Posted By Udari on 09 Feb 2019 01:23 AM
බබෙක් ලැබුණු ගමන් පිරිසිදුව ලස්සන ට ඉන්න එක අපේ රටේ ගොඩ දෙනෙක්ට අමතක වෙනෝ තමා.....මෙහේ නම් ආච්චිලත් හොඳ කෑලි

Posted By maduranga001 on 08 Feb 2019 03:30 PM

(වරදින්නට පෙර හදාගන්න)

ලාංකික කාන්තාවන් විවාහයෙන් පසු නොසිතනම කාරණයක්. (ප්‍රොෆෙසර් සරත් විජේසුරියගේ 'හුචක්කුව' වීඩියෝව බලන්න. යුටියුබ් එකේ ඇති.)

Posted By maduranga001 on 08 Feb 2019 03:30 PM

(වරදින්නට පෙර හදාගන්න)

ලාංකික කාන්තාවන් විවාහයෙන් පසු නොසිතනම කාරණයක්. (ප්‍රොෆෙසර් සරත් විජේසුරියගේ 'හුචක්කුව' වීඩියෝව බලන්න. යුටියුබ් එකේ ඇති.)

(වරදින්නට පෙර හදාගන්න)

Posted By maduranga001 on 30 Jan 2019 07:02 AM
පොඩි වුන් ඉඳිද්දී ගෙදර කච බචේ උනාට ටික වෙලාවකට හරි උන් නැති උනහම ගෙදර පාළුව කියල වැඩක් නැහැ.

Posted By chamaramind on 30 Jan 2019 05:26 AM
ලස්සන කථාවක් අනේ...තැන්ක් යු...

Posted By Udari on 30 Jan 2019 02:02 AM
අනේ.....කෝමද ඒම උනේ

Posted By maduranga001 on 29 Jan 2019 04:42 PM

Posted By Udeshika Herath on 19 Jan 2019 06:51 PM
පමා වූ වසන්තේ
(කෙටි කතාව)

සියාතු මාමලගෙ වත්තෙ තියෙන ලොකු පේර ගහ උඩින්,තැඹිලි පාටට ඉර බැහැගෙන යන දිහා ගීති බලාගෙන සිටියේ දැහැනකට සම වැදී සේය. ඇස් දෙක පේර ගහ මුදුනේ තියෙද්දි ,බංකුව පාමුල තිබූ සීනියාස් පැල ටිකට ඇගේ අතඟිලි හාදු තවරමින් උන්නාය.

" ලොක්කියේ... ලොක්කියෙ" අම්මාගේ කෑ ගැසීමට ගීති නෑසුනාසේම හිටියාය.

ගීතිකා පේන්නට නොසිටියොත් කිසිම හේතුවක් නැතත් අම්මා,ඇයට ඇයට කතා කිරීම දැන් ඇයට හුරුය.

"ලොක්කියේ..." දෙවෙනි පාරටත් අම්මා කතා කෙරූ නිසා "මේ එනව අම්මේ" කියමින් බංකුවෙන් නැගිට්ටේ උකුලේ නිදන් සිටි පූස් පැටියාව බංකුවෙන් ඔසවා තබාය. දෙපාරක් හිරි ඇරපු පූසා නැවතත් නිසොල්මන්ව නිදන්නට වූයෙන් ,ගීති ඌට සිනාසීගෙනම ගෙට එන්නට ආවාය.

"මේං මේ කොලුව කොහොමද" ගෙට ඇතුල්වෙත්දිම අම්මා විසින් ඇයට දුන්නේ කඩවසම් පෙනුමැති තරුනයෙකුගේ ෆොටෝ එකකි.

"මේ කවුද අම්මෙ"

"සීලවතී නැන්ද අදුරන පව්ලක්. කොලුවට මනමාලියෙක් හොයනව කිව්වම සීලවතීට උබව මතක් වෙල. හොද පවුලක්ලු. රට ඉඳල තියෙන්නෙ"

"හ්ම්"

"හ්ම් නෙමෙයි ලොක්කියෙ, මේකටවත් කැමතිවෙන්න. දැන් ඔයාට තිස් හතරක්නෙ ලොක්කි. හෙට එනව කොල්ලගෙ ගෙදරින්"

"හ්ම්.අම්මල බලල කරන්නකො" ගීති කලින් සිතාගෙන සිටි ලෙසම කියා කාමරයට වැදුනාය.
කලින් ආ විවාහ යෝජනා සියල්ලම පාහේ ගීති ප්රතික්ෂේප කලේ යම් යම් නොගැලපීම් නිසාමය.කලාතුරකින් හිත යන කොල්ලා ගීතිට අකමැතිය. නමුත් අම්මලා සැනසීමට හෝ නැවත එන විවාහ යෝජනාවකට කැමති වීමට ඇය හිත හදාගෙන සිටියාය.
පසු දින මනමාලයා, ගෙදර අය සමග පැමිනියේය. සතුටින් කතාබහ කර හවස් දවල් කෑමද ගෙන ඔවුන් ගිය අතර, කොල්ලාගේ සංකර අදහස් වලට ගීතිගේ සිත අකමැතිව තිබිනි. නමුත් ගෙදර අය සහ විශේෂයෙන් ලෙංගතුව කතා කල කොල්ලාගේ සහෝදරයා ඇගේ සිත් ගත්තාය. ඔවුන් ගිය පසු අම්මාට කතාකල ඈ

"අම්මේ මොකෝ හිතන්නෙ,එයා ටිකක් වෙනස් නේද. මගෙ සාරියටත් එක එකව කිව්ව"

"ඉතින් රට රාජ්ජවල හිටපු ලමයිනෙ ලොක්කියෙ. ඕව හරියයි. දූ කැමතියිනෙ"

"හ්ම්" කියමින් කාමරයට ඇදෙන ලොකු දුවගේ හැගීම් අම්මාට තේරුම් ගැනීමට නොහැකි උනත් , කෙල්ල කැමැත්ත දීම ගැන ඈ සතුටු වූවාය.

පසුදින සීලවතී නැද්දා හමුවීමට ගිය අම්මා පැමිනියේ වළාකුළු බරවූ අහසක් වන්ව මූන අඳුරු කරගෙනය.

"මොකෝ අම්මෙ ගිය පයින්ම"ගීති ඇසුවේ සීලවතී නැන්දා සමග කතාවට වැටුන විට මවට පැය පේන්නේ විනාඩි ලෙස බව ඇය දන්න නිසාය.

" අරක හරියන් නෑ ලොක්කි"

" මොකක්ද අම්මෙ"

"අර කොලුවට උබ ඉස්ටයිල් මදිලුනෙ, වෙන එකක් බලමු" යැයි තමා සනසන ආකාරයේ හඬින් අම්මා පැවසුවත්, ඒ කතාවෙන් ගීති සතුටුවුන තරම දන්නේ ගීතිමය. මව සැනසීමට කැමැත්ත පලකලත් ඒ මනමාලයානං ඇගේ සිත්ගත්තේම නැත.

"මං ආච්චම්මලෑ ගෙදර ගිහින් එන්නං අම්මෙ" කියමින් ඈ පාරට බැස්සේ ඒ සතුට ආච්චී සමග සමරන්න සිතාගෙනය. බංකුව ලඟ බට් ගහෙන් අඹ ගෙඩි දෙකක්ද කඩාගත්තේ, ආච්චිට කියා අච්චාරු සදාගෙන කෑමටය.

" ආ මේ එන්නෙ ලොක්කි, මං හිතුව අද එයි කියලත්"පියාගේ මහගෙදර වත්තට යන විටම
ආච්චි අම්මා විසින් ගීතිව ආදරෙන් පිලිගත්තාය.

"ආ ඒකනෙ ඒකනෙ. මොකෝ මං එයිම හිතුවෙ" අත් දෙකෙන් ආච්චි අමීමාගේ කම්මුල් මිරිකමින් ගීති ඇසුවාය.

"යන්කො පෙන්නන්න" කියමින් ගීතිගේ අතින් අල්ලාගත් ආච්චිඅම්මා වත්ත පහලට ගියාය.

" අර තියෙන්නෙ.දැක්කද"
පැනි රඹුටන් ගහ පෙන්නමින් ආච්චි කියද්දී ගීතිගේ කට ඇරුනාය.

" මල් පිපිල😯, පීදිල නේද ආච්චි අම්මේ. ගෙඩි හැදෙයි නේද"

" ඔව් අර පොඩි ගැට වගෙත් තියෙන්නෙ" යැයි කියමින් ආච්චි දෑසින් නැගි කඳුලක් චීත්තයෙන් පිස්සාය.

" ඉතින් මොකද මේ අඬන්නෙ"ඇගේ හිස අත ගාමින් ගීති ඇසුවාය.

"මේ ගහ ඉන්දුවෙ දූයි සීයයි. මතකද සීය ඉස්සර දූව මෙතනට එක්කන් එන ව. ගෙඩි හැදෙන්න ඉස්සර උන්දෑ ගියානෙ ලොකු දූ"

සීයා මතක් වී සංවේදී වුවත් ඒ බව නොපෙන්වූ ගීති ආච්චීවද අතින් අල්ලන් ගෙදරට පැමිනියාය.

ඇවිත් අඹ අච්චාරුවද හදාගෙන මිදුලේ බංකුවක වාඩිවූ ඈ කතාව පටන් ගත්තාය.

" ආච්චි දන් නෑනෙ.මනමාලයෙක් ආවනෙ මාව බලන්න.මිනිහ හරි නැ. සුද්දෙක් වගේ අදහස්. මං අකමැති උනත් අම්මලගෙ හිත සනසන්න කැමති උනා"

"මොකක් කීව. අකමැතිනං මොටද කැමති. අල්ලල දහන්" ආච්චි අම්මට තරහ ගිහින්ය. ඊට සිනාසෙමින් ගීති කියෙව්වාය.

" නෑ නෑ අහන්නකො. ඉතින් මං කැමති උනාට ඒ මනුස්සය අකමැතිලුනේ" කියමින් ගීති හිනැහුනාය.

"ඒ මක්කැයි"

"ඉස්ටයිල් මදිලු" හිනැහෙමින් කී ගීති නැවත කතාකලේ මදක් බැරෑරුම් හඬකිනි.

"ඒත් අම්මල පව්. ඉක්මනට මොකක්හරි කෙරෙන්න ඕන"

"දුවේ"

"ඔව් ආච්චම්මේ කියන්න"

"කලබල උනාට දැගලුවට වැඩක් නෑ දුවේ. හැමෝටම කාලයක් තියෙනව. හරියට අර රඹුටන් ගහ වගේ. ඕක කපන්නත් හැදුව උබලෑ බාප්ප. දැන් බලපංකො කොල ගානට වඩා ගෙඩි හැදෙයි"

"ඒත්"

"ඒත් නෙමෙයි ලොකු දූ. නංගි විස්සෙන් ගියා. ඒකිට මොකද උනෙ. ඒකිට ජීවිතයක් විඳින්න නෑ. ඒත් ඒ ඒකිගෙ කාලය. ලොකු දූ මේ ගහ කොල එක්ක සතුටින් ඉන්නෙ. පෙලවහත් වෙයි. ඒ දූගෙ කාලෙ ආවම. ඒක පරක්කුවෙල හරි එනවමයි. ඊට කලින් මොන සන්නිය නැටුවත් වැඩක් නෑ දුවේ" ආච්චි කියද්දී ගීතිගේ සිතටද යම් සැනසිල්ලක් ලැබෙමින් තිබින.කතා කරමින් කාලය ගෙවී ගියේ ගීතිව වඩාත් සැහැල්ලු වෙමිනි. සවස් වීමට කලින් ගෙදර යාම සදහා ආච්ච්අම්මාට වැන්දාය.

"තුරුනුවන්ගේ සරනයි. රඹුටන් ගහත් පීදුන එකේ සුබ දේවල් ලංවෙයි මයෙ හිතේ. පරිස්සමින් ගිහින් එන්නකෝ" කියමින් ආච්චි අම්මා ගීතිට සමුදුන්නාය.

ගෙදරට යන විටම සිනහ මුසු මුහුනින් පෙරමගට පැමිනි මව

"සීලවතී ආවනෙ දුවේ"

"ඇයි අම්මා හදිසියක්ද" සැනින් ගීතිගේ සිතට නැගුනේ බියකි.අර මනුස්සය ආපහු කැමති වෙලවත්ද?. ගීතිගේ මුහුන අඳුරු විය.

"නෑ නෑ අර කොල්ලගෙ මල්ලි දූට කැමතිලු. දූගෙන් අහල කියන්න කිව්ව. සතියක් හිතල උත්තරේ දෙන්නලු" මව කියද්දී

"හ්ම්" කියමින් ගේ ඇතුලට යන ගීතිගේ මුව පුරා පැතිර ගිය හිනාව අම්මා හඳුනගත්තාය.

අහස දෙසට දෙඅත් එක්කර වැඳ දෑත් පපුව මත තබා ගත් අම්මා සැනසුම් සුසුම් හෙලමින් ගීති පසුපසම ඇදුනාය.

නිමි.

(හැමෝටම,හැම කතාවකටම කාලයක් ඇත.කලින් හෝ පමාවී. පමාවී එන කාලය වඩාත් ශක්තිමත් වේ)

තනුජ්✒ Thanuj Lakru

අක්ක පෙන්නලා නංගි දෙනවා කියල කිව්වට අයිය පෙන්නලා මල්ලි දෙන ඒවත් තියෙනව එහෙනං.

හැමදේටම නැකත එනකං ඉන්න ඕන කියන්නෙ ඒකයි.

Posted By Udeshika Herath on 19 Jan 2019 06:51 PM
පමා වූ වසන්තේ
(කෙටි කතාව)

සියාතු මාමලගෙ වත්තෙ තියෙන ලොකු පේර ගහ උඩින්,තැඹිලි පාටට ඉර බැහැගෙන යන දිහා ගීති බලාගෙන සිටියේ දැහැනකට සම වැදී සේය. ඇස් දෙක පේර ගහ මුදුනේ තියෙද්දි ,බංකුව පාමුල තිබූ සීනියාස් පැල ටිකට ඇගේ අතඟිලි හාදු තවරමින් උන්නාය.

" ලොක්කියේ... ලොක්කියෙ" අම්මාගේ කෑ ගැසීමට ගීති නෑසුනාසේම හිටියාය.

ගීතිකා පේන්නට නොසිටියොත් කිසිම හේතුවක් නැතත් අම්මා,ඇයට ඇයට කතා කිරීම දැන් ඇයට හුරුය.

"ලොක්කියේ..." දෙවෙනි පාරටත් අම්මා කතා කෙරූ නිසා "මේ එනව අම්මේ" කියමින් බංකුවෙන් නැගිට්ටේ උකුලේ නිදන් සිටි පූස් පැටියාව බංකුවෙන් ඔසවා තබාය. දෙපාරක් හිරි ඇරපු පූසා නැවතත් නිසොල්මන්ව නිදන්නට වූයෙන් ,ගීති ඌට සිනාසීගෙනම ගෙට එන්නට ආවාය.

"මේං මේ කොලුව කොහොමද" ගෙට ඇතුල්වෙත්දිම අම්මා විසින් ඇයට දුන්නේ කඩවසම් පෙනුමැති තරුනයෙකුගේ ෆොටෝ එකකි.

"මේ කවුද අම්මෙ"

"සීලවතී නැන්ද අදුරන පව්ලක්. කොලුවට මනමාලියෙක් හොයනව කිව්වම සීලවතීට උබව මතක් වෙල. හොද පවුලක්ලු. රට ඉඳල තියෙන්නෙ"

"හ්ම්"

"හ්ම් නෙමෙයි ලොක්කියෙ, මේකටවත් කැමතිවෙන්න. දැන් ඔයාට තිස් හතරක්නෙ ලොක්කි. හෙට එනව කොල්ලගෙ ගෙදරින්"

"හ්ම්.අම්මල බලල කරන්නකො" ගීති කලින් සිතාගෙන සිටි ලෙසම කියා කාමරයට වැදුනාය.
කලින් ආ විවාහ යෝජනා සියල්ලම පාහේ ගීති ප්රතික්ෂේප කලේ යම් යම් නොගැලපීම් නිසාමය.කලාතුරකින් හිත යන කොල්ලා ගීතිට අකමැතිය. නමුත් අම්මලා සැනසීමට හෝ නැවත එන විවාහ යෝජනාවකට කැමති වීමට ඇය හිත හදාගෙන සිටියාය.
පසු දින මනමාලයා, ගෙදර අය සමග පැමිනියේය. සතුටින් කතාබහ කර හවස් දවල් කෑමද ගෙන ඔවුන් ගිය අතර, කොල්ලාගේ සංකර අදහස් වලට ගීතිගේ සිත අකමැතිව තිබිනි. නමුත් ගෙදර අය සහ විශේෂයෙන් ලෙංගතුව කතා කල කොල්ලාගේ සහෝදරයා ඇගේ සිත් ගත්තාය. ඔවුන් ගිය පසු අම්මාට කතාකල ඈ

"අම්මේ මොකෝ හිතන්නෙ,එයා ටිකක් වෙනස් නේද. මගෙ සාරියටත් එක එකව කිව්ව"

"ඉතින් රට රාජ්ජවල හිටපු ලමයිනෙ ලොක්කියෙ. ඕව හරියයි. දූ කැමතියිනෙ"

"හ්ම්" කියමින් කාමරයට ඇදෙන ලොකු දුවගේ හැගීම් අම්මාට තේරුම් ගැනීමට නොහැකි උනත් , කෙල්ල කැමැත්ත දීම ගැන ඈ සතුටු වූවාය.

පසුදින සීලවතී නැද්දා හමුවීමට ගිය අම්මා පැමිනියේ වළාකුළු බරවූ අහසක් වන්ව මූන අඳුරු කරගෙනය.

"මොකෝ අම්මෙ ගිය පයින්ම"ගීති ඇසුවේ සීලවතී නැන්දා සමග කතාවට වැටුන විට මවට පැය පේන්නේ විනාඩි ලෙස බව ඇය දන්න නිසාය.

" අරක හරියන් නෑ ලොක්කි"

" මොකක්ද අම්මෙ"

"අර කොලුවට උබ ඉස්ටයිල් මදිලුනෙ, වෙන එකක් බලමු" යැයි තමා සනසන ආකාරයේ හඬින් අම්මා පැවසුවත්, ඒ කතාවෙන් ගීති සතුටුවුන තරම දන්නේ ගීතිමය. මව සැනසීමට කැමැත්ත පලකලත් ඒ මනමාලයානං ඇගේ සිත්ගත්තේම නැත.

"මං ආච්චම්මලෑ ගෙදර ගිහින් එන්නං අම්මෙ" කියමින් ඈ පාරට බැස්සේ ඒ සතුට ආච්චී සමග සමරන්න සිතාගෙනය. බංකුව ලඟ බට් ගහෙන් අඹ ගෙඩි දෙකක්ද කඩාගත්තේ, ආච්චිට කියා අච්චාරු සදාගෙන කෑමටය.

" ආ මේ එන්නෙ ලොක්කි, මං හිතුව අද එයි කියලත්"පියාගේ මහගෙදර වත්තට යන විටම
ආච්චි අම්මා විසින් ගීතිව ආදරෙන් පිලිගත්තාය.

"ආ ඒකනෙ ඒකනෙ. මොකෝ මං එයිම හිතුවෙ" අත් දෙකෙන් ආච්චි අමීමාගේ කම්මුල් මිරිකමින් ගීති ඇසුවාය.

"යන්කො පෙන්නන්න" කියමින් ගීතිගේ අතින් අල්ලාගත් ආච්චිඅම්මා වත්ත පහලට ගියාය.

" අර තියෙන්නෙ.දැක්කද"
පැනි රඹුටන් ගහ පෙන්නමින් ආච්චි කියද්දී ගීතිගේ කට ඇරුනාය.

" මල් පිපිල😯, පීදිල නේද ආච්චි අම්මේ. ගෙඩි හැදෙයි නේද"

" ඔව් අර පොඩි ගැට වගෙත් තියෙන්නෙ" යැයි කියමින් ආච්චි දෑසින් නැගි කඳුලක් චීත්තයෙන් පිස්සාය.

" ඉතින් මොකද මේ අඬන්නෙ"ඇගේ හිස අත ගාමින් ගීති ඇසුවාය.

"මේ ගහ ඉන්දුවෙ දූයි සීයයි. මතකද සීය ඉස්සර දූව මෙතනට එක්කන් එන ව. ගෙඩි හැදෙන්න ඉස්සර උන්දෑ ගියානෙ ලොකු දූ"

සීයා මතක් වී සංවේදී වුවත් ඒ බව නොපෙන්වූ ගීති ආච්චීවද අතින් අල්ලන් ගෙදරට පැමිනියාය.

ඇවිත් අඹ අච්චාරුවද හදාගෙන මිදුලේ බංකුවක වාඩිවූ ඈ කතාව පටන් ගත්තාය.

" ආච්චි දන් නෑනෙ.මනමාලයෙක් ආවනෙ මාව බලන්න.මිනිහ හරි නැ. සුද්දෙක් වගේ අදහස්. මං අකමැති උනත් අම්මලගෙ හිත සනසන්න කැමති උනා"

"මොකක් කීව. අකමැතිනං මොටද කැමති. අල්ලල දහන්" ආච්චි අම්මට තරහ ගිහින්ය. ඊට සිනාසෙමින් ගීති කියෙව්වාය.

" නෑ නෑ අහන්නකො. ඉතින් මං කැමති උනාට ඒ මනුස්සය අකමැතිලුනේ" කියමින් ගීති හිනැහුනාය.

"ඒ මක්කැයි"

"ඉස්ටයිල් මදිලු" හිනැහෙමින් කී ගීති නැවත කතාකලේ මදක් බැරෑරුම් හඬකිනි.

"ඒත් අම්මල පව්. ඉක්මනට මොකක්හරි කෙරෙන්න ඕන"

"දුවේ"

"ඔව් ආච්චම්මේ කියන්න"

"කලබල උනාට දැගලුවට වැඩක් නෑ දුවේ. හැමෝටම කාලයක් තියෙනව. හරියට අර රඹුටන් ගහ වගේ. ඕක කපන්නත් හැදුව උබලෑ බාප්ප. දැන් බලපංකො කොල ගානට වඩා ගෙඩි හැදෙයි"

"ඒත්"

"ඒත් නෙමෙයි ලොකු දූ. නංගි විස්සෙන් ගියා. ඒකිට මොකද උනෙ. ඒකිට ජීවිතයක් විඳින්න නෑ. ඒත් ඒ ඒකිගෙ කාලය. ලොකු දූ මේ ගහ කොල එක්ක සතුටින් ඉන්නෙ. පෙලවහත් වෙයි. ඒ දූගෙ කාලෙ ආවම. ඒක පරක්කුවෙල හරි එනවමයි. ඊට කලින් මොන සන්නිය නැටුවත් වැඩක් නෑ දුවේ" ආච්චි කියද්දී ගීතිගේ සිතටද යම් සැනසිල්ලක් ලැබෙමින් තිබින.කතා කරමින් කාලය ගෙවී ගියේ ගීතිව වඩාත් සැහැල්ලු වෙමිනි. සවස් වීමට කලින් ගෙදර යාම සදහා ආච්ච්අම්මාට වැන්දාය.

"තුරුනුවන්ගේ සරනයි. රඹුටන් ගහත් පීදුන එකේ සුබ දේවල් ලංවෙයි මයෙ හිතේ. පරිස්සමින් ගිහින් එන්නකෝ" කියමින් ආච්චි අම්මා ගීතිට සමුදුන්නාය.

ගෙදරට යන විටම සිනහ මුසු මුහුනින් පෙරමගට පැමිනි මව

"සීලවතී ආවනෙ දුවේ"

"ඇයි අම්මා හදිසියක්ද" සැනින් ගීතිගේ සිතට නැගුනේ බියකි.අර මනුස්සය ආපහු කැමති වෙලවත්ද?. ගීතිගේ මුහුන අඳුරු විය.

"නෑ නෑ අර කොල්ලගෙ මල්ලි දූට කැමතිලු. දූගෙන් අහල කියන්න කිව්ව. සතියක් හිතල උත්තරේ දෙන්නලු" මව කියද්දී

"හ්ම්" කියමින් ගේ ඇතුලට යන ගීතිගේ මුව පුරා පැතිර ගිය හිනාව අම්මා හඳුනගත්තාය.

අහස දෙසට දෙඅත් එක්කර වැඳ දෑත් පපුව මත තබා ගත් අම්මා සැනසුම් සුසුම් හෙලමින් ගීති පසුපසම ඇදුනාය.

නිමි.

(හැමෝටම,හැම කතාවකටම කාලයක් ඇත.කලින් හෝ පමාවී. පමාවී එන කාලය වඩාත් ශක්තිමත් වේ)

තනුජ්✒ Thanuj Lakru

හැමදේටම නැකත එනකං ඉන්න ඕන කියන්නෙ ඒකයි.

Posted By indika76 on 21 Jan 2019 12:45 PM

Posted By Udeshika Herath on 19 Jan 2019 06:51 PM
පමා වූ වසන්තේ
(කෙටි කතාව)

සියාතු මාමලගෙ වත්තෙ තියෙන ලොකු පේර ගහ උඩින්,තැඹිලි පාටට ඉර බැහැගෙන යන දිහා ගීති බලාගෙන සිටියේ දැහැනකට සම වැදී සේය. ඇස් දෙක පේර ගහ මුදුනේ තියෙද්දි ,බංකුව පාමුල තිබූ සීනියාස් පැල ටිකට ඇගේ අතඟිලි හාදු තවරමින් උන්නාය.

" ලොක්කියේ... ලොක්කියෙ" අම්මාගේ කෑ ගැසීමට ගීති නෑසුනාසේම හිටියාය.

ගීතිකා පේන්නට නොසිටියොත් කිසිම හේතුවක් නැතත් අම්මා,ඇයට ඇයට කතා කිරීම දැන් ඇයට හුරුය.

"ලොක්කියේ..." දෙවෙනි පාරටත් අම්මා කතා කෙරූ නිසා "මේ එනව අම්මේ" කියමින් බංකුවෙන් නැගිට්ටේ උකුලේ නිදන් සිටි පූස් පැටියාව බංකුවෙන් ඔසවා තබාය. දෙපාරක් හිරි ඇරපු පූසා නැවතත් නිසොල්මන්ව නිදන්නට වූයෙන් ,ගීති ඌට සිනාසීගෙනම ගෙට එන්නට ආවාය.

"මේං මේ කොලුව කොහොමද" ගෙට ඇතුල්වෙත්දිම අම්මා විසින් ඇයට දුන්නේ කඩවසම් පෙනුමැති තරුනයෙකුගේ ෆොටෝ එකකි.

"මේ කවුද අම්මෙ"

"සීලවතී නැන්ද අදුරන පව්ලක්. කොලුවට මනමාලියෙක් හොයනව කිව්වම සීලවතීට උබව මතක් වෙල. හොද පවුලක්ලු. රට ඉඳල තියෙන්නෙ"

"හ්ම්"

"හ්ම් නෙමෙයි ලොක්කියෙ, මේකටවත් කැමතිවෙන්න. දැන් ඔයාට තිස් හතරක්නෙ ලොක්කි. හෙට එනව කොල්ලගෙ ගෙදරින්"

"හ්ම්.අම්මල බලල කරන්නකො" ගීති කලින් සිතාගෙන සිටි ලෙසම කියා කාමරයට වැදුනාය.
කලින් ආ විවාහ යෝජනා සියල්ලම පාහේ ගීති ප්රතික්ෂේප කලේ යම් යම් නොගැලපීම් නිසාමය.කලාතුරකින් හිත යන කොල්ලා ගීතිට අකමැතිය. නමුත් අම්මලා සැනසීමට හෝ නැවත එන විවාහ යෝජනාවකට කැමති වීමට ඇය හිත හදාගෙන සිටියාය.
පසු දින මනමාලයා, ගෙදර අය සමග පැමිනියේය. සතුටින් කතාබහ කර හවස් දවල් කෑමද ගෙන ඔවුන් ගිය අතර, කොල්ලාගේ සංකර අදහස් වලට ගීතිගේ සිත අකමැතිව තිබිනි. නමුත් ගෙදර අය සහ විශේෂයෙන් ලෙංගතුව කතා කල කොල්ලාගේ සහෝදරයා ඇගේ සිත් ගත්තාය. ඔවුන් ගිය පසු අම්මාට කතාකල ඈ

"අම්මේ මොකෝ හිතන්නෙ,එයා ටිකක් වෙනස් නේද. මගෙ සාරියටත් එක එකව කිව්ව"

"ඉතින් රට රාජ්ජවල හිටපු ලමයිනෙ ලොක්කියෙ. ඕව හරියයි. දූ කැමතියිනෙ"

"හ්ම්" කියමින් කාමරයට ඇදෙන ලොකු දුවගේ හැගීම් අම්මාට තේරුම් ගැනීමට නොහැකි උනත් , කෙල්ල කැමැත්ත දීම ගැන ඈ සතුටු වූවාය.

පසුදින සීලවතී නැද්දා හමුවීමට ගිය අම්මා පැමිනියේ වළාකුළු බරවූ අහසක් වන්ව මූන අඳුරු කරගෙනය.

"මොකෝ අම්මෙ ගිය පයින්ම"ගීති ඇසුවේ සීලවතී නැන්දා සමග කතාවට වැටුන විට මවට පැය පේන්නේ විනාඩි ලෙස බව ඇය දන්න නිසාය.

" අරක හරියන් නෑ ලොක්කි"

" මොකක්ද අම්මෙ"

"අර කොලුවට උබ ඉස්ටයිල් මදිලුනෙ, වෙන එකක් බලමු" යැයි තමා සනසන ආකාරයේ හඬින් අම්මා පැවසුවත්, ඒ කතාවෙන් ගීති සතුටුවුන තරම දන්නේ ගීතිමය. මව සැනසීමට කැමැත්ත පලකලත් ඒ මනමාලයානං ඇගේ සිත්ගත්තේම නැත.

"මං ආච්චම්මලෑ ගෙදර ගිහින් එන්නං අම්මෙ" කියමින් ඈ පාරට බැස්සේ ඒ සතුට ආච්චී සමග සමරන්න සිතාගෙනය. බංකුව ලඟ බට් ගහෙන් අඹ ගෙඩි දෙකක්ද කඩාගත්තේ, ආච්චිට කියා අච්චාරු සදාගෙන කෑමටය.

" ආ මේ එන්නෙ ලොක්කි, මං හිතුව අද එයි කියලත්"පියාගේ මහගෙදර වත්තට යන විටම
ආච්චි අම්මා විසින් ගීතිව ආදරෙන් පිලිගත්තාය.

"ආ ඒකනෙ ඒකනෙ. මොකෝ මං එයිම හිතුවෙ" අත් දෙකෙන් ආච්චි අමීමාගේ කම්මුල් මිරිකමින් ගීති ඇසුවාය.

"යන්කො පෙන්නන්න" කියමින් ගීතිගේ අතින් අල්ලාගත් ආච්චිඅම්මා වත්ත පහලට ගියාය.

" අර තියෙන්නෙ.දැක්කද"
පැනි රඹුටන් ගහ පෙන්නමින් ආච්චි කියද්දී ගීතිගේ කට ඇරුනාය.

" මල් පිපිල😯, පීදිල නේද ආච්චි අම්මේ. ගෙඩි හැදෙයි නේද"

" ඔව් අර පොඩි ගැට වගෙත් තියෙන්නෙ" යැයි කියමින් ආච්චි දෑසින් නැගි කඳුලක් චීත්තයෙන් පිස්සාය.

" ඉතින් මොකද මේ අඬන්නෙ"ඇගේ හිස අත ගාමින් ගීති ඇසුවාය.

"මේ ගහ ඉන්දුවෙ දූයි සීයයි. මතකද සීය ඉස්සර දූව මෙතනට එක්කන් එන ව. ගෙඩි හැදෙන්න ඉස්සර උන්දෑ ගියානෙ ලොකු දූ"

සීයා මතක් වී සංවේදී වුවත් ඒ බව නොපෙන්වූ ගීති ආච්චීවද අතින් අල්ලන් ගෙදරට පැමිනියාය.

ඇවිත් අඹ අච්චාරුවද හදාගෙන මිදුලේ බංකුවක වාඩිවූ ඈ කතාව පටන් ගත්තාය.

" ආච්චි දන් නෑනෙ.මනමාලයෙක් ආවනෙ මාව බලන්න.මිනිහ හරි නැ. සුද්දෙක් වගේ අදහස්. මං අකමැති උනත් අම්මලගෙ හිත සනසන්න කැමති උනා"

"මොකක් කීව. අකමැතිනං මොටද කැමති. අල්ලල දහන්" ආච්චි අම්මට තරහ ගිහින්ය. ඊට සිනාසෙමින් ගීති කියෙව්වාය.

" නෑ නෑ අහන්නකො. ඉතින් මං කැමති උනාට ඒ මනුස්සය අකමැතිලුනේ" කියමින් ගීති හිනැහුනාය.

"ඒ මක්කැයි"

"ඉස්ටයිල් මදිලු" හිනැහෙමින් කී ගීති නැවත කතාකලේ මදක් බැරෑරුම් හඬකිනි.

"ඒත් අම්මල පව්. ඉක්මනට මොකක්හරි කෙරෙන්න ඕන"

"දුවේ"

"ඔව් ආච්චම්මේ කියන්න"

"කලබල උනාට දැගලුවට වැඩක් නෑ දුවේ. හැමෝටම කාලයක් තියෙනව. හරියට අර රඹුටන් ගහ වගේ. ඕක කපන්නත් හැදුව උබලෑ බාප්ප. දැන් බලපංකො කොල ගානට වඩා ගෙඩි හැදෙයි"

"ඒත්"

"ඒත් නෙමෙයි ලොකු දූ. නංගි විස්සෙන් ගියා. ඒකිට මොකද උනෙ. ඒකිට ජීවිතයක් විඳින්න නෑ. ඒත් ඒ ඒකිගෙ කාලය. ලොකු දූ මේ ගහ කොල එක්ක සතුටින් ඉන්නෙ. පෙලවහත් වෙයි. ඒ දූගෙ කාලෙ ආවම. ඒක පරක්කුවෙල හරි එනවමයි. ඊට කලින් මොන සන්නිය නැටුවත් වැඩක් නෑ දුවේ" ආච්චි කියද්දී ගීතිගේ සිතටද යම් සැනසිල්ලක් ලැබෙමින් තිබින.කතා කරමින් කාලය ගෙවී ගියේ ගීතිව වඩාත් සැහැල්ලු වෙමිනි. සවස් වීමට කලින් ගෙදර යාම සදහා ආච්ච්අම්මාට වැන්දාය.

"තුරුනුවන්ගේ සරනයි. රඹුටන් ගහත් පීදුන එකේ සුබ දේවල් ලංවෙයි මයෙ හිතේ. පරිස්සමින් ගිහින් එන්නකෝ" කියමින් ආච්චි අම්මා ගීතිට සමුදුන්නාය.

ගෙදරට යන විටම සිනහ මුසු මුහුනින් පෙරමගට පැමිනි මව

"සීලවතී ආවනෙ දුවේ"

"ඇයි අම්මා හදිසියක්ද" සැනින් ගීතිගේ සිතට නැගුනේ බියකි.අර මනුස්සය ආපහු කැමති වෙලවත්ද?. ගීතිගේ මුහුන අඳුරු විය.

"නෑ නෑ අර කොල්ලගෙ මල්ලි දූට කැමතිලු. දූගෙන් අහල කියන්න කිව්ව. සතියක් හිතල උත්තරේ දෙන්නලු" මව කියද්දී

"හ්ම්" කියමින් ගේ ඇතුලට යන ගීතිගේ මුව පුරා පැතිර ගිය හිනාව අම්මා හඳුනගත්තාය.

අහස දෙසට දෙඅත් එක්කර වැඳ දෑත් පපුව මත තබා ගත් අම්මා සැනසුම් සුසුම් හෙලමින් ගීති පසුපසම ඇදුනාය.

නිමි.

(හැමෝටම,හැම කතාවකටම කාලයක් ඇත.කලින් හෝ පමාවී. පමාවී එන කාලය වඩාත් ශක්තිමත් වේ)

තනුජ්✒ Thanuj Lakru

එක හුස්මට කියවාගෙන ගියා.. හරිම ලස්සනයි. සුන්දර අවසානයක් තියෙන්නේ...

පරිසරයට, සොබාදහමට ආස කරන අයට කවදාවත් වරදින්නේ නෑ..

Posted By Udeshika Herath on 19 Jan 2019 06:51 PM
පමා වූ වසන්තේ
(කෙටි කතාව)

සියාතු මාමලගෙ වත්තෙ තියෙන ලොකු පේර ගහ උඩින්,තැඹිලි පාටට ඉර බැහැගෙන යන දිහා ගීති බලාගෙන සිටියේ දැහැනකට සම වැදී සේය. ඇස් දෙක පේර ගහ මුදුනේ තියෙද්දි ,බංකුව පාමුල තිබූ සීනියාස් පැල ටිකට ඇගේ අතඟිලි හාදු තවරමින් උන්නාය.

" ලොක්කියේ... ලොක්කියෙ" අම්මාගේ කෑ ගැසීමට ගීති නෑසුනාසේම හිටියාය.

ගීතිකා පේන්නට නොසිටියොත් කිසිම හේතුවක් නැතත් අම්මා,ඇයට ඇයට කතා කිරීම දැන් ඇයට හුරුය.

"ලොක්කියේ..." දෙවෙනි පාරටත් අම්මා කතා කෙරූ නිසා "මේ එනව අම්මේ" කියමින් බංකුවෙන් නැගිට්ටේ උකුලේ නිදන් සිටි පූස් පැටියාව බංකුවෙන් ඔසවා තබාය. දෙපාරක් හිරි ඇරපු පූසා නැවතත් නිසොල්මන්ව නිදන්නට වූයෙන් ,ගීති ඌට සිනාසීගෙනම ගෙට එන්නට ආවාය.

"මේං මේ කොලුව කොහොමද" ගෙට ඇතුල්වෙත්දිම අම්මා විසින් ඇයට දුන්නේ කඩවසම් පෙනුමැති තරුනයෙකුගේ ෆොටෝ එකකි.

"මේ කවුද අම්මෙ"

"සීලවතී නැන්ද අදුරන පව්ලක්. කොලුවට මනමාලියෙක් හොයනව කිව්වම සීලවතීට උබව මතක් වෙල. හොද පවුලක්ලු. රට ඉඳල තියෙන්නෙ"

"හ්ම්"

"හ්ම් නෙමෙයි ලොක්කියෙ, මේකටවත් කැමතිවෙන්න. දැන් ඔයාට තිස් හතරක්නෙ ලොක්කි. හෙට එනව කොල්ලගෙ ගෙදරින්"

"හ්ම්.අම්මල බලල කරන්නකො" ගීති කලින් සිතාගෙන සිටි ලෙසම කියා කාමරයට වැදුනාය.
කලින් ආ විවාහ යෝජනා සියල්ලම පාහේ ගීති ප්රතික්ෂේප කලේ යම් යම් නොගැලපීම් නිසාමය.කලාතුරකින් හිත යන කොල්ලා ගීතිට අකමැතිය. නමුත් අම්මලා සැනසීමට හෝ නැවත එන විවාහ යෝජනාවකට කැමති වීමට ඇය හිත හදාගෙන සිටියාය.
පසු දින මනමාලයා, ගෙදර අය සමග පැමිනියේය. සතුටින් කතාබහ කර හවස් දවල් කෑමද ගෙන ඔවුන් ගිය අතර, කොල්ලාගේ සංකර අදහස් වලට ගීතිගේ සිත අකමැතිව තිබිනි. නමුත් ගෙදර අය සහ විශේෂයෙන් ලෙංගතුව කතා කල කොල්ලාගේ සහෝදරයා ඇගේ සිත් ගත්තාය. ඔවුන් ගිය පසු අම්මාට කතාකල ඈ

"අම්මේ මොකෝ හිතන්නෙ,එයා ටිකක් වෙනස් නේද. මගෙ සාරියටත් එක එකව කිව්ව"

"ඉතින් රට රාජ්ජවල හිටපු ලමයිනෙ ලොක්කියෙ. ඕව හරියයි. දූ කැමතියිනෙ"

"හ්ම්" කියමින් කාමරයට ඇදෙන ලොකු දුවගේ හැගීම් අම්මාට තේරුම් ගැනීමට නොහැකි උනත් , කෙල්ල කැමැත්ත දීම ගැන ඈ සතුටු වූවාය.

පසුදින සීලවතී නැද්දා හමුවීමට ගිය අම්මා පැමිනියේ වළාකුළු බරවූ අහසක් වන්ව මූන අඳුරු කරගෙනය.

"මොකෝ අම්මෙ ගිය පයින්ම"ගීති ඇසුවේ සීලවතී නැන්දා සමග කතාවට වැටුන විට මවට පැය පේන්නේ විනාඩි ලෙස බව ඇය දන්න නිසාය.

" අරක හරියන් නෑ ලොක්කි"

" මොකක්ද අම්මෙ"

"අර කොලුවට උබ ඉස්ටයිල් මදිලුනෙ, වෙන එකක් බලමු" යැයි තමා සනසන ආකාරයේ හඬින් අම්මා පැවසුවත්, ඒ කතාවෙන් ගීති සතුටුවුන තරම දන්නේ ගීතිමය. මව සැනසීමට කැමැත්ත පලකලත් ඒ මනමාලයානං ඇගේ සිත්ගත්තේම නැත.

"මං ආච්චම්මලෑ ගෙදර ගිහින් එන්නං අම්මෙ" කියමින් ඈ පාරට බැස්සේ ඒ සතුට ආච්චී සමග සමරන්න සිතාගෙනය. බංකුව ලඟ බට් ගහෙන් අඹ ගෙඩි දෙකක්ද කඩාගත්තේ, ආච්චිට කියා අච්චාරු සදාගෙන කෑමටය.

" ආ මේ එන්නෙ ලොක්කි, මං හිතුව අද එයි කියලත්"පියාගේ මහගෙදර වත්තට යන විටම
ආච්චි අම්මා විසින් ගීතිව ආදරෙන් පිලිගත්තාය.

"ආ ඒකනෙ ඒකනෙ. මොකෝ මං එයිම හිතුවෙ" අත් දෙකෙන් ආච්චි අමීමාගේ කම්මුල් මිරිකමින් ගීති ඇසුවාය.

"යන්කො පෙන්නන්න" කියමින් ගීතිගේ අතින් අල්ලාගත් ආච්චිඅම්මා වත්ත පහලට ගියාය.

" අර තියෙන්නෙ.දැක්කද"
පැනි රඹුටන් ගහ පෙන්නමින් ආච්චි කියද්දී ගීතිගේ කට ඇරුනාය.

" මල් පිපිල😯, පීදිල නේද ආච්චි අම්මේ. ගෙඩි හැදෙයි නේද"

" ඔව් අර පොඩි ගැට වගෙත් තියෙන්නෙ" යැයි කියමින් ආච්චි දෑසින් නැගි කඳුලක් චීත්තයෙන් පිස්සාය.

" ඉතින් මොකද මේ අඬන්නෙ"ඇගේ හිස අත ගාමින් ගීති ඇසුවාය.

"මේ ගහ ඉන්දුවෙ දූයි සීයයි. මතකද සීය ඉස්සර දූව මෙතනට එක්කන් එන ව. ගෙඩි හැදෙන්න ඉස්සර උන්දෑ ගියානෙ ලොකු දූ"

සීයා මතක් වී සංවේදී වුවත් ඒ බව නොපෙන්වූ ගීති ආච්චීවද අතින් අල්ලන් ගෙදරට පැමිනියාය.

ඇවිත් අඹ අච්චාරුවද හදාගෙන මිදුලේ බංකුවක වාඩිවූ ඈ කතාව පටන් ගත්තාය.

" ආච්චි දන් නෑනෙ.මනමාලයෙක් ආවනෙ මාව බලන්න.මිනිහ හරි නැ. සුද්දෙක් වගේ අදහස්. මං අකමැති උනත් අම්මලගෙ හිත සනසන්න කැමති උනා"

"මොකක් කීව. අකමැතිනං මොටද කැමති. අල්ලල දහන්" ආච්චි අම්මට තරහ ගිහින්ය. ඊට සිනාසෙමින් ගීති කියෙව්වාය.

" නෑ නෑ අහන්නකො. ඉතින් මං කැමති උනාට ඒ මනුස්සය අකමැතිලුනේ" කියමින් ගීති හිනැහුනාය.

"ඒ මක්කැයි"

"ඉස්ටයිල් මදිලු" හිනැහෙමින් කී ගීති නැවත කතාකලේ මදක් බැරෑරුම් හඬකිනි.

"ඒත් අම්මල පව්. ඉක්මනට මොකක්හරි කෙරෙන්න ඕන"

"දුවේ"

"ඔව් ආච්චම්මේ කියන්න"

"කලබල උනාට දැගලුවට වැඩක් නෑ දුවේ. හැමෝටම කාලයක් තියෙනව. හරියට අර රඹුටන් ගහ වගේ. ඕක කපන්නත් හැදුව උබලෑ බාප්ප. දැන් බලපංකො කොල ගානට වඩා ගෙඩි හැදෙයි"

"ඒත්"

"ඒත් නෙමෙයි ලොකු දූ. නංගි විස්සෙන් ගියා. ඒකිට මොකද උනෙ. ඒකිට ජීවිතයක් විඳින්න නෑ. ඒත් ඒ ඒකිගෙ කාලය. ලොකු දූ මේ ගහ කොල එක්ක සතුටින් ඉන්නෙ. පෙලවහත් වෙයි. ඒ දූගෙ කාලෙ ආවම. ඒක පරක්කුවෙල හරි එනවමයි. ඊට කලින් මොන සන්නිය නැටුවත් වැඩක් නෑ දුවේ" ආච්චි කියද්දී ගීතිගේ සිතටද යම් සැනසිල්ලක් ලැබෙමින් තිබින.කතා කරමින් කාලය ගෙවී ගියේ ගීතිව වඩාත් සැහැල්ලු වෙමිනි. සවස් වීමට කලින් ගෙදර යාම සදහා ආච්ච්අම්මාට වැන්දාය.

"තුරුනුවන්ගේ සරනයි. රඹුටන් ගහත් පීදුන එකේ සුබ දේවල් ලංවෙයි මයෙ හිතේ. පරිස්සමින් ගිහින් එන්නකෝ" කියමින් ආච්චි අම්මා ගීතිට සමුදුන්නාය.

ගෙදරට යන විටම සිනහ මුසු මුහුනින් පෙරමගට පැමිනි මව

"සීලවතී ආවනෙ දුවේ"

"ඇයි අම්මා හදිසියක්ද" සැනින් ගීතිගේ සිතට නැගුනේ බියකි.අර මනුස්සය ආපහු කැමති වෙලවත්ද?. ගීතිගේ මුහුන අඳුරු විය.

"නෑ නෑ අර කොල්ලගෙ මල්ලි දූට කැමතිලු. දූගෙන් අහල කියන්න කිව්ව. සතියක් හිතල උත්තරේ දෙන්නලු" මව කියද්දී

"හ්ම්" කියමින් ගේ ඇතුලට යන ගීතිගේ මුව පුරා පැතිර ගිය හිනාව අම්මා හඳුනගත්තාය.

අහස දෙසට දෙඅත් එක්කර වැඳ දෑත් පපුව මත තබා ගත් අම්මා සැනසුම් සුසුම් හෙලමින් ගීති පසුපසම ඇදුනාය.

නිමි.

(හැමෝටම,හැම කතාවකටම කාලයක් ඇත.කලින් හෝ පමාවී. පමාවී එන කාලය වඩාත් ශක්තිමත් වේ)

තනුජ්✒ Thanuj Lakru

පරිසරයට, සොබාදහමට ආස කරන අයට කවදාවත් වරදින්නේ නෑ..

Posted By chamaramind on 20 Jan 2019 08:06 AM
අයියට මනමාලි හොයන්කොට..මල්ලිටම සෙට් වෙලා තියෙන්නේ...එහෙනම් ඌ කඩවසම් තරුණයෙක් වෙන්න ඕන හිහිහි

Posted By Udari on 13 Jan 2019 01:10 AM

Posted By Udeshika Herath on 12 Jan 2019 09:56 PM

Posted By Udari on 12 Jan 2019 04:29 PM

Posted By maduranga001 on 12 Jan 2019 03:35 PM

Posted By Udari on 12 Jan 2019 01:58 AM
එක්කෙනෙක් වැඩ කළාම ජීවත් වෙන්න ඇති පඩියක් ගන්න මාත්තයෙක් ලැබුණොත් මාත් හරි ආසයි ගෙදර ඉන්න හී

නිකම්ම ගෙදෙට්ට වෙලා දෙසා බබා ඉන්නයි මෙයාගේ කල්පනාව.

නෑ ඉතින්  එයාමහන්සිවෙලා  එනකොට තේ හදල දෙන්න, රසට කෑම හදල කවන්න, නින්ද යනකම් ලඟට වෙලා කවි කියන්න .............තව කොච්චරක් දේවල් තියේද කරන්න 😂😂

ඔක්කොමත් හරි කවි කියන එක.. අනේ මංද... 😂😂

හි හි  කවි කිව්වොත් නින්ද යන එකක් නෑද.......හා ඒනම් ඔලුව අත ගාන්නම්

Posted By Udari on 12 Jan 2019 04:25 PM

Posted By maduranga001 on 12 Jan 2019 07:47 AM
මං වගේ ටීචර් කෙනෙක් ව හොයා ගත්ත නම් ඔච්චර අවුලක් වෙන්නෙ නෑ..
මේ කතාවේ විදිහටම කරන්න අද කාලේ අපහසුයි මේ තියෙන ආර්ථික වට පිටවත් එක්ක. ගොඩක් මිනිස්සු ලෝන් එක්ක හිර වෙලා ඒවා ගෙවා ගන්න දවස පුරාම පිස්සුවෙන් වගේ දුවනවා. පවුල වෙනුවෙන් ගත කරන්න කාලය ගිලිහි යනවා නොදැනීම.

අය්ය  වගේ බිස්නසුත් කරන ටීචර් කෙනෙක් නම් හා අම්මෙ කියනෝ 😆

Posted By Udeshika Herath on 12 Jan 2019 09:56 PM

Posted By Udari on 12 Jan 2019 04:29 PM

Posted By maduranga001 on 12 Jan 2019 03:35 PM

Posted By Udari on 12 Jan 2019 01:58 AM
එක්කෙනෙක් වැඩ කළාම ජීවත් වෙන්න ඇති පඩියක් ගන්න මාත්තයෙක් ලැබුණොත් මාත් හරි ආසයි ගෙදර ඉන්න හී

නිකම්ම ගෙදෙට්ට වෙලා දෙසා බබා ඉන්නයි මෙයාගේ කල්පනාව.

නෑ ඉතින්  එයාමහන්සිවෙලා  එනකොට තේ හදල දෙන්න, රසට කෑම හදල කවන්න, නින්ද යනකම් ලඟට වෙලා කවි කියන්න .............තව කොච්චරක් දේවල් තියේද කරන්න 😂😂

ඔක්කොමත් හරි කවි කියන එක.. අනේ මංද... 😂😂

Posted By Udari on 12 Jan 2019 04:29 PM

Posted By maduranga001 on 12 Jan 2019 03:35 PM

Posted By Udari on 12 Jan 2019 01:58 AM
එක්කෙනෙක් වැඩ කළාම ජීවත් වෙන්න ඇති පඩියක් ගන්න මාත්තයෙක් ලැබුණොත් මාත් හරි ආසයි ගෙදර ඉන්න හී

නිකම්ම ගෙදෙට්ට වෙලා දෙසා බබා ඉන්නයි මෙයාගේ කල්පනාව.

නෑ ඉතින්  එයාමහන්සිවෙලා  එනකොට තේ හදල දෙන්න, රසට කෑම හදල කවන්න, නින්ද යනකම් ලඟට වෙලා කවි කියන්න .............තව කොච්චරක් දේවල් තියේද කරන්න 😂😂

Posted By Udari on 12 Jan 2019 04:25 PM

Posted By maduranga001 on 12 Jan 2019 07:47 AM
මං වගේ ටීචර් කෙනෙක් ව හොයා ගත්ත නම් ඔච්චර අවුලක් වෙන්නෙ නෑ..

මේ කතාවේ විදිහටම කරන්න අද කාලේ අපහසුයි මේ තියෙන ආර්ථික වට පිටවත් එක්ක. ගොඩක් මිනිස්සු ලෝන් එක්ක හිර වෙලා ඒවා ගෙවා ගන්න දවස පුරාම පිස්සුවෙන් වගේ දුවනවා. පවුල වෙනුවෙන් ගත කරන්න කාලය ගිලිහි යනවා නොදැනීම.

අය්ය  වගේ බිස්නසුත් කරන ටීචර් කෙනෙක් නම් හා අම්මෙ කියනෝ 😆

Posted By maduranga001 on 12 Jan 2019 03:35 PM

Posted By Udari on 12 Jan 2019 01:58 AM
එක්කෙනෙක් වැඩ කළාම ජීවත් වෙන්න ඇති පඩියක් ගන්න මාත්තයෙක් ලැබුණොත් මාත් හරි ආසයි ගෙදර ඉන්න හී

නිකම්ම ගෙදෙට්ට වෙලා දෙසා බබා ඉන්නයි මෙයාගේ කල්පනාව.

Posted By maduranga001 on 12 Jan 2019 07:47 AM
මං වගේ ටීචර් කෙනෙක් ව හොයා ගත්ත නම් ඔච්චර අවුලක් වෙන්නෙ නෑ..

මේ කතාවේ විදිහටම කරන්න අද කාලේ අපහසුයි මේ තියෙන ආර්ථික වට පිටවත් එක්ක. ගොඩක් මිනිස්සු ලෝන් එක්ක හිර වෙලා ඒවා ගෙවා ගන්න දවස පුරාම පිස්සුවෙන් වගේ දුවනවා. පවුල වෙනුවෙන් ගත කරන්න කාලය ගිලිහි යනවා නොදැනීම.

Posted By Udari on 12 Jan 2019 01:58 AM
එක්කෙනෙක් වැඩ කළාම ජීවත් වෙන්න ඇති පඩියක් ගන්න මාත්තයෙක් ලැබුණොත් මාත් හරි ආසයි ගෙදර ඉන්න හී

Posted By maduranga001 on 12 Jan 2019 07:47 AM
මං වගේ ටීචර් කෙනෙක් ව හොයා ගත්ත නම් ඔච්චර අවුලක් වෙන්නෙ නෑ..

මේ කතාවේ විදිහටම කරන්න අද කාලේ අපහසුයි මේ තියෙන ආර්ථික වට පිටවත් එක්ක. ගොඩක් මිනිස්සු ලෝන් එක්ක හිර වෙලා ඒවා ගෙවා ගන්න දවස පුරාම පිස්සුවෙන් වගේ දුවනවා. පවුල වෙනුවෙන් ගත කරන්න කාලය ගිලිහි යනවා නොදැනීම.

Posted By Udari on 12 Jan 2019 01:58 AM
එක්කෙනෙක් වැඩ කළාම ජීවත් වෙන්න ඇති පඩියක් ගන්න මාත්තයෙක් ලැබුණොත් මාත් හරි ආසයි ගෙදර ඉන්න හී

Posted By Udari on 12 Jan 2019 01:57 AM
හ්ම් ...කැපකිරීමක් කරල හරි දරුවන් යහ මගට ගන්න එක දෙමව්පියන්ගෙ යුතුකමනේ..

Posted By sha733 on 08 Jan 2019 01:24 PM

Posted By maduranga001 on 08 Jan 2019 11:01 AM

නමුත් කොච්චර බිවුව මිනිහෙකුගේ උනත් ඔච්චර සිහිය විකල් වෙන්නෙ නෑ දන්න තරමින්

දන්න තරමින් එහෙම උනාට නොදන්න තරමින් එහෙම වෙන එවුනුත් එහෙන් මෙහෙන් ඉන්නව. ලෝකෙ තියෙන අන්තිම බීම ටික වගේ ගසා ගෙන ගසා ගෙන ගිහිං විකල් වෙනකං දන්නෙ නැහැ.

 මිනිහෙක් කොචචර බිවුවත් සිහි මූර්ජා වෙලා බිම වැටෙනතාක් සිහි විකල් වෙන්නෙ නෑ

Posted By Udari on 08 Jan 2019 07:34 PM
ඒකනේ .....වැරැද්දකට දඬුවම් කරන්න කලින් හොඳින් හොයන්න ඕන ....මේව හොඳ පාඩම්

Posted By Udeshika Herath on 08 Jan 2019 08:55 AM
බිත්තරේ
(කෙටි කතාව)

වැටි වැටි ඇවිදිමින් ගේ පුරා දුවන පුංචි පුතා සාලයේ සෙල්ලම් කරමින් සිටි අතර 'මේධා' මුළුතැන්ගෙයි ආහාර පිසිමින් සිටියේ සම්පූර්න අවධානයම සාලයේ තබාය.

පෙර කාලයේ නම් ඇයට නිදහසේ නිවසේ කටයුතු කල හැකි වූයේ අසල නිවසක සිටි මාමාගෙ දුව වූ "ඉෂාරා" නිසාය.

ඇය පුංචි පුතාට බොහෝ ලෙංගතු වූයෙන්, පුතාව බලා ගැනීමට කැමැත්තෙන්ම ඉදිරිපත් වූවාය.මේධාට ඇගෙන් ලැබුනේ සුලුපටු සේවයක් නොවූවත්, එම හිතවත්කම දෙදරා ගියේ 'ඉෂාරා' හොරකම් කිරීමට පටන්ගත් නිසාය.

ඇය හොරකම් කරනු දෑසට නොදැක්කත්,පුන්චි හොරකං වුවත්, ඒ ඇයම යැයි සිතීමට සාක්ෂි ඕනවටත් වඩා තිබිනි.විශේෂම දේ මේධාගෙ තනි නොතනියට නිවසට පැමිනියේ ඇයම පමනක් නිසාය.

මුලින් නැති වූයේ ෆ්රිජ් එකේ තිබූ බිත්තරය. සතියට දෙක තුනක් එසේ නැතිවිය. එසේ මාසයක් පමනම වූවත් මේධා සැමියාට එය නොකීවාය. ඇය සිතුවේ දුප්පත් 'ඉෂාරා' ඉල්ලන්න ලැජ්ජ කමට හොරෙන් රැගෙන යනවා ඇත කියාය. නමුත් එය සීමාව පැන්නේ දින හතරකට පෙර පසුගිය ඉරිදාය. එදින සැමියා වන 'කුෂාන්'ද ගෙදර සිටි දිනකි.

"මේධා,මේධා" කුෂාන් කෑ ගසද්දී සෝදමින් සිටි රෙදි ටිකද බේසමට දමා මේධා ඉක්මන් ගමනින් සාලයට ආවාය. එදින නිවාඩු දිනක් බැවින් කුෂාන් පුතා සමග උදේ සාලයේ සෙල්ලං කරද්දී,මේධා සිටියේ රෙදි සෝදමිනි.

"ඇයි ඇයි කුෂාන්"

"කෝ කොල්ලගෙ පංචායුධේ දාපු චේන් එක" පුතාගේ ගෙලේ පංචායුධය සහිත රන් මාලය ගෙලේ නොමැති බව මේධා දුටුවේද එවිටය.

"ඊයෙ රෑත් තිබුනද කොහෙද කුෂාන්" මේධා එසේ කීවද ඇය ඉදිරියේ ඉෂාරාගේ චායාවක් ඇඳී මැකී ගියාය.

"නෑ නෑ. රෑත් තිබුනෙ නෑ. මට මීටර් උනෙ දැන්. අනිවාර්යෙන් කවුරුහරි ගලවන්. කවුද ඊයෙ මේ පැත්තෙ ආවෙ"

"ක කවුරුත් ආවෙ නෑ කුෂාන්. ඉෂාරා විතරනෙ එන්නෙ, මේ මේ"

"මොකක්ද මේ මේ" කුෂාන් මේ වර මදක් සැරෙන් අසද්දී අවුරුද එකහමාරක පුතාද ගැස්සී හඬන්නට විය.
පුතාව වඩාගෙන නලවන ගමන් මේධා බිත්තර නැතිවීම ගැන කුෂාන්ට කීවේ බිම බලාගෙනය.

"ඕකනෙ ඕකනෙ. මම හිතුව ඕකි වෙන්නැති කියල. රස්සාවක්වත් නැතුව ගෙදර ඉන්න එකීනෙ.ඉන්නවකො මං දෙකක් කියල එන්න" කුෂාන් මාමලාගේ ගෙවල් පැත්තට යන්න හදද්දී මේධා ඔහුගේ අතින් අල්ලා ගත්තාය.

" මේ එපා එපා කුෂාන්. අපි දැනන් හිටියම හරිනෙ.මං කියන්නං ආයි මේ පැත්තෙ එන්න එපා කියල"

"නෑ නෑ. මූනටම කියල එන්න ඕනෙ ආපහු ඕව නොකරන්නම" කියූ කුෂාන් මේධාගේ අතද ගසාදමා ඉෂාරාගේ නිවසට ගොස් ආවේ, හිතවත් නෑයෝ, වෛරයක්කාරයෝ කරගෙනය. රන්ඩුවට නොගියද මේධාද සිටියේ කෝපයෙනි. විශ්වාසය කඩ කිරීම ගැන ඇය ඉෂාරා සමග උරණ වූවාය.පුතුගේ පංචායුධය සොරකම් කිරීමෙන් ඇයට ඉෂාරා පිලිකුල් වූවාය.
........
නමුත් දැන් පාඩු මේධාටමය. වියදමක් නැතිවම පුතා බලාගත් හිතවතිය නැති වීම නිසා ඇයට දවස තිස්සේම වෙහෙසවීමට සිදුව තිබිනි.
' මොනව උනත් පුතාට ඒකි ආදරෙයි' ඇය බොහෝ විට සිතුවේ ඉෂාරා සිටි දිනවල මේධාට තිබූ සැහැල්ලුව මතකෙට නැගීමෙනි. මේ දින තුනට මේධා හෙම්බත්වී සිටියාය.
සිතිවිලි අතර මුලුතැන්ගයි වැඩ කරද්දී කෑම කාමරයේ සියුම් ශබ්දයක් ඇසී මේධා ඒ දෙසට පිය නැගුවාය. පුංචි පුතා අසීරුවෙන් ෆ්රිජ් එකේ දොරේ එල්ලී සිටිනු දුටු මේධා, පුතා ලඟට නොයා මදක් බලා සිටියාය.

හඬ නොනැගෙන සේ සෙමින් බිත්තරයක් ගත් පුතු හොරෙක් මෙන් හඬ නොනැගෙන සේ පාද තබමින් සෙමෙන් සෙමෙන් සාලය දෙසට යනු දුටු මේධා, ඈත සිට බලා සිටියේ පුදුමයෙනි.

සාලයට ගිය පුතු පැද්දෙමින් වටපිට බලද්දී මේධා දොර රෙද්දට මුවාවී බලා සිටියාය. මොහොතක් බලා සිටි පුතු සාලයේ මුල්ලක තිබු අඩියක් පමන ගැබුරු මල් බඳුන තුලට බිත්තරය සීරුවෙන් දමා, නැවත සෙල්ලං බඩු අතර හිඳගත්තේය.නැවතත් හිස ඇල කර මල් බඳුන දෙස බලා නැවත මුලුතැන්ගේ දෙස බැලූ පුතා පාඩුවේ සේල්ලං කිරීමට පටන්ගත්තේය.

පිටතට ඇසෙන තරම් වේගයෙන් හදවත ගැහැද්දී මේධා එතනම බිම හිඳගත්තාය.

මල් බඳුන තුල ඇති දෑ බැලීමට කුෂාන් එනතුරුම ඈ ඉවසා සිටියාය. කුෂාන් එන විට පුතා සිටියේ සුව නින්දකය., දහවල් වූ සිදුවීම කුෂාන් සමඟ පවසත්දී කුෂාන්ගේද ඇස් නලලට ගියේ නිරායාසයෙනි. දෙදෙනාම මල් බඳුන පරීක්ෂාවට පටන් ගත්තේ පුදුමයෙනි. දිග නටු සමග මල් ඉති දමා තිබූ බඳුනට, ඉති අතරින් යමක් දැමීමට හැකි වූවත් එය එලියට නොපෙනුනේය. එහි තිබූ දේ අතර බිත්තර හතක්,කොන්ඩකටු දෙකක්,ටීක්බෝල කීපයක් සහ හපන ලද පංචායුධය සහිත රන් මාලයද විය.

"මාර වැඩේනෙ මේධා, එතකොට අර කෙල්ල අහිංසකද"

"ඔ ඔව් කුෂාන්.මට වැඩියෙ ඒකි ආදරෙයි කොල්ලට. හදිසි උන වැඩියි කුෂාන් අපි. සමාව ගමු විස්තරේ කියල"

"පිස්සුද මේධ. බාල්දු වෙතහැකිද එදා බැනපු විදියට"

"අනේ නිකං ඉන්න කුෂාන්. අපි ඒ කෙල්ලට බනිද්දි හිතුවද ඒකිට වෙන ලැජ්ජාව. ඔයාට බැයිනං මං යනව හෙට" කියමින් නැගීසිටි මේධා වේගයෙන් මුලුතැන්ගෙට ගියාය.

"මෙච්චර පුංචි ලමෙක් මේව කරයි කියල කවුද හිතන්නෙ මේධ, යන් හෙට මාමලෑ ගෙදර" අවසන කුෂාන් කීවේ කාමරයට ගොස් සුවසේ නිදන පුංචි පුතු දෙස බලාගෙනය.

(නොවේ යැයි සිතන බොහෝ දේ විය හැකිය)

තනුජ්✒ Thanuj Lakru

මදැයි පොඩ්ඩ කරපු හරියක්

Posted By maduranga001 on 08 Jan 2019 11:01 AM

නමුත් කොච්චර බිවුව මිනිහෙකුගේ උනත් ඔච්චර සිහිය විකල් වෙන්නෙ නෑ දන්න තරමින්

දන්න තරමින් එහෙම උනාට නොදන්න තරමින් එහෙම වෙන එවුනුත් එහෙන් මෙහෙන් ඉන්නව. ලෝකෙ තියෙන අන්තිම බීම ටික වගේ ගසා ගෙන ගසා ගෙන ගිහිං විකල් වෙනකං දන්නෙ නැහැ.

නමුත් කොච්චර බිවුව මිනිහෙකුගේ උනත් ඔච්චර සිහිය විකල් වෙන්නෙ නෑ දන්න තරමින්

Posted By Udari on 13 Dec 2018 07:21 PM

Posted By sha733 on 13 Dec 2018 02:58 PM
කථාවනං ලස්සනයි.
නමුත් කොච්චර බිවුව මිනිහෙකුගේ උනත් ඔච්චර සිහිය විකල් වෙන්නෙ නෑ දන්න තරමින්

අය්යලට ඉතින්  සිහිය එනකොට විකල් වෙලා හිටිය කියල මතක නෑනි

Posted By sha733 on 13 Dec 2018 02:58 PM
කථාවනං ලස්සනයි.
නමුත් කොච්චර බිවුව මිනිහෙකුගේ උනත් ඔච්චර සිහිය විකල් වෙන්නෙ නෑ දන්න තරමින්

Posted By sha733 on 13 Dec 2018 02:58 PM
කථාවනං ලස්සනයි.
නමුත් කොච්චර බිවුව මිනිහෙකුගේ උනත් ඔච්චර සිහිය විකල් වෙන්නෙ නෑ දන්න තරමින්

අය්යලට ඉතින්  සිහිය එනකොට විකල් වෙලා හිටිය කියල මතක නෑනි

Posted By chamaramind on 12 Dec 2018 07:17 AM
ලස්සන කතාවක්...

Posted By Ind007ka on 12 Dec 2018 08:10 AM

Posted By Udari on 10 Dec 2018 01:16 AM
ඔන්න මටත් ලැබුනොත් බොන එක්කෙනෙක් මෙන්න මේක මතක තියන් ඉන්න ඕන හදාගන්න........ලස්සන කතාවක්

හම්බවෙලා බබාලත් හම්බවුනාට පස්සෙයි බොන්න පටන් ගන්නේ එතකොට බැදගත්ත බෙරෙ ගහන්නම වෙනවා

Posted By Udari on 10 Dec 2018 01:16 AM
ඔන්න මටත් ලැබුනොත් බොන එක්කෙනෙක් මෙන්න මේක මතක තියන් ඉන්න ඕන හදාගන්න........ලස්සන කතාවක්

Posted By Udari on 10 Dec 2018 01:16 AM
ඔන්න මටත් ලැබුනොත් බොන එක්කෙනෙක් මෙන්න මේක මතක තියන් ඉන්න ඕන හදාගන්න........ලස්සන කතාවක්

Posted By Udari on 27 Nov 2018 10:03 PM
මම් ආස විදියෙ කපල් එකක්......ඕව අකුරටම කරන කෙනෙක් එක්ක නම් ඉන්න අමාරුයි හයියූ

Posted By Udari on 27 Nov 2018 10:07 PM

Posted By maduranga001 on 27 Nov 2018 10:01 AM
මේ චාරිත්තර ගැන කස්ටිය මොකද හිතන්නෙ? දෙමු බලන්න අදහස්..??

ස්වාභාවික දෙයක්  බොරුවට  ලෝකෙට අඬ බෙර ගහල දන්නනව  කීලයි මට නම් හිතෙන්නෙ

Posted By maduranga001 on 27 Nov 2018 10:01 AM
මේ චාරිත්තර ගැන කස්ටිය මොකද හිතන්නෙ? දෙමු බලන්න අදහස්..??

Posted By maduranga001 on 27 Nov 2018 09:28 PM

Posted By Imalka on 27 Nov 2018 02:41 PM
මාත් හරි ආසයි කෙටි කතා ලියන්න නමුත් අන්තිමට කෙලවර වෙන්නේ නව කතාවකින්
කවදා හෝ කෙටියෙන් කතාවක් ලියපු දාට මාත් ලියනවා නංගිලා පරද්දන්න හිටං

කොටස් හාර පන්දහක මෙගාවක් ගහපන්කො. ගොඩනෙ.

Posted By Imalka on 27 Nov 2018 02:41 PM
මාත් හරි ආසයි කෙටි කතා ලියන්න නමුත් අන්තිමට කෙලවර වෙන්නේ නව කතාවකින්
කවදා හෝ කෙටියෙන් කතාවක් ලියපු දාට මාත් ලියනවා නංගිලා පරද්දන්න හිටං

Posted By maduranga001 on 27 Nov 2018 10:01 AM
මේ චාරිත්තර ගැන කස්ටිය මොකද හිතන්නෙ? දෙමු බලන්න අදහස්..??

Posted By Imalka on 27 Nov 2018 02:41 PM
මාත් හරි ආසයි කෙටි කතා ලියන්න නමුත් අන්තිමට කෙලවර වෙන්නේ නව කතාවකින්
කවදා හෝ කෙටියෙන් කතාවක් ලියපු දාට මාත් ලියනවා නංගිලා පරද්දන්න හිටං

Posted By Udari on 22 Nov 2018 09:59 PM
ආර්තික ප්‍රශ්න වලට පිළිතුරු හොයන්න මැද පෙරදිග යන පවුල් වල ඊට වඩා කොච්චර ප්‍රශ්න ඊට පස්සෙ එනවද .........ස්තුතියි අක්කි

අම්මා තරුව

"ඉක්කෝලෙ ගියා අද, මිහිරිගෙ කෑම පෙට්ටියෙන් බයි කෑව,එයාගෙ අම්මලු ඒව හැදුවෙ.රසාආආයි"

පිල මත හිඳගෙන ඈත අහසට කතා කරන චූටි පුතා දිහා අමිත් බලා උන්නේ වේදනාවෙනි. මේ පුතෙක් නොවී දුවෙක් උනානං කෙලෙස රකින්නදැයි ඔහුට සිතාගත නොහැක.පුතා තවමත් කතා කරයි

"තාත්ත සැල කලා මට අද, අම්මි එන දවස ආල. ඔහෙට ගොදක් දුරයිනෙ නේ"
තවත් බලාහිඳිනු නොහැකි වූ අමිත් පුතාට ලංවිය.

"මොකෝ මේ චූටි පුතා,අම්මට කේලං කියනවද"

"නෑ තාත්ත, එයාව ගෙන්න ගන්න බැලුවෙ තාටුවෙන් කතා කරල"කියා පුතා කියද්දී දෑස මත එකතු වූ කඳුල ,අමිත් ඔහේ ගලා යන්නට ඉඩ හැරියේ අඳුරේ පුතුට නොපෙනෙන නිසාමය.
"ඉතින් අම්ම මොකෝ පුතාට කිව්වෙ"

"දෙපාලක් නිවිල පත්තුවුන"

"ආ ඒ කියන්නෙ පුතාට දඟ නොකර ඉන්න කියලනෙ ඉක්මන්ට එන්න ඕනනං"

"ඉතින් මං හොදයිනෙ"

"හ්ම් හ්ම් ඔව්නෙ,දැන් අපි කාල දොයියමු හොදේ.හෙට ස්කෝලෙනෙ"

"හා" කියා ගෙට යන්න හැරුනු පුතු නැවත එලියට හැරී"ටටා අම්මා" කියමින් සිකුරු තරුවට අත වැනුවාය.
අමිත්ට කෑ ගසා හඩන්න සිතුනත් එයද කල නොහැකි තැන පුතාට කෑම කවා නිදි කරවා,ඇඳට ආවේය. එවිට මතකෙට නැගුනේද මයුරිගේ පියා දවල් ඇවිත් කියාපු දේවල්ය.
"දැක්කද පත්තරේ"

"මොකක්ද තාත්තෙ"

"මොකක්ද, අදත් තියෙනව බොල අරාබි රටක ලංකාවෙ ගෑනු දෙන්නෙක්ව මරල,තොපි වගේ පන නැති උන්ට ගෑනු දුන්නට මට ගහන්න ඕනෙ බොල.මට" කියමින් බැන බැනම මයුරිගේ පියා හැරමිටි ගගහ ගියේය.
මයුරි විදේශගත වනවිට පුතාට යන්තං අවුරුදු හතර වූවා පමනි. ගෙයක් දොරක් හොදට හදාගෙන පුතාටත් අනාගතයක් සාදා ගැනීම මයුරි මෙන්ම අමිත්ගේත් අරමුන විය.
නමුත් විදේශ ගතවී මාස පහක් පමන යන විට මයුරි ගැන ආරන්චියක් නැති විය. මාස ගානක් පුලුවන් හැම විදියටම හෙව්වත් ඇය ගැන තොරතුරක් නොවීය.

"උබ පිරිමියෙක් වගේ හිටියනං මගෙ කෙලී තාම ඉන්නව" නිතර වැට ලගින් යන නැන්දම්මගේත් මාමන්ඩියගේත් මන්තරය එසේ වෙත්දී අමිත්ගේ සිතටද ඒ හැගීම ටික ටික මෝදු විය.
"මට තිබුනෙ අපි පුලුවන් විදියට ඉමු කියන්න,පුතත් පොඩියිනෙ කියන්න" එසේ නිතර තමාටම කියාගත් අමිත් සියල්ල නැති වූ තැන පුතා වෙනුවෙන් වෙහෙස වී වැඩකරන්නට විය.
දැන් මාස හයක පමන සිට ඒ වෙහෙසවන දෙයින් ප්රතිපල හිමිවිය. අතේද මුදල් ඉතිරිවන අතර නිවසද ටික ටික ගොඩ නැගෙමින් පවතී.

නැවතත් දිනක අමිත්ගේ අක්කා ගෙදර පැමිනි දිනක
"බලපන් මල්ලියෙ අද උබ දිහා, උබ කලින් මේ වගේ පව්ල ගැන හිතල වැඩ කරානං අද මයුරි නංගිත් අපි එක්ක ඉන්නව මල්ලියෙ" කීවාය.

"මට තේරෙනව අක්කෙ. මයුරි එහෙදි මලාද,වෙන මිනිහෙක් එක්ක ගියාද මං දන් නෑ. ඒත් ඒ මොක වුනත් මගෙ වරද නිසා, ගෙදර පොඩි ලමයෙකුත් තියන් මං ඒකිට යන්න දුන්නනෙ"කීවේ උහුලා ගත නොහැකි වේදනාවකින් හිස බදාගෙනය.

"දැන් වෙල ඉවරයිනෙ මල්ලි,දැන් පොඩි එකාගෙ අනාගතේ ගැන හිතල හිත හදාගනින්.කෝ පොඩ්ඩ"කියා අක්කා එවෙලේ ඇසුවේ අමිත්ගෙ හිත හැදීමටය.
"කාමරේ ඇති සෙල්ලං කර කර,යන් බලන්න"යැයි කියමින් අමිත් කාමරේට යද්දී අක්කාද ඔහු පසුපස ආවාය. කාමරේට ඇතුල්වුන සැනින්ම අමිත් ගල්ගැසී නැවතුනාය
ඒ සමගම ගිය අක්කාද දුටු දෙයින් ගල් ගැසී නැවතින.
බිම' අම්මා' යැයි ලොකුවට හුනු කැටයකින් ලියූ පුතු,ඒ මත නිදිය.

පියවි සිහියට ආ අක්කා" මොනව තිබුනත් දරුවෙක්ට අම්ම නැතුව පලක් නෑ මල්ලි" යැයි කීවේ දෑසෙන් කඳුලු ගලත්දීය.

පලක් නැත. පෙරහැර ගිහින්ය.

Posted By Udari on 17 Nov 2018 08:25 PM
අනේ . .......කඳුළුත් ආව......මේ වගේ තාත්තල කොච්චර ඇද්ද

Posted By sha733 on 17 Nov 2018 06:02 PM
හරිම හැගීම්බර කථාවක්

Posted By sha733 on 08 Sep 2018 12:30 PM

Posted By chamaramind on 08 Sep 2018 09:37 AM
සුරේන් හොඳයි....ඒත් පොල් කඩන්න බැරිද කොහේද....හ

හම්මේ අය බෑ මොකුත් කියන්න

Posted By chamaramind on 08 Sep 2018 09:37 AM
සුරේන් හොඳයි....ඒත් පොල් කඩන්න බැරිද කොහේද....හ

Posted By chamaramind on 08 Sep 2018 09:37 AM
සුරේන් හොඳයි....ඒත් පොල් කඩන්න බැරිද කොහේද....

Posted By sha733 on 07 Sep 2018 10:25 PM
වටිනා පාඩමක්

Posted By Udari on 20 Jul 2018 05:42 AM
ඒක ඇත්ත ......පොඩි ළමයින්ගෙ ඔලු වලට නම් වල් පල් නොදා දැහැමි මාර්ගෙ හොඳ නරක කියල දෙන්න ඕන, ලොකු උන දවසක එයාල තීරණය කරාවි යන්න ඕන පාර....
ආදර්ශමත් කතාවක්.........ස්තුතියි අක්ක..

Posted By Udari on 06 Jul 2018 09:16 PM

Posted By Udeshika Herath on 06 Jul 2018 09:04 AM
පමා වැඩී


"කෝ පුතාට අන්දලත් නෑනෙ තාම,මොනවද අනේ ඔයාට කිසිම වැඩක් බෑනෙ"

"මමත් දැන්නෙ ලිහිනි වොෂ් කරන් ආවෙ"

"හා හා කියන්න ඒවනං තියෙනව,ඉක්මනට පුතාට අන්දල අපිව හෝල් එකට දාන්න"

"ඇ ඇයි ලිහිනි මං එන්න ඕන නැත්ද"

"අපෝ මේ ඔයානං එන්න එපා. ඔයා ආවොත් මගෙ තත්වෙත් ඉවරයි,ඔයා අපිව දාල වැඩට යන්න"ලිහිනි අවසානය තීරනය කලාය.
...
පුතාගෙ කලිසම මදින අතර සහන්ගෙ සිත මීට වසර හතරකට පෙර අතීතයට පියඹා ගියේය.

"ලිහිනි මං ආදරෙයි ඔයාට, ඒත් ඔයා හිතට ආපු පලියට මැරි කරමු කියන්න එපා.තව කාලයක් අරන් හිතන්න"

"අනේ මොනා හිතන්නද සහන්. ඔයා හොද කෙනෙක්. ඔයාගෙ අවංක කම තිබුනම ඇති"

"එහෙම නෙමෙයි නංගි,මන් සාමාන්ය ජොබ් එකක් කරන ලොකු හීන නැති සතුටින් ජීවත්වෙන් පතන කෙනෙක්"

"ඉතින් මාත් එහෙමනෙ අයියෙ"

"ඔව් ඒ අදනෙ. ඔයාගෙ සුදුසුකම් එක්ක ඔයාට ලොකු දුරක් යන්න හැකි වෙයි. ඒ වගේම ඔයා ලොකු හීන බලනව ජීවිතේ.ඔයා මට වඩා ඉදිරියට ගිය දවසක මාව මග හැරෙයි නංගි,මටත් මාව මග හැරෙයි"
"හපෝ පන්ඩිත කෝලම.මට ආදරෙයිනෙ,මං වෙනස් වෙන් නෑ අයියෙ"අවසානයේ ඇයම තීරනය කලාය අද මෙන්ම.

"මොකක් කරනවද ඔය කලිසමට අයන් එක තියන්, ඕක ඉක්මනට මැදල අන්දන්න"යැයි ලිහිනි මොර දෙද්දී පියවී සිහියට ආ සහන් කලිසමද එතනම දමා නැවතත් නාන කාමරයට වැදී දොරවසාගත්තේය.

නිමි.

තනුජ්✒

අයියෝ පුතාගෙ කලිසම........ අයන් කරන ගමන්  හිත අතීතෙට දුවවන්න එපා වගේ නේහ්...😁

තැන්කූ උදේශිකා

Posted By Udeshika Herath on 06 Jul 2018 09:04 AM
පමා වැඩී


"කෝ පුතාට අන්දලත් නෑනෙ තාම,මොනවද අනේ ඔයාට කිසිම වැඩක් බෑනෙ"

"මමත් දැන්නෙ ලිහිනි වොෂ් කරන් ආවෙ"

"හා හා කියන්න ඒවනං තියෙනව,ඉක්මනට පුතාට අන්දල අපිව හෝල් එකට දාන්න"

"ඇ ඇයි ලිහිනි මං එන්න ඕන නැත්ද"

"අපෝ මේ ඔයානං එන්න එපා. ඔයා ආවොත් මගෙ තත්වෙත් ඉවරයි,ඔයා අපිව දාල වැඩට යන්න"ලිහිනි අවසානය තීරනය කලාය.
...
පුතාගෙ කලිසම මදින අතර සහන්ගෙ සිත මීට වසර හතරකට පෙර අතීතයට පියඹා ගියේය.

"ලිහිනි මං ආදරෙයි ඔයාට, ඒත් ඔයා හිතට ආපු පලියට මැරි කරමු කියන්න එපා.තව කාලයක් අරන් හිතන්න"

"අනේ මොනා හිතන්නද සහන්. ඔයා හොද කෙනෙක්. ඔයාගෙ අවංක කම තිබුනම ඇති"

"එහෙම නෙමෙයි නංගි,මන් සාමාන්ය ජොබ් එකක් කරන ලොකු හීන නැති සතුටින් ජීවත්වෙන් පතන කෙනෙක්"

"ඉතින් මාත් එහෙමනෙ අයියෙ"

"ඔව් ඒ අදනෙ. ඔයාගෙ සුදුසුකම් එක්ක ඔයාට ලොකු දුරක් යන්න හැකි වෙයි. ඒ වගේම ඔයා ලොකු හීන බලනව ජීවිතේ.ඔයා මට වඩා ඉදිරියට ගිය දවසක මාව මග හැරෙයි නංගි,මටත් මාව මග හැරෙයි"
"හපෝ පන්ඩිත කෝලම.මට ආදරෙයිනෙ,මං වෙනස් වෙන් නෑ අයියෙ"අවසානයේ ඇයම තීරනය කලාය අද මෙන්ම.

"මොකක් කරනවද ඔය කලිසමට අයන් එක තියන්, ඕක ඉක්මනට මැදල අන්දන්න"යැයි ලිහිනි මොර දෙද්දී පියවී සිහියට ආ සහන් කලිසමද එතනම දමා නැවතත් නාන කාමරයට වැදී දොරවසාගත්තේය.

නිමි.

තනුජ්✒

අයියෝ පුතාගෙ කලිසම........ අයන් කරන ගමන්  හිත අතීතෙට දුවවන්න එපා වගේ නේහ්...😁

තැන්කූ උදේශිකා

Posted By chamaramind on 06 Jul 2018 09:14 AM
ලිහිනි ඇයි ඒ එයාට එන්න එපා කියන්නේ?

Posted By maduranga001 on 16 Jun 2018 10:51 PM
මම කසාද බැඳලා ආපු පලවෙනි දින තුන තුළ මගේ නෝනට ඔය කතාව මම කිව්ව. මොකද මම ඔයවගේ දේවල් අනන්ත අහල තියෙනව. ඊට පස්සෙ මේ පහත වීඩියෝව දාල පෙන්නුවා. පසුවට කියනවට වඩා මුලින් කියන එක හොඳයි කියල හිතපු නිසා. සර්ච් කරලා නැවතත් හොයල ගත්තා ඔබටත් බලන්න.

Posted By Udeshika Herath on 13 Jun 2018 11:36 AM
වැරදීම

"ඔයා නාගන්න කවී.මං ඉන්නවනෙ පුතා ලග"

"නෑ කමක් නෑ හවසට හෝදගන්නව"

"මේ ටිකේම නාගන්නත් බැරි උනනෙ.නාල එන්න.මං ඉන්නං පුතා ලග"

"කමක් නෑ අනේ කවුරු බලන්නද.මං හවස ඇග හෝදගන්නව" කියා කවීෂා කියද්දී

"හ්ම්"කියූ රොෂාන් වත්ත කෙලවර බන්කුව වෙත යන්නට විය.බන්කුව මත වාඩිවී නොයෙක් විකාර කල්පනා කරමින් සිටි රොෂාන් කවී ගැනද සිතුවේය. 'ඇයි ඉස්සර වගේ එයා ලග ඉන්න නොහිතෙන්නෙ,එපාවීගෙන එනවද.නෑ ආදරෙයිනෙ ඒකිට' සිතමින් නාන කාමරය දෙසට ආවේය.

"කවී කෝ සබන් නෑනේ"

"ඉන්න ගේනවා"කියමින් සබන් කෑල්ලක් ගෙනත් දුන් කවී විගස ගියාය.නාන කාමරයට වැදී නානා අතර රොෂාන් දුටුවේ ටූත්පේස්ට් දැමූ කවීගේ ටූට්බ්රෂ් එකයි. සුසුමක් හෙලමින් ලය සැහැල්ලු කරගත් රොෂාන් හොද හැටි නෑවේය.
නා ඉවරව හිස පිහිමින්ම කාමරයට යද්දී පුතු පැටියා සමගම කවීෂාටද නින්ද ගොස්ය. අවුරුදු එකහමාරක දගමල්ලක් වූ චූටි පුතුගේ මූන බලාගෙනම රොෂාන් කවීෂාගේ හිස අත ගෑවේය.කොන්ඩයද ඉතා ගොරෝසු වී ඇත. පැල්ලම් සහිත පරන ගවුමක් ඇදන් නිදන කවී දකිද්දී රොෂාන්ගේ සිත අතීතයට දිව යයි. පෙරදා ඇය දූවිලි ටිකක් හෝ තිබුන ඇදුමක් නොඇන්දාය.පරනවන ගවුම් දුප්පත් අයට දුන්නේ හොදටම පරනවී නොවේ.අද කෙතරම් ඇදුම් තිබුනද ඇය ඇදුම් ගැනවත් තැකීමක් නොකරයි. ඇයට තමන් ගැන සිතීමටද වෙලාවක් නෑ යැයි සිතුනත් එය එසේමද සිතෙන්නේ ඇය කියන දේවල් නිසාය.

"ඇයි කවී මේ පරන ඉරිච්ච ඇදන්"

"කාට පේන්නද අනේ හැඩවෙල"ඇගේ පිලිතුරයි.
.......

පුතු හා කවී වටා ඇති මදුරු දැල සකස් කර සාලයට ආ රොෂාන් හාන්සි පුටුවට බරවී කල්පනා කලේය. සැනින් ඔලුවට ආ කාර්යාලයේ සොදුරු කාන්තවන් ඔලුවෙන් විසිකිරීමට මෙන් ඔහු හිස සැලීය. කවී කෙතරම් පිරිසිදුව සුන්දරව හිටියද. දැන් එසේ නොවන්නේ ඇය තමාව නොතකන නිසාද.මෙසේ විවිධ සිතුවිලි හිතට එද්දී
'ඔවු මම එයාට තේරුම් කරනව එයා හැමදාම සුන්දරව බලන්න ආස කෙනා මම කියල.හිත රිදුනත් ඒක අනාගතේට හොදවෙයි අපේ'යැයි රොෂාන් තමාටම කියාගත්තේ විසිරීමට යන සිත එකතැන රඳවාගෙනය.
මෙසේ දවස් දෙක තුනක් ගෙවීගියේය.
දිනක් පුතුව නිදිකර තොටිල්ලේ තැබූ කවීෂා රොෂාන් ලගට පැමින හිඳගත්තාය.
ටික වෙලාවකින්

"කවී"

"හ්ම්"

"ඔයා දන්නවද මං ඇයි ආදරේ උනෙ කියල ඔයාට"

"නෑනෙ"කියමින් කවී හිනැහුනාය.

"හ්ම් කියන්නද"

"හා කියන්නකො"කියමින් නැවත කවී හිනැහුනාය.

"ම් මං මුලින්ම ඔයාගෙ පිරිසිදු කමටයි පිලිවෙලටයි කැමති උනෙ"

"ඊලගට"නැවතත් කවී හිනැහේ.

"ඊලගට ඔයා මට දුන්න අවධානය සහ ආදරේ නිසා ඔයාට මං තවත් ආදරේ උන"

"තව තව"කවී තවත් හිනැහේ.

"ඉතින් ඒ දෙකම ඔයාගෙන් මැකෙනවනං මං මොනවද කරන්නෙ කවී" රොෂාන් කියද්දී කවීෂාගේ සිනහව අතුරුදන්ව කඳුලු පේලි දෙකක් මතුවිය.

"අ අනේ මොනවද රොෂාන් අයියෙ මේ"කියමින් කවී රොෂාන්ගේ කකුල බදාගෙන අඩද්දී ඇයව තුරුල්කරගත් රොෂාන්
"මම ඔයාගෙන් සුන්දරත්වය බලාපොරොත්තු වෙනව කවී. ඒ කියන්නෙ ලස්සන නෙමේ. පිරිසිදුකමයි පිලිවෙලයි. ඒ වගේම පුතු ගැන හොයන අතර මං කනවද කියලවත් අහන්න. ඔයාගෙන් නොලැබෙන ඒව මට පිට අයගෙන් හොයන්න ඕන නෑ කවී" කියද්දී කවීෂා හැඩුම අතරින්ම
"අනේ සමාවෙන්න අනේ.මං හිතුවෙ නෑ,මං ඔයාගෙ කවීම වෙනව.මගෙ පුතු දෙන්නටම ආදරේ ඕනනෙ"කියමින් රොෂාන්ව තරයේ වැලදගත්තාය.

නිමි.

(වරදින්නට පෙර හදාගන්න)

තනුජ්✒

Posted By maduranga001 on 16 Jun 2018 10:51 PM
මම කසාද බැඳලා ආපු පලවෙනි දින තුන තුළ මගේ නෝනට ඔය කතාව මම කිව්ව. මොකද මම ඔයවගේ දේවල් අනන්ත අහල තියෙනව. ඊට පස්සෙ මේ පහත වීඩියෝව දාල පෙන්නුවා. පසුවට කියනවට වඩා මුලින් කියන එක හොඳයි කියල හිතපු නිසා. සර්ච් කරලා නැවතත් හොයල ගත්තා ඔබටත් බලන්න.

Posted By Udeshika Herath on 13 Jun 2018 11:36 AM
වැරදීම

"ඔයා නාගන්න කවී.මං ඉන්නවනෙ පුතා ලග"

"නෑ කමක් නෑ හවසට හෝදගන්නව"

"මේ ටිකේම නාගන්නත් බැරි උනනෙ.නාල එන්න.මං ඉන්නං පුතා ලග"

"කමක් නෑ අනේ කවුරු බලන්නද.මං හවස ඇග හෝදගන්නව" කියා කවීෂා කියද්දී

"හ්ම්"කියූ රොෂාන් වත්ත කෙලවර බන්කුව වෙත යන්නට විය.බන්කුව මත වාඩිවී නොයෙක් විකාර කල්පනා කරමින් සිටි රොෂාන් කවී ගැනද සිතුවේය. 'ඇයි ඉස්සර වගේ එයා ලග ඉන්න නොහිතෙන්නෙ,එපාවීගෙන එනවද.නෑ ආදරෙයිනෙ ඒකිට' සිතමින් නාන කාමරය දෙසට ආවේය.

"කවී කෝ සබන් නෑනේ"

"ඉන්න ගේනවා"කියමින් සබන් කෑල්ලක් ගෙනත් දුන් කවී විගස ගියාය.නාන කාමරයට වැදී නානා අතර රොෂාන් දුටුවේ ටූත්පේස්ට් දැමූ කවීගේ ටූට්බ්රෂ් එකයි. සුසුමක් හෙලමින් ලය සැහැල්ලු කරගත් රොෂාන් හොද හැටි නෑවේය.
නා ඉවරව හිස පිහිමින්ම කාමරයට යද්දී පුතු පැටියා සමගම කවීෂාටද නින්ද ගොස්ය. අවුරුදු එකහමාරක දගමල්ලක් වූ චූටි පුතුගේ මූන බලාගෙනම රොෂාන් කවීෂාගේ හිස අත ගෑවේය.කොන්ඩයද ඉතා ගොරෝසු වී ඇත. පැල්ලම් සහිත පරන ගවුමක් ඇදන් නිදන කවී දකිද්දී රොෂාන්ගේ සිත අතීතයට දිව යයි. පෙරදා ඇය දූවිලි ටිකක් හෝ තිබුන ඇදුමක් නොඇන්දාය.පරනවන ගවුම් දුප්පත් අයට දුන්නේ හොදටම පරනවී නොවේ.අද කෙතරම් ඇදුම් තිබුනද ඇය ඇදුම් ගැනවත් තැකීමක් නොකරයි. ඇයට තමන් ගැන සිතීමටද වෙලාවක් නෑ යැයි සිතුනත් එය එසේමද සිතෙන්නේ ඇය කියන දේවල් නිසාය.

"ඇයි කවී මේ පරන ඉරිච්ච ඇදන්"

"කාට පේන්නද අනේ හැඩවෙල"ඇගේ පිලිතුරයි.
.......

පුතු හා කවී වටා ඇති මදුරු දැල සකස් කර සාලයට ආ රොෂාන් හාන්සි පුටුවට බරවී කල්පනා කලේය. සැනින් ඔලුවට ආ කාර්යාලයේ සොදුරු කාන්තවන් ඔලුවෙන් විසිකිරීමට මෙන් ඔහු හිස සැලීය. කවී කෙතරම් පිරිසිදුව සුන්දරව හිටියද. දැන් එසේ නොවන්නේ ඇය තමාව නොතකන නිසාද.මෙසේ විවිධ සිතුවිලි හිතට එද්දී
'ඔවු මම එයාට තේරුම් කරනව එයා හැමදාම සුන්දරව බලන්න ආස කෙනා මම කියල.හිත රිදුනත් ඒක අනාගතේට හොදවෙයි අපේ'යැයි රොෂාන් තමාටම කියාගත්තේ විසිරීමට යන සිත එකතැන රඳවාගෙනය.
මෙසේ දවස් දෙක තුනක් ගෙවීගියේය.
දිනක් පුතුව නිදිකර තොටිල්ලේ තැබූ කවීෂා රොෂාන් ලගට පැමින හිඳගත්තාය.
ටික වෙලාවකින්

"කවී"

"හ්ම්"

"ඔයා දන්නවද මං ඇයි ආදරේ උනෙ කියල ඔයාට"

"නෑනෙ"කියමින් කවී හිනැහුනාය.

"හ්ම් කියන්නද"

"හා කියන්නකො"කියමින් නැවත කවී හිනැහුනාය.

"ම් මං මුලින්ම ඔයාගෙ පිරිසිදු කමටයි පිලිවෙලටයි කැමති උනෙ"

"ඊලගට"නැවතත් කවී හිනැහේ.

"ඊලගට ඔයා මට දුන්න අවධානය සහ ආදරේ නිසා ඔයාට මං තවත් ආදරේ උන"

"තව තව"කවී තවත් හිනැහේ.

"ඉතින් ඒ දෙකම ඔයාගෙන් මැකෙනවනං මං මොනවද කරන්නෙ කවී" රොෂාන් කියද්දී කවීෂාගේ සිනහව අතුරුදන්ව කඳුලු පේලි දෙකක් මතුවිය.

"අ අනේ මොනවද රොෂාන් අයියෙ මේ"කියමින් කවී රොෂාන්ගේ කකුල බදාගෙන අඩද්දී ඇයව තුරුල්කරගත් රොෂාන්
"මම ඔයාගෙන් සුන්දරත්වය බලාපොරොත්තු වෙනව කවී. ඒ කියන්නෙ ලස්සන නෙමේ. පිරිසිදුකමයි පිලිවෙලයි. ඒ වගේම පුතු ගැන හොයන අතර මං කනවද කියලවත් අහන්න. ඔයාගෙන් නොලැබෙන ඒව මට පිට අයගෙන් හොයන්න ඕන නෑ කවී" කියද්දී කවීෂා හැඩුම අතරින්ම
"අනේ සමාවෙන්න අනේ.මං හිතුවෙ නෑ,මං ඔයාගෙ කවීම වෙනව.මගෙ පුතු දෙන්නටම ආදරේ ඕනනෙ"කියමින් රොෂාන්ව තරයේ වැලදගත්තාය.

නිමි.

(වරදින්නට පෙර හදාගන්න)

තනුජ්✒

Posted By isurusam on 16 Jun 2018 07:42 AM
වැදගත් පණිවිඩයක් ..............

Posted By indika76 on 16 Jun 2018 04:57 AM
සුන්දර වගේම වැදගත් පණිවිඩයක් අඩංගු කතාවක්...
ගොඩක් කාන්තාවන් දරුවන් ලැබූ පසු ඔවුන්ගේ ශරීර සෞඛ්‍ය, රුව රැක ගැනීම වගේ දේවල් නොතකා හරිනවා..

Posted By maduranga001 on 12 Jun 2018 12:08 AM
මේ කතාව කෙට් කතාවක් උනත් මෙවැනි සත්‍ය සිදුවීම් ඕන තරම් තියෙනවා. ඒ වගේම එම්වා සුලබව සිදු වෙන බව එකතරා ටීවී ප්‍රෝග්‍රෑම් එකක මම දැක්ක. කවුරුත් මේවා පාඩමකට ගත්තොත් හොඳයි. බීමේත් සීමාවක් තියෙනව. එක හොඳයි කියනවා නෙවෙයි. අනෙක ඒවා පුරුද්දකට ගෙදර කරන්න හොඳ වැඩ නෙවෙයි කොහොමත්.
පහුගිය දවසක මම සහභාගී වූ වෙඩිමකදී අවසානයේදී මංගල සභාවේදී කතාවකදී කියවුණා හොඳම මිතුරන් උනත් පුරුද්දකට ගෙදරට ගෙන්න ගන්න තියා ගන්න එපා කියල. මංගල සභාවකදී සාමාන්‍යයෙන් මෙවැනි කතාවක් නොඇසුණත් දැන් හිතෙනවා මේ කියන කතා වල ඇත්තක් තියෙනවා කියල.

Posted By maduranga001 on 11 Jun 2018 11:04 AM

Posted By Udeshika Herath on 11 Jun 2018 09:07 AM
අළුතින් දමන පෝස්ට් ඉදිරියට ගැනීමට උනන්දුවක් නොමැති හෙයින් පැරණි පෝස්ට් අප්ඩේට් කරනව විනා නව පෝස්ට් ඉදිරිපත් කිරීම නවතා දැම්මට තීරණය කරන ලදී.

එහෙම හිතන්න එපා නංගි. අලුතින් එකතු කරන ත්‍රෙඩ් ඒවා මුලින්ම වෙනම තැනක එකතු වෙන නිසයි එහෙම වෙන්නේ. ඒ වෙලාවට පලවෙනි කොම්න්ටුව දාගෙනම පෝස්ට් කළා නම් හැමෝගෙම නෙත ගැටෙනවා ඉක්මණින්ම. අලුත් පෝස්ට් ඇතිදැයි බැලීමට ආපසු වෙන අවස්ථා අපටද නැතුව නොවේ.

Posted By Udeshika Herath on 11 Jun 2018 09:07 AM
අළුතින් දමන පෝස්ට් ඉදිරියට ගැනීමට උනන්දුවක් නොමැති හෙයින් පැරණි පෝස්ට් අප්ඩේට් කරනව විනා නව පෝස්ට් ඉදිරිපත් කිරීම නවතා දැම්මට තීරණය කරන ලදී.

සහෝ

"මචන් අද වරෙන් රෑ වෙල එහෙනං හරී"
"අනිව සහෝ,හත වෙද්දි මං එහේ"
"එල එහෙනං මං ගියා" නලින් එසේ පවසා බසයෙන් බැස ගියේය. ඔහු අතේ සුරතලෙක් ඇත. බොස්ගෙන් ලැබුනු අනර්ඝ මත්පැන් බෝතලයයි ඒ.
"මහේෂි අද චිකන් ටිකක් බැඳල තියන්න,රොෂානුත් එනව රෑ කෑමට"නලින් ගෙට ගොඩ වෙන විටම බිරිඳට පැවසුවේය.
"අදත් බොන්නද අනේ,මං කීවනෙ ගෙට දාගන්න එපා කියල රොෂාන්ලව"

"අනේ නිකං ඉන්න මහී,ඌ මගෙ සහෝදරය වගේ"

"ඔව් ඔව් ඒක තමයි මට ඇස් ගැහුවෙ කලින් ආපු දවසෙත්"

"ඒ විහිලුවට බබා,නැත්තං මාත් ඉත්දි ඇස් ගහනවද.හහ් හ්"

"ඔව් ඉතින් ඔයා හිටියට සිහියෙන් නෙමෙයිනෙ"

"මේ මේ නවත්තගන්න. ඌ මගෙ සහෝදරය වගේ. පැහෙන් නැතුව බයිට් එක හදල තියන්න.මම වොෂ් කරන් එන්නං"කියමින් නලින් නාන කාමරයට ඇදුනේ නොරිස්සුමද සමගය. ඔහුගේ සහෝදරයාවන් රොෂාන්ට වැරදි කීම ඔහු නුරුස්සයි.

"අන්න ආව අරය. මං කුස්සියෙ ඉන්නෙ.මටනං ඔය අහලකටවත් කතාකරන්නෙපා එයා යනකං.අන්න චිකන් ටික මේසෙ උඩ"නලින් ඇග සෝදා එත්දිම මහේෂි කීවාය.
"හරි හරි ඔයාට ඌව අවුල්නං පාඩුවෙ ඉන්න"කියමින් නලින් සාලයට ගොස් මිතුරා පිළිගත්තේය.
"උබ වෙලාවට වැඩ නේහ්,ඔන්න ඕකයි මචන් මට උබව සෙට්. ඉඳගනින් බං" ටික වෙලාවක්  කතාකරමින් සිටි දෙදෙනා එලියේ අඹ ගහයටට ගියේ මත්පැන්  බෝතලය හා බයිට් රැගෙනය.
"චියර්ස් මචන්"
"වෙරි වේවා" බීමට පටන්  ගත්තේද රොෂාන් යාන්තං බොන අතර නලින්ට  හොදට පෙව්වේය.

"කෝ මච්චාං උබේ වයිෆා.හන්ගලද ඈ"
"න් නෑ බං මහී උයියනව ඇති බං.හිටපං බලන්න"
කියූ නලින් මහේෂිට කතා කලේය.
"මහී,මහී.."

"ඇයි අනේ"

"අපිට තව බයිට් ගේන්න ටිකක් "
ටික වේලාවකින් බැඳපු බිත්තර රැගෙන මහේෂි ආ අතර රොෂාන් ඇසකින් ඉඟි පෑවේය. ඔරවන්  හැරුණු ඈ විගය නිවසට  ගියාය.

"හරි මචාන් අපි ගියා"

"හරි බන් පරිස්සමින් බන්" බෝතලය ඉවර කර රොෂාන් නික්ම  ගියේය.
"මං කිව්වෙ,අදත්  ඇස් ගැහුව"

"අනේ නිකං ඉන්නවා  මහී. ඌට කෙල්ලො  නැතුවද.බයිල නැතුව  යන් නිදාගන්න"

එසේ නලින් සහ රොෂාන් දිගින් දිගටම ගෙදර මත්පැන්  පානය කලේය.රොෂාන්ගෙ ඉඟි පෑම් මහේෂිට ඇගට තට්ටු  දැමීම දක්වා දුර ගියේය. ඇය ඒ බව පවසමින් නලින් සමග රන්ඩු  කලත් ඔහුගේ පිළිතුර වූයේ" පාඩුවෙ ඉන්න, ඌ මගෙ සහෝදරය වගේ"යන්නය. අන්තිමේ මහේෂිගේ නෝක්කඩු  නතර විය.දිනක් එසේ නලින් සහ  රොෂාන් මත්පැන් බිව් දිනකට පසුදින වෙනස් දේවල් වී තිබිනි.
"මහේෂි දොර වැහුවෙ නැද්ද ඊයෙ රෑ" නලින් ඇසුවේ උදේ අවදවී මොහොතකිනි.මහේෂි එවිටත් තද නින්දේ පසුවූ අතර නලින් ඇයව ඇහැරුවේය.
"මොකද අද මෙච්චරවෙල නිදි.අසනීපද. ඊයෙ රෑ දොරත් වහල නෑ"

"මගෙ හිස කකියනව නලින්.ඇගටත් අමාරුයි.ඊයෙ රෑ ඉදන් කිසි දෙයක් මතක නෑනෙ"

"ඈහ්.මම බිව්වෙ.ඔයාට වෙරිද"කියමින් නලින් සරදමට හිනැහුනේය.

"අනේ නෑ නලින්, ඊයෙ ඔයා ගෙනාපු ලෙමනේඩ් එක බිව්ව මං රෑ. ඒකෙන් පස්සෙ තමා අව්ල"

"ආහ් ඒක රොෂාන්ට හම්බුන එකක්.ඔයා ආස නිසා මට දුන්නෙ,හරි හරි මට වැඩට යන්න පරක්කු වෙනව"කියමින් නලින් නාන කාමරයට වැදුනේය.
      මෙසේ දින කීපයක් ගෙවිනි. පුරුදු ලෙසම රොෂාන් පැමිනියත් මහේෂිගේ විරෝධතා අඩු උනි.

දිනක් වැඩ ඇරී නලීන් ගෙදර එන විට දොර වසා තිබින.මල්පෝච්චිය යට තිබූ යතුරෙන් දොර ඇරගෙන  ඇතුලට ගිය නලින් මහීට  ඇමතුමක්  ගත්තත් දුරකතනය ක්රියාවිරහිතව තිබිණි. කවදාවත්  එසේ වී නැතිහෙයින් හිතට අමුත්තක්  දැනුන නලීන් කාමරයට ගිය විට කන්නාඩිමේසය මත තිබූ ලියුමක් හමුවිය. ගැහෙන අතින්  එය අතට ගත් නලීන් එය කියවන්නට විය.

"ආදර නලින්.මට වෙන කරන්න දෙයක් නෑ. ඔයා මට ඇහුම්කන් දුන්නනං මෙහෙම වෙන්නෙත් නෑ.එදා දොර ඇරල නිදියපු දවසෙ ගොඩක් දේවල් වෙල.රොෂාන් ලෙමනේඩ් එකට මත්වෙන දෙයක් දාල. ඊට පස්සෙ උන දේවල් ඔයා හිතාගන්න.
ගැහැනියත් මනුස්සයො නලින්. ඉවසීමෙන් ආරාක්ෂාවෙන් ඉන්න පුළුවන් සීමාවක් තියෙනව. ඉතිරිය ආරක්ෂා  කරන්න ඕන පිරි මිය. ඔයාගෙන් මට ඒ ආරක්ෂාව ලැබුන් නෑ. ඒක නිසා මට ඌත් එක්ක යන්න වෙන තැනට වැඩ සිද්ධ උන.වීඩියෝ නිසා අසරන උන.මම ඔයාගෙ සහෝදරය එක්ක යනව.යන්න වෙනව. ඔයා ඔයාවත් විනාෂ කරන් මාවත් විනාෂම කරා කතාවට බෝතලේට රැවටිල. හොයන්න එපා මං ගැන,බුදු සරනයි.
ආදර මහී."
ලිපිය කියවා අවසානයේ පන නැතිව ඇදට වැටෙද්දී රොෂාන් පෙරදිනක කී දෙයක් මතක් වීය.
"මචන් ඕන එකෙක්ව අන්දන්න පුලුවන් බොතලේනුයි කතාවෙනුයි"

නිමි.
(බොනවමනං බීපං මචන්. ගෙදරට දාගන්නැතුව)
තනුජ්✒