පතනා දේ සුන් වේ නම්
නොසිතූ දේ සිදු වේ නම්
මේ සෑම දේම සිහිනයකී
බලන් සිත් යොමන්

න

නිල් මිණි දෑසේ
මැව් ආලෝකය
හද මැදුරේ නැත
නිවුණේ

න..

නටඹුන් වෙලා කඩන් වැටුනූ
අපෙ ආදරේ මතක පිලිරූ...
නැවතත් ගොඩ නැගෙයිද කියලා
අපි කාලයට භාර කරමූ.....
මේ භවයෙදී එකට අතැගිලි බැදී
ඔබෙ වෙන්න පිං මදි වුනොත් මට යලී...




ල

ලෙන්ගතුකම වැඩි හින්දයි උදේ හවා ඔබ සිහිවෙන්නේ
නොදැක ඉන්න බැරි හින්දයි නෙතු අද්දර කදුලු පිරෙන්නේ
අනන්තයට සිත දිව්වත් ඔබ ලගමයි සිත නවතින්නේ
උන්මාදව ඔබෙ නාමය මගෙ තොල් අග ඇයි මිමිණෙන්නේ...

න

නිසල වෙලා හද
නොසැලේ හසරැල්
ආදර රතාදර යුගෙන් ඔබේ
සසලව යයි සිත
මැලවුනු ඔබෙ වත
දෝවමි කදුළැල්ලකින් මගේ...

ග...

ගග අද්දර මා සිහිල් සෙවනෙ සැනහී
හද සන්තක විය අනුහස් ආසිරි ගී
ඔබ හමුවේ මා මුව ගොලු වූවා.....

ව

වළාතීරයෙන් එහා
කොහේද ලෝකයක්
සොයා ඇදෙන් පැතුම් බිගුන්
අපේම ලෝකයක්...

ක...

කැලෑ මලේ කොහේ ගියා දෝ
නිවාඩුවට ගමේ ගියාදෝ
නවාතැනේ නෑ වැඩපොලේ කතාවේ
කුමාරයෙක් එක්ක ගියාදෝ //




ද

දිවුරාලා පවසන්න
මට ආදරෙයි නම්
මගෙ ලෝකේ ඔබ විතරමයි
සිතෙනවා නම්

ම

මහද ප්‍රේමාදරේ සිහින වැල් යා කෙරේ
ඉතිරේවි ගංගා ලෙසේ
සිතුම් වැල් නංවලා මල් පීදිලා
ඔබෙ පෙම් සුවේ මා සොයා
මහද ප්‍රේමාදරේ

ර....

රාවණා රජු මා රුව දැකලා
ආවට නැ සිත ආලය ගෙවිලා
ජීවිතේ හැමදාමත් එනවා
රාම කුමරුණේ මේ ඔබේ සීතා





ත

තාමත් මුණ ගැසුනෙ නැතත් ඇස් දෙක ඔබේ..
හිතට හිතක් මුණ ගැහිලා කල්පයක් වගේ....
දැනෙන තරම් ඔබ නැති පාලුව අනන්තය වගේ
තාමත් ඔබෙ හමුවීමත් මට හීනයක් වගේ..

ග

ගෙලේ රන් මාල දා හැඩවී
කරේ රන් තෝඩු දා සැරසී
මගේ මනමාලී වී නුඹ
කවදාද මාවෙත
එන්නේ කියන් මැණිකෝ




ක

කහ මල් අත්තක් සැලුනා....
රන් වන් දෑතක් පෙනුනා...
කිංකිනි රාවක් නැගුනා....ආ..ආ..
රන් මැණිකේ මල් නෙලුවා.

ව

වැහි දිය මහ බිම තෙමුවට බිම තෙමන්නෙ වැහි විතරද
රෑ අහසේ තරු තිබුනට තරු තියෙන්නෙ රෑ විතරද
විහගුන් පෙම් ගී ගැයුවට ගී කියන්නෙ උන් විතරද
මට නුබ විතරක් උනාට නුබට ඉන්නෙ මන් විතරද


ද

දීපාවලී දාට දීපාවලී සඳ අරන්
මාතර ගෙදර එන්න යාපා පටුන පහුකරන්
සිංහල හාලෙ බතට ආසම මාළු පිණි උයන්
ගමේම නෑයො එක්ක අපි ඉන්නවා මග බලන්

න

නිසංසලයි සීතයි රෑ ගෙවෙන්නේ
පාන්දරින් රන් කුකුළා හඩයි.......
දවස් ගෙවී යයි ආපහු නෑ එන්නේ
ඈත් වුනත් මා මතකේ රැදේ.......
හෝ....හෝ....හෝ....නෙත් දිලෙයි නිල්
හෝ...හෝ....මල් සිනා කැන්
මා ඔබ සුරතේ නැලවේ අනදාවන්
නිසංසලයි සීතයි රෑ ගෙවෙන්නේ
පාන්දරින් රන් කුකුළා හඩයි.......
දවස් ගෙවී යයි ආපහු නෑ එන්නේ
ඈත් වුනත් මා මතකේ රැදේ


ද

දේදුන්න සේදී වෑ නිල්ල උතුරා
ලා දම් අහසින් වැස්සක් වැටුණා
මනමාලි වී ඈ හද ගින්න අවුලා
පිටගම් යනවා බොඳවී පෙනුණා

න

නැති බැරි කම් මගේ දෑසින් හංගා
සෙන්හස දුන් ⁣මගේ අම්මා
හැකි පමනින් ඔබ දන් දුන්නු හින්දා
හැම මොහොතේ මට හයියක් උනා
ඔබ වටිනවා මහමෙර තරම්
මට මගෙ රත්තරං අම්මා
හැම සංසාරේ ඔබ හමුවේවා
මගේම අම්මා වෙලා
නැති බැරි..කම්....


ම

මට ආසයි හිනහෙන්න මුළු ජීවිතේ
හිනහෙන්න මා එක්ක මේ ජීවිතේ
හා හා හා හා හා
හැමදාම එකවාගේ නැති ජීවිතේ
මල් කවට මල් හීනයක් ජීවිතේ
තව හිනහෙන්නම්
දැන් කවුද මට ආදරේ

ර...