මා සඳට කැමති බව දැනගෙන
ඔබ සඳ අයින් කලා අහසින්
මා මලට කැමති බව දැනගෙන
ඔබ මල අයින් කලා නටුවෙන්

න.. යන්න..

නොසලන්න කදුලක් දෑසින්
ඔබ මා කෙරේ.....
රිදවන්න සැමදා හඩනා
හද මේ වගේ

'ග'

ගම හැරදා සිදාදියට දීග ගියත් නෑනෝ
ගැට තුඹ කොළ පුංචි බතල සුරල් වයන් නෑනෝ...
හිත පාලුයි ගම පාලුයි නුඹ නොමැතිව නෑනෝ
කද බැඳගෙන සුබ නැකතින් ගමට වරෙන් නෑනෝ
... නෝ ....

නොබලන් කුමරිය නිසසල මා දෙස
සසල ඔබේ දෙනෙතින්
ආදර පවනින් නොසැලුනු මා ලොව
කලඹනු නොහැක ඉතින්

න.. න යන්න

නිම් හිම් සෙව්වා මා සසරේ
හමුවී යුගයෙන් බැඳි යු‍ගයේ
ළං වී වෙන් වී වරින් වරේ
ඔබ හා මා රන් හුයකිනි බැඳුනේ

'න'

නින්ද නැති රැයේ සද කදුළු මීදුමේ
හැංගිලා හඩන්නේ ඇයිද ප්‍රථම පේමයේ
තාරකා දියේ ගිලී නිල් එලිය නිවේ
වැහි බිංදු වැටේවී රෝස පෙති කඩා හැලේ
... ලේ ...

f,afkda f,afkda
f,akS iu.ska ;rf.g jdf.a
wo wehs fï lka lrÉpf,a
නවසෙ ගහේ මදුනේ

න

නව දැලි හේනක පෑව වැඳිරි රුව
ලෙස උවමින් දෙනුවන් රවටා
මා පෙම් කළ ජනපද කල්‍යාණිට

...... ට

ටික කලක සිටන් මා අමතක වන බව දැනුනා
අද මට නොදැනිම මගේ නෙතට කදුලු උනනවා
පිපිමලක් මෙලෙස මහ වන මැද පරවී යනවා
ලං වී සිටි ඔබ මාගෙන් ඇතට ඉගිලෙනවා

ව

වලා තීරයෙන් එහා කොහේද
ලෝකයක්
අරන් වඩින්න හැගුම් බිගුන්
අපේම ලෝකයක්
ක්

කදුලක් වැටේ නම් පිසලන්න ආයේ
ඔබ හමු වන්නේ කවදද ආයේ
සිතේ රැදෙන්නේ ඔබගේම රැවමයි
හසරැල් දිනූ ලොව එක් තැන් වෙලා

ල

ලස්සන නම් නෑ පෙනෙන්නේ
ඉස්සර සුවඳයි දැනෙන්නේ //
එදා සොඳුරු පිය දසුන්
මෙදා සිහිනයකි කසුන්
මතක් වුණත් අමිල සතුටකි

       කි

කවදාද ආයේ එන්නේ
හමුවන්න මා ඉතින්
දෙනුවන් අයා සිටින්නේ
හමුවන්න ඔබේ දසුන්//


'න්'

නාරිලතා පුෂ්පේ කී ස්ත්‍රී නාරිලාතා පුෂ්පේ //
ධ්‍යාන වඩවනා යෝගි වඩවනා
නාරිලතා පුෂ්පේ නාරිලතා පුෂ්පේ කී ස්ත්‍රී
නාරිලාතා පුෂ්පේ ස්ත්‍රී නාරිලාත පුෂ්පේ
       "  පේ "

පතනා දේ සුන් වේ නම්
නොසිතූ දේ සිදුවේ නම්
මේ සෑම දේම සිහිනයකි

'කි'

කියන්න කවුද ඔබ කියා
අහන්න උනිමි සොය සොයා

යා

යහනාවේ දොර ලග රෝස මලක් තියා යන්න
වීනාවේ තත් හඩ ආදරයෙන් තියා දෙන්න
රැ අහසේ තරැ කැට ත=රැලු කරන් නිදා ගන්න
ආශාවේ මල් පෙති එපා ලදුනි පොඩි කරන්න

න

නෝනා මගෙ නර්ස් නෝනා
සිහිවෙනවා නිතර දෙවේලේ
නෝනා මගෙ නර්ස් නෝනා
ඔබ රජ කුමරිය ඉස්පිරිතාලේ

ලේ

ලේ කිරි කරලා පෙව්වත් දවස් හතක් අම්මා
ජීවිතයේ බර ගෙනිච්චෙ මගේ පුංචි අම්මා
කල්ප දෙකක බුදු වෙනු මැන හැදු වැඩු පින හන්දා
නිවන් නොදැක ඉන්නම් මා කල ගුණ සිත හන්දා

ද

දස්කොන් සකි සද ඉක්මන් ගමනින් නොඑනා ගමනකි යන්නේ
එනමුත් ලදුනේ මතු අත් භවයේ ඔබ මා යලි හමුවන්නේ.......//

නේ