළමයිනේ ...'' කියමින් ආකාශ් අයියගේ තාත්තා නැවතත් ගමන ආරම්භ කරන්නට විය.
  
  මදක් ඈතට වී ආකාශ් අයියා අපි පිටත් වී යනතුරු බලා සිටියේ ය .
  
  '' මේකි කොඉ ලෝකේ ඉන්නවද මන්දා .. එපාද බඩඉරිගු ... '' මා වෙතට බඩඉරිගු කරලක් දික් කරගෙන ලොක්කෙ අයියා කෑ ගසන්නට විය.
  මම සිටියේ ආකාශ් අයියා ගැන සිතමිණි
  
  ''ඕනේ ඕනේ මටත් ලොකු '' කියමින් ඔහුට කිසිවක් නොහැගෙන්නට මම කියා සිටියෙමි .
  
  ලොක්කෙ අයියා ගෙනා බඩඉරිගු හැමෝටම බෙදමින්ම ...
  
  ''සුද්දී දැන් ඔයාගේ වාරේ .. කෝ සිංදු කියන්න පටන් ගමු එහෙනම් ...''
  
  ''ඔව් ඔව් තරු නැන්දා දැන් සිංදු කියන්න ඕනි .. අපි ගොඩක් කීවානේ සින්දු '' කියමින් ඉදුවර පුතාද කියන්නට විය.
  
  ''මචන් නංගි සින්දු කිවොත් අපිට බැහැලා දුවන්න වෙයිද දන්නේ නෑ ..'' නැවතත් ආකාශ් අයියගෙන් මට සරදමකි.
  
  කෙසේ නමුත් සියලු දෙනාම එක්කව සින්දු කියමින් සතුටු වුණෙමු.
  
  අපිට පෙ.ව . 10.30 පමණ වන විට අනුරාධපුර ජය ශ්‍රී මහා බෝධිය වැද පුදා ගැනීමට හැකි විය .. ඒ වන විටත් දහවල බුද්ධ පුජාව ආරම්භ වී තිබිණි ...
  
  මම දෙඅත් එක්කර වැදගෙන ජය ශ්‍රී මහා බෝ සමිදුන් දෙස ටික වෙලාවක් බලාගෙන වුන්නෙමි.
  
  . ''නංගි අපිට වතුර පුරවලා දුන්න මල්ලිටත් එක්ක මල් පුජා කරන්න අමතක කරන්න එපා හොදද ? ''මා අසලට ලං වූණු ඉසුරි අක්කා පැවසීය ..
  
  ''ම්ම්ම් අක්කේ '' කියමින් මම ඇය කියූ දෙය අනුමත කළේ, කවදාවත් මගේ රත්තරන් අයියව අමතක නොකරන බව මම හොදින් දන්නා නිසාමය.
  
  ඉදුවර පුතා ඒ මේ අත දිවයන්නට වුයෙන් ඉසුරි අක්කා පුතා පසු පසින් යන්නට වුවාය .. මම තනියම සිටිනු දුටු ආකාශ් අයියා මා වෙතට ලං වුයේ කිසියම් දෙයක් ඇසීමට වුවද; '' තරු '' කී ඔහු නිහඩ වී කියන්නට ආ දේ නැවතත් ගිල ගත්තේය .
  
  ''ළමයිනේ අපි තව ටිකකින් විශ්‍රාම ශාලාව ගාවට යන්න පිටත් වුණොත් හොදයි. නැත්නම් හවස පහන් පුජාවට පරක්කු වෙනවනේ '' එසේ කිවේ අපේ තාත්තාය ..
  
  ''ඔව් මල්ලි අපිට දවල් කෑම හදා ගන්නත් එපැයි පුළුවන් තරම් ඉක්මනට '' කියමින් ආකාශ් අයියගේ තාත්තාද එය අනුමත කළේය.
  
  ටික වෙලාවක් ශ්‍රී මහා බෝධිය අසල රැදී සිටි අප ඉන් අනතුරුව විශ්‍රාම ශාලාව වෙත පිය මැන්නෙමු .
  
  එහි ගොස් අවශ්‍ය බඩු බාහිරාදිය වන රියෙන් බා ගත් පසු සෙවන ඇති ස්ථානයකට වෑන් රිය ගෙන ගොස් නතර කරන ලද්දේ ආකාශ් අයියා විසිනි ..
  
  අප සියලු දෙනාම එකතුව රෑටත් එක්කම අවශ්‍ය කෑම පිළියෙළ කර තිසා වැවට ගොස් නාගෙන විත් කෑම කද්දී වෙලාව හවස 3.30 පමණ විය ..
  
  කෑම ගැනීමෙන් අනතුරුව ටික වෙලාවක් විවේකිව සිටි අපි රුවන්වැලි සෑය අභියස ආකාශ් අයියගේ අම්මා වෙනුවෙන් පින් අනුමෝදන් කොට පැවැත්වීමට නියමිතව තිබු පහන් පුජාවට යාමට ලෑස්ති වුණෙමු .
  
  ''නංගි මේ පහන් ටික ඔයා ගන්නකෝ ගෙනියන්න ''
  
  ගොඩක් ආදරණියම ලෙස ආකාශ් අයියා මා අත පහන් තැටිලි සහිත වූ බෑගය තබන ලදී . මට ඔහුගේ දෑස් දෙස එක එල්ලේ බැලීමට තරම් ශක්තියක් නොවුණේ ලොක්කෙ අයියා වෙත මා පිළිබදව යෝජනාවක් කර තිබු නිසාවෙනි . ආකාශ් අයියා අහිංසක වුවත් ඔහු විටෙක හිතුවක්කාර වූ පුද්ගලයෙකි .
  එත් ආකාශ් අයියේ මගේ හිතේ ඔයා වෙනුවෙන් සහෝදරකමට එහායින් බැදීමක් නෑ . බැදීමක් ඇති කර ගන්නත් බෑ කවමදාකවත් .. එසේ සිතමින් පහන් තැටිලි ටිකත් අතැතිව මම අම්මා ඉන්න දෙසට ගියේ ආකාශ් අයියාගෙන් දෑස් මග හැරීමටයි
  
  - මතු සම්බන්ධයි -
  
  
  

Posted By samantha on 28 Apr 2016 12:10 AM
කෝ එතකොට 14-15 කොටස් ..

13 - 15 ekata thiyenne..

eke podi mistake ekak una e dawaswala